ทำไมหนอ ยังลืมเขา อีกไม่ได้ ใจหนอใจ ทำไม ไม่ลืมเขา หรือเพียงเพราะ ใจเปรียบเป็น แก้วบางเบา โดนทุบเอา แค่นี้ แตกกระจาย แม้เอาเศษ ใจแก้ว มาต่อติด แต่ก็ผิด จากเดิม น่าใจหาย แม้จะต่อ ดีแค่ไหน ก็มีลาย เหมือนฝันร้าย ที่ตราตรึง ประทับทรวง หรือเป็นเพราะ หัวใจเรา ที่เคยอุ่น มันไม่คุ้น กับความเหงา อันใหญ่หลวง เป็นความเศร้า เดียวดาย จากคนลวง ทุกข์ทั้งปวง ไม่หนาวใจ เท่ารักเธอ
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย 23 ก.พ. 2550 00:16 น. - ID 98948 
534
19
0
23 กุมภาพันธ์ 2550 04:18 น. - comment id 661542
โอ้อกเอ๋ย..อนิจจาว่าความรัก เหมือนฟันหักต้องทำใจอาลัยหา ใส่ซี่เดิมก็ไม่ได้ตายละวา ต้องเสาะหาแทนกันกับฟันปลอม แม้ไม่พร้อมเหมือนฟันเก่าเคยเข้าท่า แต่เชื่อว่านานไปใจก็พร้อม มอบบทบาทสำคัญให้ฟันปลอม เคี้ยวข้าวหอมลงคออย่างพอใจ...
23 กุมภาพันธ์ 2550 05:51 น. - comment id 661566
ทำไมนะยากตัดใจใช่น้องรู้ รักพี่อยู่อย่างไรไม่เคยเปลี่ยน ปีจะเคลื่อนเดือนจะผันวันหมุนเวียน ใจยังเขียนขีดสลักคำรักเดียว.
23 กุมภาพันธ์ 2550 06:25 น. - comment id 661576
อาคุณพี่กุหลาบ รุ่นนี้แล้วไม่เคี้ยวข้ามหอมแล้ว ทำข้าวต้มกลืนเอื๊อกๆเลยดีกว่า หุหุหุ
23 กุมภาพันธ์ 2550 06:29 น. - comment id 661578
เพราะว่ารัก.....สลักใจใช่ลงหิน หรือแผ่นดินจารไปก็เดี๋ยวลบ แต่สลักลึกลงใจยากใครกลบ ยากจะพบคนที่รักที่แท้จริง
23 กุมภาพันธ์ 2550 07:50 น. - comment id 661607
คุณเปเป้ซังครับ...ผมถามใจตัวเองทุกนาทีนะครับว่า...ทำไม ทำไม ทำไม ถามมาเกือบจะ 2 เดือนแล้วก็ยังตอบไม่ได้ ว่าเพราะอะไร...รักจึงได้สลักใจนัก...อยากลืม...กลับจำ..มังครับคุณเปเป้ซัง...แม้จะบอกตัวเองว่า...เราต้องรักตัวเอง...อย่าไปรักคนอื่น...บอก บอก บอก แต่ก็ทำไม่ได้ครับ...เพราะไม่ว่าอย่างไร...ใจก็ยังรักมั่นสลักใจ...What can I do? What can I do?
23 กุมภาพันธ์ 2550 07:52 น. - comment id 661608
ขอเอาใจช่วยให้ลืมอดีตที่ขมขื่นนะครับ เล่นทำเอาแต่งกลอนไม่ออกเลยนิ....
23 กุมภาพันธ์ 2550 08:20 น. - comment id 661613
เอาน้ำตาลมาเติมสักหน่อยเดี๋ยวความหวานก็มาเอง
23 กุมภาพันธ์ 2550 08:39 น. - comment id 661635
เพราะรักเขามาก เพราะยึดมั่นว่าเขาเป็นของเรา เพราะเราคิดว่าสักวันเขาคงเห็นความดีของเรา เพราะ.....เราลืมรักตนเอง มาแซวแต่เช้าค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2550 09:02 น. - comment id 661660
ที่ลืมเขาไม่ได้ก็เพราะ.......เรารักเขาแล้วนะน้องเป้.....
23 กุมภาพันธ์ 2550 09:03 น. - comment id 661661
อย่าถามเลยว่าทำไม ถามไปเลยว่าทำอย่างไรจึงจะลืมคุณน้องเป้ อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2550 10:01 น. - comment id 661687
เจ้าเปรียบรักเป็นแก้วถูกทุบแตก ซากแก้วแหลกแตกไปไร้คุณค่า แม้จะติดอย่างไรไร้ราคา เพราะว่ารอยมันฟ้องว่าไม่เหมือนเดิม เหมือนกับรักหักสะบั่นให้ใจแตก ซากใจแหลกแตกไปหาใดเสริม ถึงบอกว่ามีแรงใจมาแต่งเติม ใจดวงเดิมมันก็ฟ้องรอยช้ำมี ****************************************
23 กุมภาพันธ์ 2550 10:09 น. - comment id 661690
เพราะรักมักมากคิด ชีวิตมีแต่เขา ลืมยากยังรุมร้าว เรื่องราวมาให้นึก.......
23 กุมภาพันธ์ 2550 21:29 น. - comment id 661957
ทำไมนะใจ ลืมเขาไปไม่ได้สักหน หรือเพราะดวงกมล ยังจำนน..รักแต่เขาเพราะรักมั้งค่ะ เลยไม่ยอมลืมสักที
23 กุมภาพันธ์ 2550 22:55 น. - comment id 662000
หล่อไปรบ สุดท้าย ต้องตายจาก บาปกรรมพราก พลัดหก จากอกสาว ขอเพียงจบ ความรัก จบเรื่องราว เมื่อแสงดาว พาดโขด กระโดดลง ขอหล่อเติมกระทู้หน่อยจ้า...
23 กุมภาพันธ์ 2550 23:20 น. - comment id 662010
...บางครั้งการลืมอาจทำให้เจ็บมากกว่า
24 กุมภาพันธ์ 2550 05:31 น. - comment id 662054
คุณต้นน้ำ นั่นสินะทำอย่างไรจึงจะลืม
24 กุมภาพันธ์ 2550 05:33 น. - comment id 662055
อาคุณพี่เบรฟฯ สาธุๆๆๆ
24 กุมภาพันธ์ 2550 05:35 น. - comment id 662056
คุณแม่มดฯ ขอน้ำตาลปึก
24 กุมภาพันธ์ 2550 05:37 น. - comment id 662057
อาคุณครูพิม ใช่รักมาก ความเห็นแก่ตัวจะครอบงำเรา
24 กุมภาพันธ์ 2550 05:41 น. - comment id 662058
อาคุณพี่นพ แหม..ก็รัก...จนมากเกินไป...ใจถึงเจ็บไงละคะ
24 กุมภาพันธ์ 2550 05:43 น. - comment id 662059
อาคุณพี่กานต์แหม่....วิธีลืมน่ะง่ายนิดเดียว.... แค่กลิ่งลงบันไดท่างามๆ หรือให้เพื่อนๆช่วยเหน้าสามมาทุบสักทีสองเยวเดี๋ยวก็ลืมแล้ว..โหะๆๆ
24 กุมภาพันธ์ 2550 05:44 น. - comment id 662060
อาคุณพี่หนูศรรก โอ้ว...สุดยอด....กราบงมๆสัก3ที + นะโม3จบ อิอิ ขอบคุณค่า
24 กุมภาพันธ์ 2550 05:46 น. - comment id 662061
อาคุณคอนพูทน เพราะรักมากไป หัวใจเลยพัง อยู่แต่ความหวัง เมื่อครั้งมีกัน
24 กุมภาพันธ์ 2550 05:47 น. - comment id 662062
คุณผู้หญิงฯ เพราะรักหักเห เพราะเธอเรรวน ฉันจึงใคร่ครวญ หวลไห้รักเธอ
24 กุมภาพันธ์ 2550 05:48 น. - comment id 662063
คุณพ่อทูนหัว โหด....ดี....จัง อิอิอิ
24 กุมภาพันธ์ 2550 05:49 น. - comment id 662064
คุณนงฟ้าซาตาน เพราะเราจำแต่เขลืม นี่แหละคือสิ่งที่ปวดร้าว
24 กุมภาพันธ์ 2550 14:30 น. - comment id 662233
คงเพราะ "รัก" มากเกินไปมั้งค่ะคุณเปเป้ เลยลืมยาก.... นี่แหละค่ะความรัก....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
