มี่ไม่ได้เล่นนานเกี่ยวกับกลบท อิอิ คุณกวีน้อยมายั่วให้อยากเขียนอีกแล้ว รู้สึกไม่ได้มานาน คุณกวีน้อยเล่าว่ามีพี่ๆหลายคนเก่งมากขึ้นเลยนะคะ ยินดีด้วยค่ะ วิเวกวาดขาดสนุก...ละรุกละเร้า อยู่กับเฉาเศร้าละเหี่ย...เฉลี่ยไฉน ณ มุมไหม้ใจเจ็บถี่...ร่ำรี้ร่ำไร เหมือนหัวใจใส่เหงา...ระเฝ้าระฟัง ครั้งบทเพลงเร่งรอนหลั่น...ผะสรรค์ผะเสริม ใจก็เพิ่มเยิ้มยอกย้อย...ปะร้อยปะหลั่ง ท่ามกระแสแผลเดียวดาย...ระร่ายระรั้ง เหงาโอหังฝังฝากล้วง...ทะลวงทลาย คล้ายเงียบงันทันเทียบชิด...ผะพิศผะเผา จนสุดเกลาเล่าหลอกเร้น...กระเส็นกระส่าย ไม่มีบทกฏแก้แกะ...ระแคะระคาย มีแต่กรายสายเจ็บบด...ระทดระทวย ด้วยห้วงไหวไหลระโบย...ระโหยระหา เหมือนอุราคร่าผละ...สละสลวย แสงจันทร์รางอ้างว้างคุม...ระรุ่มระรวย คร่ำเพรียกป่วยม้วยจองเร่า...ปะเหงาปะเงียบ เยียบเย็นจิตติดตรมตาก...ถลากไถล ใจไปไกลใส่ใฝ่เหงา...คละเย้าคละเหยียบ ไข้ว้าเหว่เร่เห่กล่อม...ระล้อมระเลียบ ให้ช้ำเฉียบเปรียบเหงาติด..ระอิดระอา
โอเลี้ยง 21 ต.ค. 2552 00:43 น. - ID 130015 
3073
4
0
21 ตุลาคม 2552 01:11 น. - comment id 1054221
พี่จ๋ามาแจมเข้าปลายฝนต้นหนาว...สิร้าวสิหลอน ตั้งตารอนถึงตอน...ต้องนอนต้องนั่ง เบื่อฝนพร่ำย้ำบ่อย..จนผ็อยจนพลั้ง มีบางวันหน้าตั้งรอ...จนงอจนงัน
21 ตุลาคม 2552 06:07 น. - comment id 1054243
อรุณสวัสดิ์ครับ ขอมาสะบัดสะบิ่งด้วยนิดนึง ~ เหมือนเหงาเศร้าโศกท้อ ระทมระทวย ใจที่เคยเอออวย สะอึกสะอื้น ยิ่งคิดยิ่งเขินขวย ตะขวงตะขิด น้ำปริ่มตาเต็มตื้น แต่รั้งทุรนทุราย ~ หมายฝันวันใหม่รู้ ระรื่นระรมย์ มีคู่ควงเคียงชม กระชดกระช้อย เพลินเพียงพลอดสองสม กระซิบกระซาบ ซึ้งสอดใจรัดร้อย รักฟุ้งกะหนุงกะหนิง
21 ตุลาคม 2552 06:16 น. - comment id 1054246
ถูกยั่วแล้วตบะแตก หรือครับต้องขอบคุณกวีน้อย แล้วซิ ที่ทำให้ตบะแตก ชื่อกลบทแปลกดีครับ หวังว่าคงมีมาให้อ่านเรื่อยๆ นะครับ ขอให้มีความสุขครับ
21 ตุลาคม 2552 07:02 น. - comment id 1054258
ผมชอบทานโอเลี้ยง ไม่เอาหวานมาก มาขอสักแก้วนึงครับ
21 ตุลาคม 2552 07:38 น. - comment id 1054270
ไม่นัดแนะแวะมาพัก...มาทักมาทาย ด้วยเบื่อหน่ายเหนื่อยและล้า...กับฟ้ากับฝน จะไปไหนไยยุ่งยาก.....ลำบากลำบน เลยมาบ่นบอกกับคุณ...ให้วุ่นให้วาย *********************************************** *********************************************** No see long time na.
21 ตุลาคม 2552 09:25 น. - comment id 1054316
ดีครับ คุณญามี่ อาจารย์สาว อิอิ ผมยังไม่ค่อยเข้าใจเลย กะกลบทนี้ ยิ่งเสียง ลหุ (เป็นยังไงหว่า) และวิธีการแต่งที่ถูกต้อง น่ะครับ แต่อ่านกลฯ ของคุณแล้ว ก็รู้สึกเหมือน ข้าน้อย จะผิดเยอะเอาการเลยทีเดียว เอาไว้ว่างๆ จะลองแก้ตัวให้หัวใจ เอ๊ย แก้ไขใหม่อีกรอบ นะครับ หวังว่า คงจะพอ อ่านได้ กว่าเดิมหน่อย อีกอย่าง.........มานเกี่ยวกะผมด้วยหรอครับ ที่ต้องมาแต่งกลบท นี่ อิอิ ถ้าเกี่ยวเเปลว่า ผมเป็นนัก ดึงดูด อิอิ ดึงดูดโน้มน้าว เจ้าแม่กลบท มาที่นี่ได้ แปลว่า เก่งเลยนะครับเนี่ย
21 ตุลาคม 2552 12:37 น. - comment id 1054320
ผมชอบทานโอเลี้ยง ไม่เอาหวานมาก มาขอสักแก้วนึงครับ ............. โอเลี้ยงนี้ไม่หวาน ไร้น้ำตาลแลนมใส พี่ป๋องคงดื่มได้ ถูกใจไหมกับโอเลี้ยง สวัสดีค่ะพี่ป๋องปุ๋ย มี่ก็ไม่กินโอเลี้ยงหวาน ชมที่สุดคือ ที่เรียกว่าหน่อข้าวค่ะ อิอิ ถามคนขายเขาบอกว่า คือชากับโอเลี้ยงผสมกันไม่ใส่นมค่ะ
21 ตุลาคม 2552 11:06 น. - comment id 1054386
อะโห เก่งจริงๆค่ะ โอเลี้ยงแก้วนี้จำได้ว่า ตอนมาเมื่อปีที่แล้ว (เดือนม.ค.51)มาที่นี่แอบเงียบๆตั้งใจหัดการเขียนกลบทให้ครบนั้นเหงาดีจริงๆค่ะ5555 ก็เล่นอยู่คนเดียวนี่นา
แต่ข้ามมาปลายปีนี้ ดีมากๆค่ะที่มีพี่ๆเพื่อนๆเริ่มสนุกกับกลบทบ้างแล้ว ค่อยน่าตื่นเต้นหายเหงาบ้างค่ะ5555
21 ตุลาคม 2552 11:16 น. - comment id 1054396
เข้าปลายฝนต้นหนาว...สิร้าวสิหลอน ตั้งตารอนถึงตอน...ต้องนอนต้องนั่ง เบื่อฝนพร่ำย้ำบ่อย..จนผ็อยจนพลั้ง มีบางวันหน้าตั้งรอ...จนงอจนงัน .............................. คราฝนหลั่งฝังระลึก...สะอึกสะอื้น สิ้นความคึกนึกรอน..เจ็บกร่อนเจ็บกลั้น มองฝนโปรยโหยก็มา..ส่งปร่าส่งปัน ให้สร้อยสรรค์พลันร้อย...ออดอ้อยออดอิง สวัสดีค่ะพี่จ๋า อิอิ ตามไปให้กำลังใจศิษย์เอกทุกที่เลยนะคะ
21 ตุลาคม 2552 11:23 น. - comment id 1054403
สวัสดีครับน่าอ่านจังครับ
21 ตุลาคม 2552 11:39 น. - comment id 1054417
งวดนี้มาด้วยกลบทสบัดสะบิ้ง..ผมแอบเลีบยเคียงไดดูบ้านโคลงผวนเห็นสนุกสนานกันใหญ่เลย คุณมี่ ..เด๋วจะหาเวลาไปแจม มีคนมาชวนแล้วอิอิ ...มีความสุขทุกๆวันนะครับ บล็อคผมไม่ค่อยได้อัพ สักเท่าไหร่พักนี้
21 ตุลาคม 2552 12:03 น. - comment id 1054438
เหมือนเหงาเศร้าโศกท้อ ระทมระทวย ใจที่เคยเอออวย สะอึกสะอื้น ยิ่งคิดยิ่งเขินขวย ตะขวงตะขิด น้ำปริ่มตาเต็มตื้น แต่รั้งทุรนทุราย ~ หมายฝันวันใหม่รู้ ระรื่นระรมย์ มีคู่ควงเคียงชม กระชดกระช้อย เพลินเพียงพลอดสองสม กระซิบกระซาบ ซึ้งสอดใจรัดร้อย รักฟุ้งกะหนุงกะหนิง ............................... เหมือนเหงาเมาโศกเร้า...กระฟูมกระฟาย จินต์หว่างสุดผุดพราย...กระแทกกระทั้น มาแปรเปลี่ยนเวียนปลาย..กระปวกกระเปียก ตาขื่นพลันเลิกกลั้น...หลั่งน้ำกระเส็นกระสาย หมายหวังมีรักปลื้ม...กะหนุงกะหนิง ไยสิ่งหวังเอนอิง...กระเท่กระทู้ ปวดปรอยป่วนกวนพิง...กระฉอกกระฉูด ผลักอกตระหนกรู้...รักนี้กระจัดกระจาย สวัสดีค่ะคุณพจน์รำพัน ดีจังเที่ยวนี้กลับมาบ้านกลอน ได้หัดโคลงกลบท(แนวไม่ผวน)ด้วย อิอิ ขอบคุณค่ะ
21 ตุลาคม 2552 12:23 น. - comment id 1054442
ถูกยั่วแล้วตบะแตก หรือครับ ต้องขอบคุณกวีน้อย แล้วซิ ที่ทำให้ตบะแตก ชื่อกลบทแปลกดีครับ หวังว่าคงมีมาให้อ่านเรื่อยๆ นะครับ ขอให้มีความสุขครับ ................... ฮาฮาฮาแตกจริง แต่ใช่วิ่งห่างไกลบ้านฯ แค่ไปแวะโคลงลาน เผลอหัดนานลืมเวลา คุณ ไร้อันดับล่ะ ใช่สบายดีนะค้า นานแล้วไม่พบหน้า มี่เขียนมาได้ใจไหม?
21 ตุลาคม 2552 12:52 น. - comment id 1054444
ไม่นัดแนะแวะมาพัก...มาทักมาทาย ด้วยเบื่อหน่ายเหนื่อยและล้า...กับฟ้ากับฝน จะไปไหนไยยุ่งยาก.....ลำบากลำบน เลยมาบ่นบอกกับคุณ...ให้วุ่นให้วาย ..................... จวนหมดฝนแลหมดร้อน...สะท้อนสะทก มีแค่อกรกลมเย็น...กระเส็นกระสาย ไปมาทั่วมัวด้วยหมอก...ระกรอกระกราย ให้หลับสบายคลายวุ่นล้อม...ละม่อมละไม สวัสดีค่ะคุณจิ้งจอกน้อย อิอิ นานจริงนะคะ มี่ไปเล่นลืมเวลาจริงๆค่ะ
21 ตุลาคม 2552 13:01 น. - comment id 1054448
ดีครับ คุณญามี่ อาจารย์สาว อิอิ ผมยังไม่ค่อยเข้าใจเลย กะกลบทนี้ ยิ่งเสียง ลหุ (เป็นยังไงหว่า ) และวิธีการแต่งที่ถูกต้อง น่ะครับ แต่อ่านกลฯ ของคุณแล้ว ก็รู้สึกเหมือน ข้าน้อย จะผิดเยอะเอาการเลยทีเดียว เอาไว้ว่างๆ จะลองแก้ตัวให้หัวใจ เอ๊ย แก้ไขใหม่อีกรอบ นะครับ หวังว่า คงจะพอ อ่านได้ กว่าเดิมหน่อย อีกอย่าง.........มานเกี่ยวกะผมด้วยหรอครับ ที่ต้องมาแต่งกลบท นี่ อิอิ ถ้าเกี่ยวเเปลว่า ผมเป็นนัก ดึงดูด อิอิ ดึงดูดโน้มน้าว เจ้าแม่กลบท มาที่นี่ได้ แปลว่า เก่งเลยนะครับเนี่ย มาเย้าเล่นครับ แต่กลอนเพราะมากๆๆ อย่างนี้แหละครับ จะได้ลอกเลียนแบบได้ คิดว่า คงไม่เกิน 10 ปี ฝีมือ คงพอจะแต่งกลอนแบบนี้ได้ อิอิ .................................... ไม่นึกว่าจะย้อนกลับมาเล่นเร็วนะคุณนัด มี่ยังติดการบ้านอาจารย์ที่นั่นหลายโคลงเลย อิอิ แอบแว๊บมาก่อนสิ แต่ก็คงต้องไปๆมาๆจนเรียนจบโคลงทั้งหมดนั่นก่อน ถึงจะพักได้สิ ว่าแต่ตอนนี้คุณเล่นได้คล่องไม่เครียดแล้วสิ 5555 เดี๋ยวจะอัพกาพย์ที่เล่นคำลหุของครูคมทวน คันธนู ให้ดูนะคะ
21 ตุลาคม 2552 13:08 น. - comment id 1054450
สวัสดีครับน่าอ่านจังครับ .................. ขอบคุณ คุณอินสวน แวะมาอ่าน ขอบคุณ ที่กลอนกานท์ พอไปไหว ขอบคุณ ที่มาชมอย่างเต็มใจ ขอบคุณ ที่ได้รับ ฝากคำชม สวัสดีค่ะคุณอินสวน
21 ตุลาคม 2552 13:17 น. - comment id 1054453
งวดนี้มาด้วยกลบทสบัดสะบิ้ง..ผมแอบเลีบยเคียงไดดูบ้านโคลงผวนเห็นสนุกสนานกันใหญ่เลย คุณมี่ ..เด๋วจะหาเวลาไปแจม มีคนมาชวนแล้วอิอิ ...มีความสุขทุกๆวันนะครับ บล็อคผมไม่ค่อยได้อัพ สักเท่าไหร่พักนี้ ......................... สวัสดีค่ะคุณกิ่งโศก อิอิ พี่อาลีชวนใช่ไหมคะ พักนี้มี่ก็หยุดๆไปบ้าง เพราะชักติดโคลงผวนไปจนลืมอย่างอื่นเกือบหมด ที่ตั้งใจจะเรียนโคลงดั้นด้วยเลยชะลอไปนาน ตอนนี้เพิ่งหัดโคลงสอง โคลงสาม และกาพย์กลบทของครูคมทวน คันธนูไปจิ เริ่มเรียนโคลงดั้นบาทกุญชรทั้งแบบเดิมและแนวผวนไปไม่นาน ยังเหลือโคลงดั้นและผวนอีกนิดหน่อยค่ะ ต่อไปคงพอว่างแวะมาบ้านกลอนบ่อยขึ้นค่ะ ที่บล็อกแก็งมี่ก็ไม่ได้ไปทักคุณกิ่งโศกบ่อย เพราะบางวันเน็ทมี่อึดมากๆค่ะ ก็ทักที่นี่เลยนะคะ อิอิ ช่วงนี้ได้กลบทใหม่อะไรบ้างคะ เอามาแจมกันหน่อยจิ
21 ตุลาคม 2552 16:09 น. - comment id 1054520
ด้วยบทกลอนอ่อนหัดสะบัดสะบิ้ง ทำไม่จริงเกียจคร้านเรียนกระเหี้ยนกระหือ- รือหมดไฟไร้สังกัดปะหมัดปะมือ จึงไร้ชื่อไม่สะท้อนขจรขจาย ชอบอ่านกลบทและเขียนกลบท ไม่ได้เขียนกลอนนานเข้ามาเคาะสนิมซะหน่อย
21 ตุลาคม 2552 16:12 น. - comment id 1054522
สวัสดีค่ะคุณชัยชนะ ลองกลบทคำลหุบ้างสิคะ สนุกนะคะ
21 ตุลาคม 2552 17:16 น. - comment id 1054554
ดีใจจังคนเก่งของเรากลับมาแล้วอยากหัดเขียนจังลองหลายหนแล้วไปไม่รอดค่ะ
21 ตุลาคม 2552 17:29 น. - comment id 1054562
เหงาเสียนี่กระไร......ไฉนฉะนี้ เหงาเหลือที่จะบอกใคร...ให้ไหวให้หวั่น เหงาเพียงนี้อยากสะอื้น..ทั้งคืนทั้งวัน เพราะใครกันทำเรานั้น..สะท้านสะเทือน ...อิอิ..แบบว่า..
21 ตุลาคม 2552 19:07 น. - comment id 1054612
ไม่พบกันเสียนานนะมี่ ยังคงตำแหน่งเจ้าแม่กลบทไม่เปลี่ยน ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะจ๊ะสาวน้อย
21 ตุลาคม 2552 20:33 น. - comment id 1054684
หนาวนี้เน็บเนื้อ เชื่อละว่าหนาว หนาวนี้เหนื่อยร้าว สาวเจ้าหวันไหว หนาวนี้เนินนาน หนักเหนื่อยหนวงใน หนาวห่วงหทัย ไกลใกล้โศรกตรมฯ
21 ตุลาคม 2552 20:46 น. - comment id 1054703
เข้ามาให้กำลังใจคุณโอเลี้ยงอีกรอบนึงค่ะ ชอบกลบทนี้จังเลยค่ะ อ่านแล้วเข้ากับบรรยากาศที่นี่ตอนนี้มากๆเลย ฝนตำพรำๆกับใบไม้ที่เปลี่ยนสี มันเหงาดีจริงๆ
22 ตุลาคม 2552 13:06 น. - comment id 1054971
22 ตุลาคม 2552 13:41 น. - comment id 1054985
22 ตุลาคม 2552 13:44 น. - comment id 1054987
22 ตุลาคม 2552 13:46 น. - comment id 1054989
22 ตุลาคม 2552 13:48 น. - comment id 1054991
14 พฤศจิกายน 2552 09:38 น. - comment id 1064283
ตามมาอ่านค่ะ เพราะจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
