แสงแดดส่องสาดอาบโลกเสียด้านหนึ่ง แสงจันทร์ไล้ลูบโลกอีกด้านนึง ตรงกึ่งกลางกลับไร้ร่องริ้วรอย หากใครคอยจ้องไปตรงขอบฟ้า ทะเลขีดเส้นแบ่งพื้นและนภา แล้วพบว่าตาหลอกบอกสิ่งลวง สิ่งทั้งปวงกลมกลืนฤาตัดสบั้น ผู้กำหนดนั้นใช้อะไรกัน ตัดสินมันตามแต่ใจของใครมอง ทุกข์ หรือ สุข ลองตรองกลับไปกลับมา ...............................เพื่อเธอจะพบว่า ทะเลท้องฟ้า............กลางวันกลางคืน
30 พฤษภาคม 2548 23:37 น. - comment id 473043
ชอบกลอนพี่จังค่ะ^^ อ่านแล้วรู้สึกดีจัง จะติดตามเรื่อยๆ นะคะ
31 พฤษภาคม 2548 03:12 น. - comment id 473068
ชีวิตเราก็เดินอยู่บนทั้งสุขและทุกข์ เจ้าขาว อย่ากังวลใจอะไรนะคะ
31 พฤษภาคม 2548 06:48 น. - comment id 473088
มีทุกข์ใดใหญ่แท้เกินแก้ไข มีทุกข์ใดเล่าหนาเกินหาเหตุ
31 พฤษภาคม 2548 16:16 น. - comment id 473356
เป็นปรัชญาชีวิตดีมากๆ นะ บางที ทุกอย่างก็อยู่ที่เรามอง ที่เรากำหนด ด้วยความรู้สึก มาทักทายกันค่ะ คงจำได้แบบลางเลือน สวัสดีค่ะ