"..ฝากจันทร์ช่วยบอก..(2)."

กวีเดินดิน

หากว่าฉันไร้บุญวาสนา
ไม่อาจมาฉายแสงแทนจันทร์ได้
วิญญาณฉันซึ่งอยู่หลังความตาย
ขอกราบกรายอ้อนวอนคนลงทันต์
ขอให้ฉันได้เกิดได้เป็นหิ่งห้อย
แม้แสงน้อยก็เถิดไม่เดียรฉันท์
ขอให้เราทั้งสองได้ใกล้กัน
แม้บางวันฉันอาจถึงวันตาย
แต่อย่างน้อยหากฉันมีสิทธิ์เกิด
ยามฟ้าเปิดฉันอาจจะห่างหาย
ยามค่ำคืนฉันจึงได้ย่างกราย
บินพลิ้วพลายชอนแสงแข่งกับจันทร์
ฉันจะบอกว่ารักเธอเสมอ
แม้ว่าเธออาจจะไม่เข้าใจฉัน
เพราะว่าเราอยู่คนละชั้นกัน
เธออาจหันบ่นร่ำว่ารำคาญ
ฉันไม่โกธรเพราะเป็นแมงน้อยนิด
เธอไม่ผิดหากคิดจะหักหาญ
ฉันจะบอกว่ารักตลอดกาล
ตราบเท่านานจักวาลถ้ายังมี				
comments powered by Disqus
  • ราชิกา

    5 เมษายน 2552 20:48 น. - comment id 970699

    วอนจันทร์เพ็ญเห็นใจใครคนหนึ่ง
    คอยรักซึ้งตรึงใจฤทัยฝัน
    สื่อความนัยแนบชิสนิทพลัน
    คิดถึงกันห่วงหาเอื้ออาทร....ฯ
    
    มาอ้อนจันทร์ด้วยคน..นะคะ...แวะมาทักทายกันค่ะ..36.gif44.gif36.gif
  • กิตติกานต์

    6 เมษายน 2552 14:42 น. - comment id 970961

    มาช่วยเตือนจันทร์..
    มาเป็นกำลังใจให้หิ่งห้อยค่ะ..
    36.gif11.gif
  • กวีเดินดิน

    6 เมษายน 2552 22:36 น. - comment id 971232

    64.gif64.gifขอบคุณคุณ ราชิกา และคุณครูกิตติกานต์ ด้วยน่ะค่ะที่เข้ามาแสดงความคิดเห
    เห็นและให้กำลังใจ29.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน