หน้าส่วนตัว
ฝันยากจะเป็นจริง
อยากจะปิดความฝันอันเฉิดฉาย
หากหัวใจยังเพ้อละเมอฝัน
จำเนียรกาลผ่านมาแต่ละวัน
ทั้งโศกศัลย์สุขเคล้าเร้าฤดี
อดีตกาลผ่านมาครารุ่งโรจน์
เป็นที่โปรดยามกรายไร้หมองศรี
เฝ้ารุมเร้าเข้าพะนอต่อชีวี
ล้วนเป็นที่สุขสราญบันเทิงใจ
พอสิ้นร้างห่างหายในความเพริศ
ความเลอเลิศล้วนจางมิสดใส
สิ่งสุขสันต์หรรษาพาหนีไกล
สู่ทิศใดไร้คนมองยากพบพาน
กงกำเกวียนเวียนวนหลงทางทิศ
มิตรสนิทหนีร้างสุดประสาน
ไม่ให้พบกับมาพาประจาน
ช่างร้าวรานนี่อนาถประหลาดจริง
สุดผวนผันฝันสล้างกระจ่างจิต
จะเนรมิตปลิดปลงในทุกสิ่ง
ตัดใยทอนห่อนหาขาดระวิง
ไม่ท้วงติงสิ่งอดีตเคยผ่านมา
ยากจะหาความจริงยิ่งมิตรแท้
ล้วนผันแปรเปลี่ยนโฉมโน้มหรรษา
พอมีสุขหันเตร่เร่เข้ามา
สร้างมายาเป็นเพื่อนเตือนความจำ
โลกหนอโลกมนุษย์สุดจะยาก
ความวิบากมากมายกระหน่ำซ้ำ
จะหาจริงแสนยากมากระทำ
สุดจะช้ำหากหลงเล่ห์เพทุบาย
จะขอปิดความฝันอันแพรว-พร่าง
ที่ใสกระจ่างพรรณรายอันพึงหมาย
ฝังในสิ่งที่จำมิกลับกลาย
หั่นทำลายหนีหายชั่วนิรันดร.
๙๙๙ แก้วประเสริฐ. ๙๙๙
แก้วประเสริฐ 18 พ.ค. 2548 15:05 น. - ID 76163 
874
19
0
18 พฤษภาคม 2548 15:58 น. - comment id 468856
จะหนีไปไหนท่านแก้วฯ..อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน...
18 พฤษภาคม 2548 16:03 น. - comment id 468858
มีอะไรเกิดกับแก้วหรือแก้วจ๋า บอกแก้วมาเดี๋ยวแก้วจะแก้ให้ ใครไหนหนอเขาทำให้แก้วช้ำใจ ใครหนอใครคนไหนทำบอกมาที เกิดอะไรขึ้นจ๊ะแก้วฯบอกให้แก้วรู้ได้ไหมละจ๊ะแก้ว......เพื่อแก้วจะช่วยแก้วได้นะแก้ว.......อิอิอิ.......งงวุ้ย...มีแต่แก้วถามแก้วให้แก้วตอบแก้ว..5 5 5
18 พฤษภาคม 2548 16:35 น. - comment id 468867
มาชื่นชมครับ เก่งขึ้นทุกวัน
18 พฤษภาคม 2548 17:29 น. - comment id 468883
คุณแก้วคะ พุดมาชื่นชมงานงามเจ็บค่ะ และ รักภาพมากเลยอิอิ ราวพุดพัดชาไปยืนเดียวดายดูทะเลเลย หากผมยาวถึงเอวนะคะ
ม่านบังตา หวังจะคลายความเศร้าสักนิดสักหน่อยนะคะ พุดก็อินกับทุกบทกวีที่ได้อารมณ์แบบนี้ละค่ะ
18 พฤษภาคม 2548 18:26 น. - comment id 468901
มีอะไรค้างใจในดวงจิต แห่งมิ่งมิตรคนดีที่เฝ้าฝัน เหตุอันใดใยร้างอ้างว้างพลัน เคยคบกันเปลี่ยนไปเยื่อใยคลาย...ฯเกิดอะไรขึ้นหนอ...แฝดเพื่อน..ไม่เข้าใจ..มาคอยดูแลอยู่ห่างๆนะคะ..
18 พฤษภาคม 2548 19:23 น. - comment id 468914
อย่าเพิ่งหนีกันไปไหนนะคะ อยู่เป็นเพื่อนฝันกันก่อน.... ฝันคนเดียว.. มันเหงาค่ะ
18 พฤษภาคม 2548 20:11 น. - comment id 468933
โลกมนุษย์หนอ..ไม่มีความสุขเลย..
คิดถึงลุงแก้วนะจ่ะ.. เด๋วววจะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆๆๆจ้า
18 พฤษภาคม 2548 21:04 น. - comment id 468953
ชอบวรรคแรก ของบทแรกเลยค่ะ \"อยากจะปิดความฝันอันเฉิดฉาย\" ความฝันที่เฉิดฉายสว่างจ้า ดังดวงตะวันทอแสงในยามเช้า พร้อมที่จะเปล่งแสงไปตลอดทั้งวัน แต่เมื่อเราอยากจะปิด ก็เหมือนนำเมฆไปบังไว้ เห็นเพียงร่องรอยแสงสว่างอยู่หลังเมฆ เป็นแสงสีส้มแกมทอง เพียงคำประโยคเดียว รวมกับเนื้อความทั้งหมด เห็นถึงความตั้งมั่นในเนื้อหา และจุดมุ่งหมายที่สวยงามค่ะ ชอบวลีนี้จังค่ะ สื่อให้เห็นเป็นจินตนาการเลย
18 พฤษภาคม 2548 21:19 น. - comment id 468965
อ่านงานงาม ซาบซึ้งใจ คอยพบที่ระยอง สวัสดีค่ะ
19 พฤษภาคม 2548 00:43 น. - comment id 468999
มิเอาน่าพาฝันผกผันผิน
อยู่ตราบสิ้นดินฟ้าจะหาไหน
โศกเศร้าสุขทุกอย่างจงวางไป
ลืมเสียให้หมดทิ้งสิ่งผ่านมา
ความแปรปรวนผวนผันนั้นแน่แล้ว
จงผ่องแผ้วพิศดูก็รู้หนา
ย่อมขันไปในลานกาลเวลา
แค่นี้น่าหนักไหนไม่บรรเทา
มิใช่อื่นหมื่นเวียนก็เพียรพบ
ต้องบรรจบเจอวงที่ตรงเก่า
เรื่องเล็กเล็กไรไรอย่าไปเอา
แค่เรื่องเล่ารุ่มร่ามนิยามราย
อันใดใดได้รู้ใช่รู้หมด
โลกเลี้ยวลดเหลื่อมลับก็อับหาย
ทั้งรอบทิศทุกทั่วมัวตาลาย
หลากหลากหลายรวมเข้าเอาเป็นงง
บางทีเลือนเลยบ้างก็อย่างว่า
เหมือนตาพร่าหาของก็ต้องหลง
จับผิดถูกถอยคว้าพาพะวง
เซเซทรงทรวดทรุดสะดุดมี
ช่วยชี้แนะนำบ้างอย่าห่างเหิน
จะตัดเมินมุ่งหมายไปไหนนี่
พักพวกรอร่วมหามาทันที
มิตรไมตรีเต็มเลยเฉยได้ฤๅ
19 พฤษภาคม 2548 09:16 น. - comment id 469079
เมื่อเงาแสงแห่งชีวีมีปรากฏ แจ่มจรดพริ้งพราวดาวบุหลัน บ่งนิมิตด้วยแรงแสงแห่งตะวัน จักฝ่าไปเก็บฝันอันเรียงราย เมื่ออุ่นไอแห่งรักประจักษ์มา จะแสวงคุณค่าหาความหมาย ดั่งสัญญาที่มั่นไว้ไม่คลอนคลาย คือจุดหมายที่ปลายฟ้ายังยืนยง เมื่อสวรรค์ยังซื่อตรงคงคำสัตย์ ปฏิพัทธ์ปีติธรรมดำรงหงส์ ตราบรวงแรงแห่งปีกฝันยังมั่นคง จะบินตรงเยือนอารยาแหล่งนาคร เมื่อมวลชนดลใจให้ยินเสียง ก้องสำเนียงเจนจบครบอักษร จะทะยานลดเลี้ยวเทียวอาทร ไปถมดอนฐานันดร์ชั้นวรรณา เมื่อกางปีกลมบนจะวนว่อง เคียงประคองป้องบังให้หยั่งฟ้า จะท้าทายความชังอหังการ์ เหิรเมฆาไปเปิดทางถิ่นร้างใจ เมื่อเด่นดาวทอแสงแหล่งนภา จะหาญกล้าฝ่าดั้นไม่หวั่นไหว กระโจนข้ามม่านฟ้าหาทางไกล นำดวงใจไปหว่านทานคนจน เมื่อเบื้องหน้าปราการธารสมุทร จะเร่งฉุดใบเรือเพื่อล่องหน ยอมหัวอกฟกร้าวหนาวกมล เพื่อผองชนเกริกกล้านภาลัย เมื่อยามใดอรุณรุ่งอาบคุ้งน้ำ เพียงชั่วยามแสงเรืองรองส่องไสว หวังชื่นชมกับรางวัลกำนัลใจ แม้นสิ้นไร้ผู้ใดรุมยินดี แม้นวันนี้ปีกฝันเกรอะกรังดิน หาใช่สิ้นวิญญาณผลาญศักดิ์ศรี หน้าจะซบกายจะทาบอาบธุลี ศรัทธามีความหาญกล้ายังท้าทาย เมื่อวันรุ่งพรุ่งนี้ที่รอคอย ความต่ำต้อยจะถูกบดลดความหมาย ความรังเกียจเดียดฉันท์จะพลันตาย แอกความพ่ายจะถูกพรากจากบ่าชน
19 พฤษภาคม 2548 13:11 น. - comment id 469202
ใช่ค่ะ...สำหรับบางเรื่อง ฝัน...ย่อมไม่มีทางเป็นความจริง หากเข้าใจ...ความเจ็บปวดคงน้อยลง ....................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
19 พฤษภาคม 2548 21:27 น. - comment id 469379
19 พฤษภาคม 2548 21:29 น. - comment id 469381
19 พฤษภาคม 2548 21:14 น. - comment id 469382
คุณ บินเดี่ยวหมื่นลี้ ไม่หนีไปไหนหรอกครับ นอกจากไปเที่ยวระยองจะพบใครเอ่ย เพื่อดูสักหน่อยเล่นเอาเพื่อนเราปีกช้ำนะซิ 555 คงได้เพียงแลเท่านั้นเองมั๊ง เสียดายจังเลยน่าจะมานะครับ
19 พฤษภาคม 2548 21:23 น. - comment id 469384
19 พฤษภาคม 2548 21:17 น. - comment id 469386
19 พฤษภาคม 2548 21:20 น. - comment id 469389
19 พฤษภาคม 2548 21:31 น. - comment id 469393
19 พฤษภาคม 2548 21:34 น. - comment id 469396
19 พฤษภาคม 2548 21:38 น. - comment id 469397
19 พฤษภาคม 2548 21:40 น. - comment id 469399
19 พฤษภาคม 2548 21:43 น. - comment id 469400
คุณ ลำน้ำน่าน เพื่อนรักเขียนได้สวยงามมากเลยขอบคุณที่เขียนไว้ให้ช่างไพเราะจริงๆ นี่ไม่ค่อยสบายจะไประยองมะรืนนี้จะหายหรือเปล่าก็ไม่รู้แต่ก็โด๊ปยาไว้แล้วล่ะ ขอบคุณมากครับ
19 พฤษภาคม 2548 21:47 น. - comment id 469404
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
