๏ หนึ่งชีวิตแตกต่างบนทางแยก อาจผิดแผกจากใครใครในวิถี ผิดเพียงครั้งถูกตัดสิน เลวสิ้นดี ผลลัพธ์นี้ฤๅที่สุด ความยุติธรรม ? จะมีไหมผู้เข้าใจในรู้สึก ? รอยร้าวลึกหมองหม่นคนเหยียบย่ำ ครอบครัวแตกสาแหรกขาดอนาถกรรม เธออยู่อย่างชอกช้ำทนกล้ำกลืน พ่อและแม่หย่าร้างแล้วห่างหาย เหลือเพียงยายอดอยากลำบากฝืน เธอทำงานรับจ้างกะกลางคืน เคราะห์ร้ายถูกข่มขืนไอ้หื่นกาม เธอเจียนตายกายแย่รอยแผลทั่ว ไอ้สัตว์ชั่วมันคว้าไม้หน้าสาม หวังทุบตีให้ตายคนใจทราม พอดียามมาเห็นจึงเผ่นไป ผ่านเวลาหลายเดือนเกือบเลือนราง มีบางอย่างผู้คนบ่นสงสัย หน้าท้องเธอนูนป่อง ท้องกับใคร ? นินทากันยกใหญ่ใส่ไคล้เธอ พ่อแม่ชั่วลูกก็ชั่วมั่วผู้ชาย คนมุ่งร้ายวางกล้ามนำเสนอ นังนั่นคงไม่แคล้วนางบำเรอ บ้างเพ้อเจ้อกักขฬะเที่ยวประจาน หัวใจเธอแตกสลายไปนานแล้ว แม้ยังแว่วคำใครใคร่คิดผลาญ เตือนตนเองรับให้ได้ไม่รำคาญ อีกไม่นานสิ่งดีดีคงมีมา หวังว่าไม่พบพานเหตุการณ์ย้อน ทุกข์กัดกร่อนคือบทเรียนที่มีค่า อยู่เพื่อลูกดิ้นรนบนชะตา สู้จนกว่าเลือดทุกหยดหยุดรดริน สามชีวิตเผชิญทุกข์โหมรุกซ้ำ บนรอยกรรมรอยเกวียนเวียนมิสิ้น ข้าวสารเคยกรอกหม้อไม่พอกิน ลูกน้อยดิ้นร้องระงมหิวซมซาน เธอจำต้องเข้าห้างอย่างตื่นกลัว อกเต้นรัวยามใครเฉียดใกล้ผ่าน นมกระป๋องหยิบเผื่อเพื่อเจือจาน อีกอาหารซุกซ่อนก่อนหลบไป เหตุในห้างทั้งหมดถูกจดจ้อง ตำรวจคล้องกุญแจมือคนฮือใส่ คนประณามขี้ขโมยเหมือนโบยใจ ผลที่ได้ต่างตัดสิน เลวสิ้นดี !!!.. ๚ะ๛
อัลมิตรา 23 ก.พ. 2550 17:35 น. - ID 98987 
1585
10
0
23 กุมภาพันธ์ 2550 19:07 น. - comment id 661922
ไม่มีอะไรที่แน่นอนในชีวิตหลอกครับ...บางคนเกิดมาครบ32บางคนก็ไม่ครบ...ทำไงได้ครับทุกคนคงไม่อยากเจอปัญหาอย่างที่กล่าวมาข้างต้น...แต่จะทำไงได้ครับเมื่อเกิดปัญหาก็ต้องลุกขึ้นมาแก้ไข...แต่บางครั้งหรือหลายๆครั้งเราอาจจะไม่พร้อมที่จะแก้ไข...ก็อาจจะต้องใช้เวลาสักนิดในการปรับเปลี่ยนความรู้สึกให้รับกับปัญหาที่เกิดขึ้น...จะทำไงได้แหละครับ...ในเมื่อเรายังมีลมหายใจอยู่ก็ต้องเดินหน้าต่อ...
23 กุมภาพันธ์ 2550 20:07 น. - comment id 661928
คุณอัลมิตราครับ...งดงามอย่างเงียบงันครับกับบทกวี 'แตกต่างบนทางแยก' ลงตัวทั้งเนื้อความและอรรถรส...ชั่วชีวิตนี้ผมคงไม่มีโอกาสได้เขียนบทกวีเช่นนี้...ขอบคุณครับ...สำหรับงานเขียนที่มีคุณค่า ทำให้ผมได้อ่านงานดีดีจนไม่ว่างที่จะฟุ้งซ่านมากนัก
23 กุมภาพันธ์ 2550 22:58 น. - comment id 662001
คงต้องถามปัญหาคาใจ ในรายการ ตีข่าวเล่าความรายการทีวีของ สองทนาย ว่าในแง่กฎหมายจะมีทางออกยังไง อิอิ น่าจะบอกเลขที่บัญชีธนาคารของเธอมาด้วยคนมีเมตตาจะได้โอนเงินช่วยเหลือให้ โห นี่เรื่องแต่งรึเนี่ย อิอิขอโทษ ๆ
24 กุมภาพันธ์ 2550 00:22 น. - comment id 662035
คนทุกคนมีเหตุผลในการกระทำค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2550 03:41 น. - comment id 662048
เนื้อหาเข้มข้นดีจริงๆนะครับ เขียนดีไม่เคยเปลี่ยนเลยนะครับ ไม่ได้เข้ามาทักทายกันเสียนาน น่าจะเป็นปี สบายดีนะครับ ผมมักจะคุ้นๆกับประโยคที่ว่า มิตรภาพตราบดินฟ้า อะไรสักอย่าง ถ้าไม่ใช่ต้องขออภัยด้วยครับ
24 กุมภาพันธ์ 2550 08:46 น. - comment id 662111
ชีวิตคน บนทางแยก แตกต่างสิ้น ไม่มีกิน ดิ้นรน ทนใฝ่หา เพียงจะได้ เงินพอ ซื้อข้าวปลา เพื่อเอามา จุนเจือ เผื่อครอบครัว หากแต่ฟ้า ลิขิตกรรม มาซ้ำสอง ผู้คนมอง เหยียดใจ ไม่เห็นหัว เหตุผลที่ ทำไป ให้เมามัว ว่าคือชั่ว หรือดี ที่ทำไป.. สวัสดีค่ะ ..คุณอัลมิตรา ..เขียนได้ประทับใจมากค่ะ.. ติดตามผลงานอยู่นะคะ..
24 กุมภาพันธ์ 2550 11:18 น. - comment id 662161
ประทับใจค่ะคุณอัลมิตรา.... คนเราบางครั้งก็จำเป็นต้องทำผิดทั้ง ๆ ที่ไม่ ได้คิดที่จะทำ..... แต่ก็ต้องทำเพื่อต่อชีวิตของ ครอบครัว...... สังคมเราน่าสงสารจังเลยค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2550 12:38 น. - comment id 662189
.. แปลกนะ ทั้ง ๆ ที่เป็นเรื่องเดียวกัน .. แต่คนคิด อาจคิดได้แตกออกเป็นหลายแขนง อย่างเช่น ..กรณีนี้ ราว ๔ ปีก่อน .. ที่เวปไซด์แห่งหนึ่ง เราไม่เข้าใจเลยว่า .. เหตุใด ความคิดเห็นของทุกคนค่อนข้างไปในทิศทางเดียวกัน แต่เราไม่เชื่อหรอกว่า นั่นคือ ความคิดที่ถูกต้องที่สุดแล้ว เรื่องของความคิด .. วัดกันที่ปริมาณไม่ได้ เรื่องมีอยู่ว่า .. ณ ดินแดนทะเลทราย ..หญิงหม้ายผู้หนึ่งมีลูกเล็กที่จะต้องดูแลหลายคน ด้วยความที่อยู่ในขนบอย่างเคร่งครัด .. เมื่อคราวที่สามีของเธอยังมีชีวิตอยู่ หญิงหม้ายผู้นี้ไม่เคยก้าวขาออกนอกบ้าน หากสามีเธอไม่ได้เป็นผู้พาเธอไป แต่บัดนี้ สามีของเธอได้เสียชีวิตลงอย่างปัจจุบันทันด่วน ไม่มีสมบัติเหลือตกถึงเธอ เธอและลูกเล็กของเธอ ไม่มีปัญญาช่วยเหลือตนเองในการหาอาหารมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง เธออาจทนหิวได้ในระยะหนึ่ง แต่ลูกเล็ก ๆ ของเธอ ... จะทนได้สักกี่มากน้อย มันเป็นความเจ็บปวดมาก ที่เธอต้องปฏิเสธการร้องขออาหาร,นม จากลูกเล็กของเธอ .. เนื่องด้วย .. เธอไม่มี เธอไม่มีความรู้อะไร ในสภาพความเป็นอยู่ในสภาวะนั้น ทำให้เธอต้องตัดสินใจ เธอตัดสินใจที่ขายร่างกายตนเอง เพื่อแลกอาหาร .. เมื่อมีครั้งที่หนึ่ง ครั้งที่สอง และ สาม และต่อ ๆ ไป ก็มีมา .. ชายหลายคนแวะเวียนมาใช้บริการจากเธอ ทั้งที่ตามหลักศาสนาแล้ว ถือเป็นบาปอย่างร้ายแรง เธอตั้งใจว่า เธอจะหยุดเสียที แต่ก็ต้องขึ้นอยู่กับว่า เธอรวบรวมทุนรอนได้พอสมควร เธอจะไปจากถิ่นที่เธออยู่ ออกเดินทางไปพร้อมกับลูก ๆ ของเธอ เธอไม่รู้หรอกว่า .. อนาคตของเธอจะมีไหม .. เธอรู้แต่ว่า อนาคตของลูก ๆ จะต้องมี ก่อนที่โอกาสดี ๆ จะมาถึงเธอ เธอก็ถูกจับกุมเสียก่อน ในข้อหาค้าประเวณี บรรดาภริยาของผู้ชายที่เป็นลูกค้าของเธอ พากันเข้าแจ้งความและเอาเรื่องเธอ นัยว่า .. ทั้งหมด เธอผิด ... สามีของพวกหล่อน ไม่มีส่วนผิด แม้สักนิด มาถึงตรงนี้ .. กระทู้นั้นถูกตั้งคำตามว่า เธอ..สมควรได้รับโทษทัณฑ์เช่นไร - ถ้าฉันพบเธอ ฉันจะเธอด้วยมือของฉันเอง เธอทำให้ศาสนามีมลทิน - เธอสมควรถูกประหาร - เอาหินขว้างปาเธอ และแห่ประจาน จนกว่าจะตาย - เธอเลวมาก ยอมเสียศักดิ์ศรี เธอไม่สมควรมีชีวิตอยู่ต่อไป - และอื่น ๆ ที่มีบทสรุปคล้าย ๆ กันว่า .. เธอต้องได้รับโทษอย่างหนัก ไม่ควรอภัย เราได้แต่รอ .. เผื่อว่าจะมีใครสักคน ลงความเห็นที่เข้าท่ากว่านั้น ไม่มี .. รอ .. ไม่มี .. รอ .. และก็ไม่มี ไม่รออีกต่อไป .. เราลงความเห็นว่า .. "..โทษของเธอคือที่ควรได้รับ คือให้กลับไปดูแลลูกอย่างดีที่สุด โดยที่พวกท่าน (หมายถึงชาวทะเลทราย) ต้องสงเคราะห์ช่วยเหลือเธอตามที่ควร.." และไม่ต้องรอนานเลย เพียงแค่ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น บรรดาข้อความต่าง ๆ ก็กระหน่ำมา คราวนี้เหมือนกับจะพ่วงอัลมิตราให้ไปรับโทษด้วยกระนั้นแหล่ะ " .. หากอัลมิตราเป็นเธอ และจนตรอกอย่างสุด ๆ แล้ว ก็อาจจะทำอย่างเธอ จะไม่ยอมให้ เด็กที่ไร้เดียงสาในบ้านต้องอดตายเป็นอันขาด .." เรา ..ยังคงยืนยันความคิด ก่อนที่กระทู้นั้นจะถูกเวปมาสเตอร์ลบ .. เรายังทันเห็นบางข้อความที่เขียนสาปแช่งเรา เราได้แต่ขำ .. อะไรกัน แค่ความคิดแตกต่าง คิดไม่ตรงกับเขา เขาก็มองเราเป็นศัตรูซะงั้น แค่เรื่องเล่า .. เผื่อจะมีบางใครได้คิด ถึงแม้ว่าจะคิดแตกต่างจากเราก็ไม่เป็นไร ต่างคนต่างคิด ต่างคนต่างเชื่อในความคิดของตนเอง .. เราถือว่า ทุกคนมีสิทธิ์ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
24 กุมภาพันธ์ 2550 18:52 น. - comment id 662269
สู้ไปเถิดชีวิตอย่าคิดท้อ ถึงไร้พ่อไร้แม่แค่มีหวัง ลมหายใจไม่สิ้นดิ้นลำพัง ถึงใครชังอย่าไปสนแค่คนเมิน เราลิขิตตัวเองเพลงชีวิต ถูกหรือผิดอยู่ที่ใจ ใช่สรรเสริญ เพื่อปากท้องของตนทนเผชิญ เพียงเพื่อแลกเศษเงินดำเนินไป ใครจะแช่งหรือจะด่าอย่าไปสน เพราะต่างคนต่างจิตคิดไฉน อีกต่างคนต่างอยู่จะรู้อะไร ต่างตัวใครตัวมัน..ทั้งนั้นคน บนทางแยกแตกต่างหว่างชีวิต ล้วนต่างจิตต่างใจในเหตุผล ต่างวิถีดีร้ายมากมายปน ล้วนดิ้นรนวุ่นวายเพื่อใครกัน ต่างสนองเพื่อตัวทุกหัวระแหง ต่างแก่งแย่งเพื่อตนจนกระสัน เห็นแก่ได้เป็นชีวิตนิจนิรันดร์ ต่างฟาดฟันเพื่อนำอำนาจตัว
25 กุมภาพันธ์ 2550 12:54 น. - comment id 662477
เรายังมีเรื่องราวที่เก็บงำเอาไว้ในใจมากมาย สำหรับความคิดที่แตกต่าง ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา อีกข่าวที่สะเทือนใจเรามาก คือ.. ข่าวที่เด็กหนุ่มสองคนถูกประหารชีวิตโดยการแขวนคอ เด็กหนุ่มชาวทะเลทราย ความผิดของเขาสองคน อยู่ที่ .. เขารักกันเชิงมีเพศสัมพันธ์ ทั้งที่รู้ว่าต้องรับโทษถึงแก่ชีวิต เขาทั้งสองก็ยังยืนยันในความรักของเขา ต่างพร้อมใจกันที่จะตาย ดีกว่า เอ่ยสัจจะออกมาว่าจะไม่เป็นเช่นนั้นอีก เรื่องของเขา ผิดมาก ? สมควรตาย ? .... เป็นเรื่องที่กรุ่นอยู่ในใจเราตลอด ตามหลักขนบของเขา ถึงกับต้องลงทัณฑ์ขนาดนั้นเชียวเหรอ ? เขาอายุแค่สิบหก และอีกคนอายุเพียงสิบเจ็ดเท่านั้น ชีวิตมันเกิดมาโดยง่าย และแต่ละวันก็ผ่านพ้นมาอย่างง่ายดาย ? พวกเขาคิดกันเพียงแค่นี้ พวกเขาล้ำเส้นสิทธิส่วนตัวของคนสองคน ตัดสินไปเช่นนั้น .. พวกเขาคิดว่า ทำสิ่งที่ถูกต้องที่สมควรแล้ว ? เราคิดว่า เวลาที่ผ่านไปจะทำให้เราหายหงุดหงิดจากข่าวนี้ แต่ก็ไม่เลย .. มันยังคงวนเวียนในความคิดของเราเสมอ ไปพิพากษาให้เขาผิด ไปพิพากษาให้เขาตาย .. เพียงเพราะเขารักกัน คนพิพากษาเข้าใจความรักดีแค่ไหนกัน ?
26 กุมภาพันธ์ 2550 07:44 น. - comment id 662621
อรุณสวัสดิ์ค่ะ กลอนชุดนี้อัลมิตราตอบช้าไปสักหน่อย คงต้องขออภัยสำหรับผู้ที่รอให้ตอบค่ะ แตกต่างบนทางแยก ประโยคธรรมดาที่มาจากคำว่า แตกต่าง และ ทางแยก เป็นนัยยะสำคัญ เชื่อได้ว่า ทุกคนย่อมเคารพและเชื่อในสิ่งที่ตนเองคิด บางคนให้ความเคารพสิทธิ์ในผู้อื่นด้วย แต่ก็มีบ้างบางคน ที่ประเมินผู้ที่คิดต่างกับตนว่าผิดอยู่ร่ำไป อะไรที่ทำให้เกิดความคิดแตกต่าง .. คำตอบมีได้หลากหลาย เช่น ปูมหลังของแต่ละคน วิทยปัญญาที่ติดตัวมา การใช้สติกลั่นกรอง กระบวนการเรียนรู้ สภาพภาวะอารมณ์ในขณะนั้น ฯลฯ ... ความคิดของผู้ใดผิด และความคิดของผู้ใดถูกต้อง ยังเป็นเรื่องที่ต้องวิเคราะห์เชิงลึก ไม่ใช่ว่าจะตัดสินกันแค่ผลเท่านั้น ทั้งที่มีคำว่า เหตุผล ที่มาจากคำว่า เหตุ และ ผล ทว่า ..ยังมีผู้คนอีกมากนัก ที่สนใจในผลอย่างเดียว และไม่คิดจะอยากรู้ด้วยซ้ำไปว่า อะไรคือ เหตุ อืมมม .. ตั้งใจจะมาตอบคอมเมนท์ ไหง๋บ่นเสียยืดยาวอีกแล้ว .. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
26 กุมภาพันธ์ 2550 08:02 น. - comment id 662624
คุณ .. ปรัชญาชีวิตมีมากมาย บ้างก็มาจากคนที่เราคิดว่าทรงคุณวุฒิ บ้างก็มาจากคนฐานะธรรมดา บ่อยครั้งไป ที่เราเห็นขอทานขับโศลกบอกเล่าที่มาที่ไปในชีวิต ฟังเขาขับโศลกแล้วก็กินใจอยู่เหมือนกัน คุณต้นน้ำ .. เวลาที่อัลมิตราพอใจร้อยกรองชุดใดชุดหนึ่ง นอกจากค่อย ๆ ไล่สายตาอ่านไปทีละบรรทัด บางทีเมื่ออ่านทวนหลายรอบแล้ว อัลมิตราก็จะอ่านแบบออกเสียงเป็นการปิดท้าย น้ำหนักเสียงและอารมณ์ พอจะปรุงให้เข้าใจผู้ประพันธ์ได้ว่ามีความรู้สึกเช่นไร และต้องการถ่ายทอดอะไร .. ลองดูสิ คุณฤกษ์ .. เป็นแค่เรื่องแต่งขึ้นมาค่ะ แต่มีบางความคิดที่นึกแว๊ปขึ้นมาหลังจากเสพย์ข่าวมากมาย อย่างวันก่อน แม่ลูกอ่อนขโมยนมกระป๋องในห้าง แม่เข้าคุก ลูกก็ต้องไปร้องแงแงในคุกด้วย .. หดหู่แท้ คุณผู้หญิงไร้เงา .. เข้าใจว่า ทุกคนคิดแล้วค่ะ เพียงแต่ว่าคิดอย่างประมาทหรือเปล่า ก็เท่านั้น คุณ ม.ปณิธาน .. :) จำคุณได้นะ ดีใจที่คุณเข้ามาทักทาย อัลมิตราสบายดีค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า เป็นคำที่อัลมิตราใช้เป็นทำลงท้ายเสมอ ๆ .. นัยเป็นตามนั้น คุณคนมัน..ว่าง .. อัลมิตราคิดถึงคุณเหมือนกันนะ ตอนนี้มีหนังสือสามเล่มที่อัลมิตราจัดหามา กำลังคิดอยู่เหมือนกันว่า จะหาทางแจกได้อย่างไรดี คิดเกม ตอนนี้ ก็คิดไม่ค่อยเข้าแก๊ปเท่าไหร่ เอาน่า ถ้ามีโอกาส คุณอย่าลืมมาร่วมสนุกนะคะ เชียร์คุณอยู่ค่ะ คุณลิลลี่ขาว .. หากมีทางเลือกดี ๆ และมีโอกาสในทางเลือกนั้น อัลมิตราก็เชื่อว่า ทุก ๆ คน ย่อมเลือกและย่อมทำในสิ่งที่ถูกต้องค่ะ คุณมายาวี .. เป็นสิ่งที่ทุกคนเรียนรู้ที่จะเอาตัวรอดค่ะ ถึงแม้ว่าจะผิดในสายตาผู้อื่น แต่ในเมื่อ ท้องเรา หิว ... คนอื่น อาจแค่สงสาร แต่เขาก็ไม่ได้หิวไปด้วยค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 00:03 น. - comment id 663024
คนเรามีเหตุผลต่างกันค่ะ ไม่มีใครอยากเกิดมาจน และไม่มีใครอยากทำความผิดหรือความเลว แต่เหตุการณ์มันพาไปเพราะความจำเป็นและความจำใจ นี่คือทางแยกที่แตกต่างค่ะ
28 กุมภาพันธ์ 2550 07:55 น. - comment id 663731
คุณเฌอมาลย์ .. ค่ะ อัลมิตราก็เชื่อว่า ไม่มีใครอยากเลือกทางเลว หากยังมีทางดีให้เลือกได้ การตัดสินที่เอาแต่ผลเท่านั้นมาเป็นเกณฑ์ จึงอาจไม่ใช่คำตอบที่ถูกต้อง และก็ยังคงเป็นเช่นนั้น หากเหตุยังคงมีค่ะ :)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
