กลเม็ดคนร้อยรัก(กลบทนายโรงลืมกรับ)

โอเลี้ยง

123-1.jpgกับรักเผื่อเหลือที่คิดกอดเกาะ
เสียงพลิ้วเพราะเคาะจิตพาอึดอัด
ซ้ายก็งามขวาแจ่มเกินคิดคัด
ยากสลัดตัดขาดหยุดยั้งรัก
วันวานเจอคนหนึ่งจิตคึกคัก
วันนี้หลักถูกผลักเพราะเผลอกัก
คนวันนี้น่ารักเกินเมินทัก
จึงต้องพักแวะชวนสรรค์ต่อพจน์
ผ่านอีกวันพบใหม่ใจสะอึก
ห้วงรู้นึกพิมพ์ภาพคนสวยสด
คนอะไรช่างงามพาระทด
ต้องรีบจดที่อยู่แล้วตามติด
หนึ่งสัปดาห์ผ่านพ้นต้องเสาะเคล็ด
กลเม็ดก่อนเก่าไม่ศักดิ์สิทธิ์
เพราะคนงามมีมากล้อมทั่วทิศ
จำต้องคิดลบทอนรีบปลดซะ
หนึ่ง-สอง-สามตัดก่อนเพราะเก่านัก
สี่-ห้าดักตามหึงจึงสละ
หกดูแล้วใจร้อนชวนปะทะ
เจ็ดสะอาดเรื่องมากยากเคียงคบ
อาทิตย์นี้จึงเป็นโสดไร้พิรุธ
รีบเร่งรุดดักรอเพียรประจบ
คนรักใหม่งามเกินเคยพานพบ
ต้องตลบตะแลงเพียรเพิ่มภักดิ์
แค่สามเดือนผ่านพ้นจิตกระตุก
คนปลุกทุกข์คนใหม่ที่พังหลัก
คือคนน้องแสนงามของคนรัก
เศร้ารุมผลักอีกครั้งกับรักเลาะ
ปล. เพิ่งอ่านทำความเข้าใจกับกลบทนี้เมื่อชั่วโมงก่อนที่ผ่านมาแล้วโอเลี้ยงแต่งเลย ผิดพลาดไม่ถูกใจผู้ใดขออภัย ณ ที่นี้ด้วยค่ะ				
comments powered by Disqus
  • โอเลี้ยง

    12 กรกฎาคม 2551 21:39 น. - comment id 872456

    11.gif11.gif11.gifกลบทนายโรงลืมกรับ คือ ทุกบรรทัด จะต้องลงส่งสัมผัสนอก ด้วย คำ ลหุ(คำตาย เสียงสั้น) เท่านั้น เรื่องเล่ามีอยู่ว่า ครั้งเมื่อวางโกลนเรือ เอนกชาติภุชงค์ แล้วเสร็จ จำต้องมีการลองน้ำ พระราชวังบวรฯ โปรดที่จะเสด็จล่องเรือจากท่าวาสุกรีไปขึ้นที่วังหน้า ด้วยความฉุกละหุก นายโรงผู้จัดเตรียมอุปกรณ์ ลืมนำ กรับ ลงเรือให้อาลักษณ์ขับเห่ พอเรือออกจากท่า อาลักษณ์ก็เริ่มเห่ แต่หา กรับ ไม่เจอ ด้วยปรีชา จึงต้องว่ากลอนท้ายหัก จะได้ไม่ต้องลง กรับ กรมพระราชวังบวร เห็นเป็นการแปลก เลยถามอาลักษณ์ว่า เฮ้ย นี่มึง ด้นกลอนกลอะไร อาลักษณ์ จึงตอบไป ว่า นี่เป็นกลบท นายโรงลืมกรับ พระเจ้าข้า
  • ไขว่เอิน

    12 กรกฎาคม 2551 22:18 น. - comment id 872482

    นึกว่าลืมกลับบ้านจิ
  • Tonkla

    12 กรกฎาคม 2551 22:29 น. - comment id 872485

    วันหยุดอาทิตย์เข้า.........มาเยือน
    ฟ้าแจ่มสุขนะเพื่อน......พี่น้อง
    ความหวังสั่งยังย้ำเตือน.....แม้นตื่น
    พักผ่อนเถิดพวกพ้อง......จันทร์ต้องทำงาน
    28.gif
  • กันนาเทวี

    13 กรกฎาคม 2551 06:27 น. - comment id 872549

    กลเม็ดคนร้อยรักช่างสรรคิด
    คล้ายดังติดอ่านไปยังเสนาะ
    ลองคิดต่อตามคิดจิตให้เพราะ
    กรับฤๅเกราะขาดหายไร้จังหวะ
    
    อิอิ  โอย........ไม่ไหวละกลบทนายโรงลืมกรับ
  • ช่ออักษราลี

    13 กรกฎาคม 2551 08:23 น. - comment id 872573

    มาอ่านค่ะ โห เพิ่งทำความเข้าใจแล้วแต่ง
    เลยเหรอคะ พี่ซักเดือนก็คงแต่งยังไม่ออกค่ะ
    ภาพสวยอีกแล้ว ช่างหานัก เพลงก็เพราะ
    กลอนก็เยี่ยม 
    
    36.gif36.gif
  • ครูพิม

    13 กรกฎาคม 2551 09:38 น. - comment id 872615

    1.gif
    
    แวะมาสามรอบแล้วค่ะ..อยากแต่งเป็นบ้าง..
    ไปลองแล้วไม่ประสบผลเลย..
    
    ขอชื่นชมกลบททุกบทที่คุณแต่งนะคะ
    เยี่ยมมากค่ะ
    
    16.gif
  • นรศิริ

    13 กรกฎาคม 2551 10:45 น. - comment id 872652

    ยอดเยี่ยมจริงๆทำได้ไงอยากหัดแต่งจังเลย
    พยายามเลียนแบบแล้วก็ขำตัวเองมันไม่เอาไหนเลยแต่จะพยายามต่อไปค่ะ
  • โอเลี้ยง

    13 กรกฎาคม 2551 12:55 น. - comment id 872770

    11.gif11.gif11.gif11.gif
    
    ขอบคุณพี่ๆทุกคนที่แวะมาอ่านอีกนะคะ
    
    โอเลี้ยงเมื่อ3ปีก่อนเริ่มหัดกลอนเปล่าหลังจากหัดเขียน-อ่านไทยจนคล่องอีกหน
    
    เริ่มแรกหัดกลอนเปล่าโดยเขียนกลอนออกมาในรูปกึ่งบันทึกประจำวัน
    
    พอปีกลายเริ่มหัด-กลอนแปด+กลบท
    แรกสุดโอเลี้ยงเขียนเรื่องเป็นกลอนแปดก่อน แล้วจากนั้นค่อยมาคิดขัดเกลาอีกทีให้เป็นไปตามกลบท
    
    คุณครูพิม  พี่ช่อ  คุณนรศิริ ลองจากกลอนแปดก่อนสิคะ46.gif
    
    แล้วจากกลอนแปดเราค่อยมาคิดแก้คำตามหลักบังคับ
    
    วิธีนี้ปัจจุบันโอเลี้ยงไม่ต้องใช้แล้ว แต่พี่ๆอีกหลายคนที่เคยลองตามก็บอกพอได้กันนะคะ46.gif46.gif46.gif
    
    ส่วนกลบทนี้ก็เหมือนกับกลบทเทพชุมนุม กลบทมธุรสวาที ที่โอเลี้ยงว่าเป็นกลบทง่ายอีกนะคะ เพราะคล้ายกลอนแปดมาก
  • โอเลี้ยง

    13 กรกฎาคม 2551 13:04 น. - comment id 872779

    46.gif46.gif46.gif46.gif
    
    โอเลี้ยงลองด้นสดๆถ้าไม่ถูกใจหรือคำพาให้พี่คนใดระคาย  ก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยค่ะ29.gif29.gif
    
    คุณครูพิมบอกมาช่างยากนัก
    แวะมาทักสามหนยังสะอึก
    แต่โอเลี้ยงว่าสนุกพาจิตคึก
    อยากให้พี่ศึกษาใหม่อย่าเพิ่งงด
  • โอเลี้ยง

    13 กรกฎาคม 2551 13:10 น. - comment id 872783

    ของพี่กันฯบทนี้ก็เยี่ยมยอด
    ทั้งถ่ายทอดสอดความได้ถูกหลัก
    ใช้คำท้ายวรรคสอง-สามที่ทายทัก
    ได้น่ารักถูกหลักคำตายจิ
    
    46.gif46.gif46.gif36.gif29.gif
  • โอเลี้ยง

    13 กรกฎาคม 2551 13:24 น. - comment id 872789

    ขอพี่ช่อฯลดกังวลลงสักนิด
    อย่ากลัวผิดสะกิดจิตเจ็บหนัก
    ต้องกล้าเดินลุยสู้ต่อกร่อนพัก
    ต้องกล้าผลักอุปสรรคดันให้ลับ
    
    
    ลุยๆๆๆค่ะพี่ช่อฯ46.gif46.gif46.gif
  • โอเลี้ยง

    13 กรกฎาคม 2551 13:36 น. - comment id 872795

    คุณนระฯต้องกล้าเดินลุยดะ
    เล่นจะจะอย่าแค่คิดเฝ้าหลีกหลบ
    ทีละวรรคเขียน-อ่านพร้อมทวนทบ
    แล้วจะพบสนุกมารอรด
    
    
    11.gif11.gif11.gif11.gif
    
    ลองดูนะคะ46.gif
  • โอเลี้ยง

    13 กรกฎาคม 2551 13:45 น. - comment id 872799

    11.gif11.gif11.gif
    
    ชอบภาพอย่าลืมแวะไปมองๆที่นี่บ้างนะคะ46.gif46.gif46.gif
    
    http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=jiujik&month=07-2008&group=5&date=12&gblog=4
  • ไหมไทย

    13 กรกฎาคม 2551 15:45 น. - comment id 872849

    แวะมาเยี่ยมจ้า
    
    36.gif
  • ก่องกิก

    13 กรกฎาคม 2551 17:44 น. - comment id 872901

    ทำไมต้องมีกลบทด้วยครับ
    11.gif
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 กรกฎาคม 2551 19:01 น. - comment id 872967

    โห  เก่งจัง  ศึกษาไม่นานก็แต่งได้ขนาดนี้
    
    ถ้าเป็นผู้หญิงไร้เงา  คงอีกนานแน่สำหรับกลบทนี้ถึงจะมีโอกาสแต่งได้สักบท
    
    ชื่นชมในผลงานค่ะ
  • โอเลี้ยง

    13 กรกฎาคม 2551 20:07 น. - comment id 872994

    11.gif11.gif11.gifตอบพี่ก่องกิก
    
    โอเลี้ยงคิดว่า กลบทอาจมีขึ้นเพราะแก้ความเบื่อหน่ายของข้าราชการในสมัยก่อนที่ต้องเดินทางไปตรวจดูงานในที่ต่างๆ
    
    และการเดินทางนานถ้าไม่มีอะไรเล่นระหว่างนั่งเรือนั่งเกวียนเป็นวันๆอาจบ้าตาย และถ้าเล่นกลอนแปด กาพย์ ฉันท์อาจง่ายเกินไปสำหรับบรมครูที่ชำนาญ ดังนั้นการสร้างกลบททันทีที่คิดได้ระหว่างเดินทาง(ดังเช่นกลบทนายโรงลืมกรับ) จึงเริ่มฮิตมากขึ้นจนทำให้ไทยมีกลบทต่างชนิดมากมาย
    
    แหะๆ โอเลี้ยงเดาเช่นนี้ค่ะ46.gifว่าแต่พี่กิกจะลองกลบทอะไรบ้างคะ
    
    โอเลี้ยงจะรออ่านนะคะ46.gif
  • โอเลี้ยง

    13 กรกฎาคม 2551 20:13 น. - comment id 872995

    11.gif11.gif11.gif
    โอเลี้ยงว่า เป็นเพราะคุณผู้หญิงไร้เงายังไม่ได้คิดหัดจริงจังมากกว่า นะคะ พอมีเวลาหัดเข้าจริงๆจะพบว่าไม่ยากเลยก็ได้นะคะ46.gif46.gif46.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน