ardin

3 พฤศจิกายน 2548 11:34 น. - comment id 531359

ต้นหลิวดูเปราะบางแลร่วงหล่น
มันผจญเหตุการณืมาหลากหลาย
เพียงลู่ลมเอนเอียงไปมิรู้วาย
จนวันตายถึงจะม้วยคราผืนดิน

/*/*เหมือนชีวิตคนเราต้องดำเนินไปแล้วสักวันก้ต้องหยุดสิ้นลง แต่งได้ดีคะชอบๆๆๆ

ท่องเมฆา

3 พฤศจิกายน 2548 11:57 น. - comment id 531379

สายลมพัดหวีดหวิวใบปลิวร่วง
สะทกทรวงสะท้อนใจในใบหลิว
เพียงกิ่งก้านเอนไปลู่ใบพลิ้ว
ฤาละลิ่ว..น้ำตาร่วง..ตามลวงลม

แมงกุ๊ดจี่

3 พฤศจิกายน 2548 08:13 น. - comment id 531880

อารมณ์   บรรยากาศ
ยามมองแมกไม้...กลับทำให้ความรู้สึก
เหมือนคุ้นเคย...แว๊ป  เข้ามาทำให้คิดถึงบางความรู้สึก...

ไม่มีอะไร  แน่นอน....  *สัจธรรม*

บินเดี่ยวหมื่นลี้

3 พฤศจิกายน 2548 08:31 น. - comment id 531885

หวิวๆไงก็ม่ายรู้อะเช้านี้....

ปักษาวายุ

3 พฤศจิกายน 2548 09:42 น. - comment id 531900

หวัดดีคับ แวะมาทักทายคับ... อ่าน หลิว แล้ว ใจ หวิวๆ เนอะสวยดีคับ ชอบจัง 

รดา

3 พฤศจิกายน 2548 10:26 น. - comment id 531907

..เคยได้ยินคนจีน พูดว่า 
ถ้าปลูกต้นหลิว แล้วกิ่งมันยาวมาถึงประตูห้องนอน
ผี!จะเข้ามาห้องเราได้

ไม่รู้จริงป่าวนะ? 

แก้วนีดา

3 พฤศจิกายน 2548 10:52 น. - comment id 531917

กิ่งใบไหวลู่ตามแรงลม
หลิวน่าชมงามสมธรรม (ธรรมชาติ)
รู้จักเอนตามแรงกรรม
เปรียบการกระทำหลิวลู่ลม

บทกลอนของอิมบทนี้มันให้คงามรู้สึกดีมากๆๆ
เลยจ๊ะอิม.....ชอบมากจ๊ะ...

sodasasa

3 พฤศจิกายน 2548 10:52 น. - comment id 531918

ไช่ค่ะ มันเป็นสัจธรรม  แต่เวลาที่มันโดนลมพัดแล้วค่อยลู่ลมเนี่ย มันสวยไปอีกแบบนะคะ พี่อิมว่ามั้ย   สายลมทำให้กิ่งหลิวถูกพัดอย่างสวยงาม 

ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

3 พฤศจิกายน 2548 12:50 น. - comment id 532216

วาเพิ่งเคยเห็นว่าดอกหลิว มันเป็นอย่างนี้นี่เอง สวยดีเนอะพี่อิม.....

แล้ววันนี้อารมณ์ไหน คิดถึงต้นหลิวขึ้นมาคะ

dark side of mind

3 พฤศจิกายน 2548 13:32 น. - comment id 532234

บางทีรักคนที่เค้ารักเราดีที่สุด..
ความสุขไม่พองล้นหัวใจหรอกครับ..
ได้สักครึ่งใจ..ยังดีกว่าทุกข์เต็มหัวใจ

มารแมงมุม

3 พฤศจิกายน 2548 14:39 น. - comment id 532259

ดอกเอยดอกหลิว
ตามลมปลิวพรูพร่างข้างรั้วบ้าน
ลมเหมันต์กลับสู่ฤดูกาล
ช่างเนิ่นนานที่บรรเลงเพลงอำลา
หลิวก็ลู่ลมหนาวสาวร้าวอก
ไหวสะทกสะท้านทรวงความห่วงหา
กับลมหนาวปวดร้าวหนาวน้ำตา
หลิวร่วงมาประดับดินสิ้นใจเอย

ดอกข้าว

3 พฤศจิกายน 2548 14:40 น. - comment id 532262

ผมไม่รู้จักต้นหลิว..

รู้จักแต่  หลิว เต๋อ  หัว

แต่ไม่ชอบเท่าไร

ชอบ โจ ชิง ฉือ  มากกว่า

อัลมิตรา

3 พฤศจิกายน 2548 16:11 น. - comment id 532320

สายัณห์สวัสดิ์ค่ะ 


คุณแมงกุ๊ดจี่ .. 
บางครั้งที่เหม่อไป พลันสายตาไปพบบางอย่างที่ดูเหมือนมีความหมาย
ทั้งที่ตัวคนมอง อาจไร้ความหมายใด ๆ

คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. 
เป็นอะไรหรือคะ หวิว ๆ ลมใต้ปีกแรงแน่เลย

คุณปักษาวายุ ..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
ชื่อของคุณเหมือนชื่อของพี่ชาย(สดายุ) ปักษาวายุปากเป็นครุฑ เคยดูในซีดีนะ
ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาทักทายกัน

คุณรดา ..
จริงเหรอ ? ไม่เคยรู้เหมือนกันนะเนี่ย อาจจะเป็นกุศโลบายมั๊ง
นัยว่าปลูกต้นไม้อะไรก็แล้วแต่ ให้กิ่งก้านยาวมาถึงประตูห้อง มันจะไม่ดี
เผื่อมีสัตว์ร้ายเช่นงู อาศัยเป็นที่ผ่านทางมา ต้นไม้ใหญ่ก็ทั้งนั้นนะคุณรดา
บางทีโจรก็อาจอาศัยปีนซุ่มอยู่ .. แต่ที่แน่นอน ก็คือ กาซคาร์บอนไดออกไซด์
เราคงไม่อยากหายใจในขณะที่ต้นไม้คายออกมาหรอกเนอะ 
ไว้จะถามให้นะ เรื่องผีเข้าห้องน่ะ .. กลัวเหมือนกัน

คุณแก้วนิดา .. 
ขอบคุณค่ะ มานั่งพักใต้ร่มเงาของต้นไม้กัน ที่ตลิ่งชันอัลมิตราชอบไปหย่อนเท้านั่งเล่น
ที่ศาลาริมคอร์ทแบตมินตันนะ บางทีก็มีชาวเรือมาขายของด้วย 

คุณsodasasa ..
ต้นไม้อ่อนยอมเอนอ่อนตามลม ต้นอ้อ ต้นหลิว ต้นข้าว ต้นหญ้า .. ดูสวยนะคะ

คุณardin ..
ใช่แล้วค่ะ ไม่ว่าจะเจอกี่มรสุม หลิวยังคงอยู่ค่ะ

คุณท่องเมฆา .. ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ

ลมพัดหลิวใบลู่ปลิวสู่ล่าง
เหมือนเราคว้างสะอื้นไห้ใจขมขื่น
หลิวแค่โอนอ่อนตามแล้วงามคืน
ผิดกับเรายากฟื้นให้ยืนยง

คุณถนนสายเก่า ฯ..
วันนี้มีรัก ฮา .. เปล่าหรอก วันไหน ๆ ก็มีรัก (เอ๊า เอาเข้าไป)
คือว่า love is all around ..เหว๋อ อัลมิตราเป็นอะไรไปเนี่ย !!

คุณdark side of mind ..
ความจริงเป็นอย่างที่คุณพูดค่ะ รักคนที่เขารักเขาดีที่สุด
อัลมิตราโชคดี ที่อัลมิตราได้รับความรู้สึกนั้นค่ะ

คุณมารแมงมุม ..
เวลานึกถึงหลิว อัลมิตรานึกภาพไม่ค่อยออก แต่นึกถึงต้นไผ่ออก
มีเพื่อนที่ชื่อหลิว สวย บอบบาง วันก่อนเพื่อนร้องไห้
อัลมิตราได้แต่ยืนเงียบ ๆ เป็นเพื่อนเธอ ..
จากนั้น ก็พากันเดินกลับบ้าน โดยที่อัลมิตราไม่คิดถามว่าเกิดอะไรขึ้น
อัลมิตราเชื่อว่า พรุ่งนี้หลิวจะตื่นฟื้น และจะงดงามเช่นเดิมค่ะ

คุณดอกข้าว ..
นึกถึงนายโจวชิงฉือทีไร .. ก็นึกถึงตอนเป็นนักฟุตบอล ในเรื่อง นักเตะเส้าหลินทุกที
ฮา..มากเลยค่ะ ภาพยนตร์เรื่องนี้ ดูแล้วสบายใจ หน้าตาเขาตลกดีนะ 
แต่อัลมิตราชอบเลสลี่จาง เสียดายที่เขาจากโลกนี้ไปแล้ว ส่วนหลิวเต๋อหัว ก็ชอบนะ
และที่ชอบอีกคน ก็พระเอกจมูกบานเฉินหลงค่ะ

คุณน้ำใส .. :) ขอบคุณมากค่ะ

มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..

อัลมิตรา

4 พฤศจิกายน 2548 07:58 น. - comment id 534865

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

คุณเมกกะ .. ขอบคุณค่ะ :)
อัลมิตราไม่คิดที่จะวุ่นวายให้ร้อนใจตัวเองค่ะ
ใครจะทำอะไร ทำเพื่ออะไร ไม่สนใจ..
ยังมีสิ่งที่ดี ที่รออยู่ข้างหน้า ที่น่าสนใจกว่าค่ะ

พี่ดอกแก้ว .. ขอบคุณค่ะ

ก็เท่านี้ที่คิดชีวิตมนุษย์
จะพิสุทธิ์หรือทรามตามที่เห็น
มี เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งหลายเป็น
ผ่านยากเข็ญทุกข์สุขคลุกเคล้ากัน

คุณชัยชนะ ..
อัลมิตรายังไม่รู้จักลูกยออย่างเป็นทางการเลยค่ะ

อารมณ์.. อักษร.. ส่วนสึก..
จารึก.. ภาพงาม..ตามฝัน..
บทกวี.. มีไว้.. แบ่งปัน..
เพื่อนกัน.. เพื่อนฉัน..คือเธอ..

คุณมนต์กวี .. คุณเข้าใจในสิ่งที่อัลมิตราเขียน ดีจัง

ยามต้องลมหลิวสะบัดดูพัดพลิ้ว
เห็นใบปลิวร่วงพื้นมิคืนกลับ
คนหนึ่งซึ่งย่ำแย่มากแผลยับ
พึงสดับความรันทดสลดนี้

คุณพนาพร .. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

คุณเพรง.พเยีย.. ขอบคุณมากค่ะ

มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..

ร้อยแปดพันเก้า

4 พฤศจิกายน 2548 08:20 น. - comment id 534886

เมกกะ

3 พฤศจิกายน 2548 18:09 น. - comment id 536526

 
นี้แหล่ะเนาะ..คุณสมบัติที่เราควรนำมาใช้

หากมีพายุโหมกระหน่ำ..มันก็ต้องลู่ตามลม
ขืนยืนต้นสู้ลม  คงหักบรรลัย 

เมกชอบการกระทำของคุณในช่วงที่โดนพายุกระหน่ำนะ
ลมมันจะพัดแรงขนาดไหน  อันตรายก็ไม่เกิด

อย่าไปยืนทื่อกลางพายุร้าย..เพราะมันจะล้มเช่นต้นม่วง
หมอบราบเช่นต้นหลิว...เด๋วพายุก็สงบเนาะ 

ไปแร่ะ...โชคดีมีสุขครับคุณอิม  

    +-*-+  +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+  +-*-+

พี่ดอกแก้ว

3 พฤศจิกายน 2548 21:40 น. - comment id 536588

สวยงามนักอักษราภาษาศิลป์
ที่หลั่งรินธรรมชาติไม่ขาดสาย
การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ เจ็บ และตาย
ล้วนเร้นกายในทุกที่ไม่จีรัง

งดงามมากเลยค่ะน้องอัลมิตรา

ชัยชนะ

3 พฤศจิกายน 2548 21:53 น. - comment id 536596

พึ่งจะรู้จักอย่างเป็นทางการกับต้นหลิวครับ
(วันนี้พกลูกยอมาด้วย)

อารมณ์ของกวี ช่างบรรเจิดแจ่มใส
พบเห็นอะไรในสายตา
ก็สามารถกลั่นกรองร้อยเรียงภาษา
ออกมาเป็นถ้อยคำสำนวนได้เสนาะไพเราะเพราะพริ้งครับ

มนต์กวี

3 พฤศจิกายน 2548 21:55 น. - comment id 536597

ยามเห็นหลิวต้องลมคล้ายขมขื่น
เจ้าหยัดยืนสู้ลมข่มความเหงา
ท่ามเยือกเย็นน้ำค้างคืนมืดเทา
จวบรุ่งเช้าหนาวก็ทนไม่บ่นคำ

งดงามจ่ะ...อัลมิตรา

พนาพร

4 พฤศจิกายน 2548 00:09 น. - comment id 536638

ทักทายครับ    ขอขอบคุณที่เขียนบทกลอนที่ไพเราะให้อ่าน

เพรง.พเยีย

4 พฤศจิกายน 2548 00:20 น. - comment id 536643

มาอ่านหลิวที่พลิ้วไหว  และ ลึกซึ้ง  ก่อนนอนค่ะ