บ้านแห่งกาลเวลา

เจ้าขาว

กว่าจะทันรู้ตัว
ภาพจำ ก็กลายเป็นก้อนอิฐ
ก่อล้อมจนสิ้นแสง
-------------------------------
เวลาดั่งเกลียวคลื่น
ค่อยม้วนหอบทรายทีละเม็ด
จากปราสาทความหลัง
-------------------------------
แม้ไม่มีใครเคาะ
เราก็ควรเปิดประตูบ้าน
เพื่อต้อนรับยามเช้า
-------------------------------
หากหลับในความหลัง
ขอฉันตื่นใหม่อีกครั้ง
ยามเช้าของวันใหม่
-------------------------------
อันความหลังฝังใจ
มิใช่เพราะ สุข หรือ เจ็บปวด
แต่เพราะมันสำคัญ
-------------------------------
หากจะเชิญแขกมา
ประตูควรเปิดจากภายใน
ยามจากจึงอาวรณ์
-------------------------------
				
comments powered by Disqus
  • แมวคราว..

    29 พฤษภาคม 2550 10:24 น. - comment id 702933

    แวะมาเยี่ยมเยียนครับ..46.gif
  • พู่กันปีกนางฟ้า

    29 พฤษภาคม 2550 11:28 น. - comment id 702970

    ก๊อก..ก๊อก
    เคาะบ้านแห่งกาลเวลา
    
    
    
    31.gif16.gif16.gif31.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน