หน้าส่วนตัว
ปีกบาง..โบกโบยบิน
ไกลเกินถิ่นเจ้าเคยเนาว์
ฝ่าลม...ระทมเศร้า
ร่วงลงพับ.....กับฝุ่นดิน
ซบหน้า....น้ำตาหลั่ง
หมดกำลังจะโผบิน
หายใจ....ระรวย....ริน
สิ้นแวววับเคยจับตา
ปีกวิ่น...และเปรอะเปื้อน
หม่นหมอง....เลือน...ลายงามตา
ทิ้งกายอย่างไร้ค่า
เจ้าแมงปอ....ที่หลงลม....
ฝากรักฟากฟ้า 8 ก.พ. 2550 14:35 น. - ID 98271 
900
2
0
8 กุมภาพันธ์ 2550 14:51 น. - comment id 654546
ทำมาย เศร้าจังอ่ะพี่ริน
8 กุมภาพันธ์ 2550 14:56 น. - comment id 654548
แมงปอปีกบางตัวนี้เองที่หลงลมระทมเศร้าเคล้าน้ำตาน่าสงสารจัง
8 กุมภาพันธ์ 2550 15:44 น. - comment id 654571
แมงป้อล้อคลื่นลม ทุกข์ระทมเพราะปีกบาง โบยบินหาหนกลาง ท่ามมืดมิด..อวิชชา..
8 กุมภาพันธ์ 2550 16:41 น. - comment id 654609
น่าสงสารแมงปอตัวนั้นจัง...
8 กุมภาพันธ์ 2550 17:51 น. - comment id 654647
แมงปอ แน่ นะ พี่ ลุงโก๊ะนึกว่าแมงอื่น
8 กุมภาพันธ์ 2550 18:09 น. - comment id 654658
สายลมพาเจ้าหลงลืมถิ่น ให้ผกผินบินไปไม่อาจรู้ ปีกอ่อนล้าแรงโรยลมลงลู่ ชีวาอยู่ได้ฤาไรใจตรอมตรม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
