เดอะ เลตเตอร์ : จดหมายลักษมณ์

ลักษมณ์

...
   มิอาจทำดัง ที่คาดหวังไว้
ด้วยเหตุที่ได้ ทำกรรมหนหลัง
ชีวิตที่ผ่าน เรียกได้ว่าพัง
ชีวิตที่ยัง ฤๅรั้งต่อไป
   มิอาจเป็นได้ ดังที่ใจคิด
ด้วยเพราะความผิด ที่เคยก่อไว้
ผันเปลี่ยนชีวิต มืดมิดจิตใจ
หนทางสดใส ที่ใกล้กลับไกล
   มิอาจทำได้ ดังที่ใจฝัน
ด้วยเหตุที่พลัน ประมาทหลงใหล
ไม่คิดรอบคอบ ถลำลงไป
ห้วงอบายใหญ่ ใหญ่ยิ่งบทเรียน
   มิอาจเป็นดัง ที่ใจยังหวัง
เติมต่อพลัง ชีวิตขีดเขียน
ชดใช้ความผิด ลิขิตความเพียร
ความหลังวนเวียน ความหวังเลือนลาง
เดอะ เลตเตอร์
จดหมายลักษมณ์
ลักษมณ์				
comments powered by Disqus
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    17 มีนาคม 2548 15:28 น. - comment id 440520

    คงไม่ผิดซองนะท่านลักษณ์...
  • อัลมิตรา

    17 มีนาคม 2548 15:30 น. - comment id 440521

    คุณไม่ได้จ่าหน้าซอง แสดงว่า..เป็นจดหมายเวียน
    
    :)
    
    
  • namsai

    17 มีนาคม 2548 15:38 น. - comment id 440527

    
    ++
    
    ชีวิตที่พลั้ง..ความหวัง..เลยเพี้ยน
    ++
    เป็นเพียงบทเรียนให้จดจำไว้ 
    ++
    ชีวิต..ที่เหลือ..ให้..จดจารไป..
    ++
    เธอคงเข้าใจ..ไม่ซ้ำ..รอยเดิม...
    ++
    
    ++
    
    มีเพลงมาฝากด้วยแหละ..
    
    ฟังแล้วขำดี..
    
    ชื่อเพลง จดหมายจากเมียเช่า
    ขับร้อง...มานี มณีวรรณ
    
    
    I เขียน letter ถึงเธอ dear John
    เขียนที่แฟลตที่ you เคยนอน จังหวัดอุดรประเทศไทยแลนด์
    I broken heart, you must understand
    John จ๋า John ดอลล่าร์ขาดแคลน
    เมีย secondhand ของ you ยังคอย
    
    you ทิ้งเมียเช่า หิ้วกระเป๋า go home
    ทิ้งรอยจูบลูบโลม จนเชฟไอโทรม เพราะ you enjoy
    forget your wife กลับไปอยู่อิลลินอย
    I เสียใจจนเป็นไทฟอยด์เอา tiger oil มาทากันตาย
    
    โศกเศร้ากว่า sad movies, oh John you make me cry
    I lonely เสียจนผอมพ่าย อยากตาย why you ทิ้ง me
    
    รอยน้ำตาหยด รดบนลายเซ็นต์
    หาซองใส่จ่าหน้าไม่เป็น
    โธ่เวรเอ๋ยเวร who ช่วยเขียนที
    ฉีกทิ้ง letter หันไปเจอดีดีที
    good bye สวัสดี go meet กับ me ที่เมือง the end
    
    
    
    +++++
  • dark side of mind

    17 มีนาคม 2548 15:44 น. - comment id 440531

    ...อิอิ...ที่แท้หายไปซุ่มเขียนจดหมายนี่เอง
    
       อาจเป็นได้ ใจต้องนิ่ง ทิ้งความหลัง
    ปล่อยพลัง อิสรภาพ ลบคราบหมอง
    บทชีวิต พิษร้ายลึก ต้องตรึกตรอง
    สร้างมุมมอง เรียนรู้รส เป็นบทเรียน..
    
    
    
  • idaho

    17 มีนาคม 2548 16:05 น. - comment id 440548

    ดูหนัง จดหมาย  เสียงน้ำตาไปห่าปีป
    
    อ่าน จดหมายลักษมณ์  ยิ้มเศร้าๆ  
    
    -`๏-  ♥ ๏(ิ_ิ)๏idaho๏(ิ_ิ)๏ ♥ -`๏- says:
  • ดาหลา & ปะการัง

    17 มีนาคม 2548 16:21 น. - comment id 440567

    อ่านจดหมายไม่ปิดผนึก..........ของคุณลักษณ์นะคะ
    
    แต่ว่า  เวียน ถึงผู้ใดหนอ
  • กอกก

    17 มีนาคม 2548 16:40 น. - comment id 440585

    มาอ่านจดหมายด้วยคน
    เหมือนคนจำนนต่ออดีตกาล
    มิเป็นไรค่ะ
    เริ่มลุกเริ่มใหม่
    ต่อสู้ต่อไป
    คุณลักษมณ์คนดี
    
    สวัสดีค่ะ
  • พุด

    17 มีนาคม 2548 17:41 น. - comment id 440639

    จหมายรัก..ลักษมณ์เขียนผิดแล้วฉีกแล้วเขียนใหม่ได้ค่ะ กระดาษในหัวใจยังมีอีกเยอะ
    นอกเสียจากกว่า
    สมองสั่งงานซ้ำซ้ำ
    ว่ายังรักเธอรักเธอและรักเธอ
    และ
    ไม่ว่าอดีตรักอดีตใด
    ให้ทำใจป็นปัจจุบันกาลนะคะ
    เชื่อไหมคนที่พุดพัดชารักนักรักหนา
    ไม่ใช่จากธรรมดาค่ะตายไปทีละคนสองคน
    ให้กมลต้องหากุศโลบายแปลกๆไว้ทำใจ
    ปลอบประโลมใจ
    หากเรายังตายไม่ได้
    และ
    คือต้องมีชีวิตไว้เพื่อหายใจรับรสพระธรรม
    ที่คือรักที่ใสฉ่ำเย็นเป็นที่สุดแล้วค่ะ
    และหากเราเป็นลูกพระพุทธองค์ท่านจะทรงเมตตาชั้ทางออกแก่เราค่ะคุณ ลัก..สะ..มะ..นะ
    เวลาพุดคีย์ชื่อคุรจะท่องแบบนี้ค่ะอิอิ
    
    ด้วยรัก ลัก..สะ...มะ..นะ 
    
    
  • คนเมืองลิง

    18 มีนาคม 2548 13:55 น. - comment id 440839

    มาอ่านจดหมายด้วยคนค่ะ อ่านแล้วค่อยขออนุญาติ อิอิ
  • ดอกข้าว

    18 มีนาคม 2548 15:58 น. - comment id 440908

    ...บุรุษไปรษณ์ครับ
    
    รับส่งเฉพาะจดหมายที่จ่าหน้าถึงสาวๆ
    
    ฮี่ฮี่
  • ผู้หญิงไร้เงา

    18 มีนาคม 2548 20:56 น. - comment id 441024

    เธอต้องทำได้  ใจฉันยังเชื่อ
    มั่นในรักเหลือ  มิมีสลาย
    เธอต้องแน่จิต  คิดใหม่ใจกลาย
    เพื่อให้สมได้  ดั่งใจต้องการ
    
    ฉันจะคอยช่วย  ด้วยใจยินดี
    รักที่เคยมี  จะเฝ้าต่อสาน
    ให้เธอสำเร็จ  เสร็จสมดั่งกาล
    แม้ว่าจะนาน  เพียงใดใจยอม
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
    
  • ลักษมณ์

    25 มีนาคม 2548 03:24 น. - comment id 444157

    : ]
  • malijauna

    28 มีนาคม 2548 17:03 น. - comment id 445702

    ๐กาพย์ห่อโคลง
    
    ๐ขอบฟ้านภาหม่น         เฉกเช่นคนที่หมดหวัง
    ไร้แรงไร้พลัง               จะหยัดก้าวเมื่อคราวล้า
    
    ๐ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ         รับลำนำคนแนวป่า
    ไร้ค่าไร้ราคา                 จึงตีตรวนขีดความดี
    
    ๐เป็นอย่างคิดอย่างฝัน  หนทางนั้นช่างมากมี
    ร้อยเล่ห์กิเลสวจี            ช่างบดบังใจตัวเอง
    
    ๐เป็นอย่างที่ตัวเป็น      สักวันเห็นอย่ากลัวเกรง
    คุณค่าใช่บาปเพรง       ที่เคยสร้างแต่ปางบรรพ์
    
    ๐ลิขิตเขียนขีดไว้...........................คำนึง
    บันทึกความคิดถึง..........................จรดหล้า
    ขอบฟ้าวาดหวังจึง..........................ใจเจ็บ
    เอื้อมอาจด้วยหาญกล้า....................บ่รู้เกินตัว ฯ
    
    สวัสดีค่ะ แวะมาทักทาย
  • ลักษมณ์

    31 มีนาคม 2548 23:29 น. - comment id 447423

    : ]
ชื่อเรื่องสั้น-นิยาย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน