เพียงลมแผ่ว ผ่านผิว พาหวนถึง ให้คำนึง ในวันเก่า ของเราสอง มีเทอยิ้ม กรุ้มกริ่ม ปลอบประคอง มือจับจอง เป็นเจ้าของ กันและกัน ฝันวาดฝัน ฝันไป ถึงวันหน้า แต่เวลา ผ่านไป ให้แปรผัน จากวิวาห์ เปลี่ยนไป เป็นจากกัน มีน้ำจัณฑ์ เป็นเพื่อน มายาวนาน จวบวันนี้ ผ่านมา ก็นานนัก กับความรัก ที่เคยจำ ว่าแสนหวาน กับใบหน้า ที่สดชื่น เมื่อพบพาน กับเสียงหวาน ปานระฆัง เมื่อพูดจา นานจนนึก นึกไม่ออก แม้แต่เสียง แม้นสำเนียง ที่ปลอบใจ ยามเพ้อหา หลับตานึก ภาพเทอ ยามนิทรา ก็เจอหน้า ที่กลมว่าง ดั่งเมฆลอย จะเหลือเพียง ก็สิ่งดี ที่เทอให้ เหลือแค่ใจ ที่คิดถึง เพียงเล็กน้อย ก็คงเหมือน ไดอารี่ ที่รอคอย เสียงน้อยน้อย ของเทอ มาเติมเต็ม
กระบี่รับใช้ 1 ธ.ค. 2550 05:24 น. - ID 110157 
1129
2
0
1 ธันวาคม 2550 10:16 น. - comment id 795344
พี่กระบี่......... แต่ก่อนเรา หมายอยู่ คู่ทางฝัน บัดนี้พลัน ฝันล่ม เธอหน่ายหนี ลืมเรื่องเก่า เราเคย ร่วมชีวี ตัดไมตรี ที่เคยให้ ไม่เหลียวแล แวะมาทักทายค่ะ................. (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
1 ธันวาคม 2550 17:42 น. - comment id 795512
รักยุคหิน สงสัยจะนานจริงๆ ยุคนี้มีนเกิดทันรึเปล่าค่ะเนี่ย กี่ปีมาแล้วค่ะ อิอิ
2 ธันวาคม 2550 15:03 น. - comment id 795742
อ่านแล้วนึกภาพออกเลย ขนาดความทรงจำเลือนไปบ้าง แต่ความรู้สึกยังค้างคาอยู่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
