วันที่โลกหมุนช้าๆ

เจ้าขาว

สี่ทุ่มครึ่ง เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้นทำลายความเงียบของห้องโดยสาร 
ต้นสายคือเจ้าของเสียงที่ผมปรารถนาอยากได้ยินมาตลอด 3 เดือน 
เรื่องที่ผมได้ยินจากเธอ เป็นเรื่องที่หากผมประกาศออกไปคงทำให้ทุกคนบนรถทัวร์ไม่ได้นอนตลอดเส้นทางคืนนั้น 
แต่ผมอยากหลับ หลับให้ผ่านพ้นค่ำคืนนี้ไปให้ไวไว 
10 โมงกว่าแล้ว แต่ร้านค้าในสยามดิสฯยังเปิดไม่หมด 
บางร้านปิดป้ายว่าหยุดทำการ รวมถึงร้านเป้าหมายของผมด้วย โปรแกรมวันนี้จึงลดลงไปหนึ่งอย่าง 
ผมเดินผ่านหน้าทหารสองสามนายที่ยืนอยู่ข้างทางเท้า ข้ามถนนมาโรงหนังสกาล่า ซื้อตั๋วรอบเที่ยงแล้วเดินเข้าโรงหนังทันที 
ในโรงมีคนอยู่ 6 คน สองคนสวมเสื้อนอกสีเหลืองบ่งบอกว่าเป็นคนเก็บตั๋ว 
หลังจากงีบหลับไปชั่วครู่ หนังก็เริ่มฉาย 
ผมจำชื่อของชายผู้นั้นได้ คนที่เกือบจะได้เป็นประธานาธิบดีสหรัฐฯ 
ทำให้อดนึกถึงไม่ได้ว่าใครจะเป็นนายกฯคนต่อไป 
แต่ความคิดนั้นก็อยู่ไม่นาน เมื่อภาพที่ฉายตรงหน้าลากผมเข้าสู่อีกห้วงมิติๆที่การรัฐประหารเป็นเพียงวาบแสงของหิ่งห้อยในจักรวาล 
เย็นวันถัดมาผมนั่งขดอยู่ท้ายรถตู้ มุ่งหน้าสู่ภูสอยดาว 
คืนนั้นไม่มีเสียงโทรศัพท์ มีเพียงเสียงกรนเบาๆของเพื่อนร่วมทางที่กล่อมผมจนเคลิ้มไป 
กว่า 6ชั่วโมงที่ค่อยๆก้าวเท้าทีละก้าวขึ้นสู่ลานสน 
เป็นระยะเวลาที่ต่ำกว่ามาตรฐานอยู่สักหน่อย 
แต่เมื่อคิดว่าร่างกายผมไม่ได้ทำงานหนักขนาดนี้มาเกือบ 5 ปี ผมก็นึกขอบใจมันอยู่ไม่น้อย 
และคืนนั้นผมก็หลับลงอีกครั้งท่ามกลางทุ่งดอกไม้สีรุ้ง และแสงดาวนับไม่ถ้วน 
ตอนนั้น ผมอยากจะโทรศัพท์บอกใครสักคนเล่าให้ฟังถึงสื่งที่ผมมองเห็นอยู่ตรงหน้า 
ผมรู้สึกราวกับว่าความมหัศจรรย์เกิดขึ้นได้ง่ายๆ 
ถ้าเธอได้มาอยู่ตรงนั้นกับผม 
ถ้าอดีตนายกฯได้มาเห็นทุ่งดอกไม้พวกนี้ 
ถ้านักการเมืองทั้งโลกได้มานอนท่ามกลางดวงดาวเหล่านี้ 
บางวันผมรู้สึกว่าโลกมันหมุนเร็วเกินไป 
จนกระทั่งเราไม่อาจเหลือเวลาค้นพบสิ่งที่ยิ่งใหญ่ 
ทั้งที่บางทีมันก็ล่องลอยอยู่เบื้องหน้า 
ภาพผีเสื้อที่ถ่ายมาจากภูสอยดาว หลายตัวในนั้นเคยบินอยู่ในสวนหน้าบ้าน 
แต่ผมไม่เคยแม้แต่จะหยุดดู 
หนึ่งวันที่ประเทศเราหยุดหายใจไปชั่วขณะ ทุกคนหวังว่าจะเป็นโอกาสในการเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีๆ 
แต่ผมรู้ว่ามันไม่ง่ายอย่างนั้น 
แม้แต่ในวินาทีนี้ ชั้นบรรยากาศก็ยังบางลงเรื่อยๆ 
โลกกำลังร้อนขึ้น และร้อนขึ้น 
จริงๆมันกำลังอ่อนระโหยโรยแรง และได้ส่งเสียงร้องบอกเรามาหลายครั้งแล้ว 
สิ่งดีๆไม่เคยเกิดขึ้นจากการเอาแต่เฝ้ารอ 
ผมกำลังกดเบอร์โทรศัพท์หาเธอ 
และขอให้ทุกคนมีวันที่โลกหมุนช้าๆบ้าง				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน