หน้าส่วนตัว
ลมรำพันฝันรำพึงถึงราวฟ้า
พราวดาราแพรวดาวเดือนเคลื่อนหยอกเย้า
กายโหยให้ใจโหยหวนครวญลำเหงา
เศร้าแสนเศร้าเฝ้าประโคมโถมนินทรา
ดึกแนบดึกนึกแนบหน้าตาแววโศก
มือไกวโยกโบกลำนำคำกล่อมหล้า
จะรินเหงาเฝ้าเคล้าซบลบหยาดตา
เอื้อมดารามาร้อยเรียงเคียงเจ้านาง
ลมรำพึงถึงจิตเพ้อละเมอหวล
สายใจครวญล้วนภาพหลอนก่อนลาร้าง
เพราะค่ำนี้มีเพียงฝันอันเบาบาง
ผิวลางลางเริ่มล้าแผ่วแว่วลาไกล
ระบำเหงาเริ่มเข้าใกล้ค่อยไถ่ถาม
ทุกข์คลุกลามตามขอบฝันให้สั่นไหว
กลีบริ้วช้ำเริ่มคลี่บานแถบลานใจ
เพราะเหตุใด ...ใจเจ้านาง....................
ด้วยรัก
ตาทึบ 6 ส.ค. 2550 15:59 น. - ID 105738 
1066
3
0
6 สิงหาคม 2550 16:09 น. - comment id 734530
เพ้อรำพึงรำพันหาแทบขาดใจ
เพ้อเท่าใดเขาไม่ก็สูญค่า
ต่อให้เจ้าหน่วงเหนี่ยวดวงดารา
ก็คงได้เพียงแค่ภาพลวงตามาให้ชม
ทักทายปลุกให้ตื่นจากฝันแล้วเราจะพบกับความเป็นจริง
6 สิงหาคม 2550 16:18 น. - comment id 734545
สายลมเพ้อแนบจิตมิคิดหวล ลมรัญจวนสายใยส่งไปหา ผ่านดาวเดือนลอยไกลใต้ปีกฟ้า พบพานหน้าสักนิดเจ้านางไกล
6 สิงหาคม 2550 16:49 น. - comment id 734574
พี่ตาทึบ..... แอบย่อง ๆๆๆ อ่านกลอนยามเย็นค่ะ ชอบ อนุญาตเยี่ยมชมกลอนเพราะ ๆ หน่อยนะคะ
(¯`°.¸♥♥¯`°ศรรกราหน้าทะเล้น°´¯♥♥¸.°´¯)
6 สิงหาคม 2550 18:21 น. - comment id 734605
เพ้อรำพันกลัวคนไกลห่างหายจาก เพ้อรำพันพลากพลัดเหมือนพลักไส เพ้อรำพันหยามหยาบหักน้ำใจ ว่าคนใกลคนนี้ใจมิตรง....จะโกรธดีมะเนี่ย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด