รอยถวิลไหลผ่านดั่งม่านหมอง ใคร่รานรองมิสร่างห่างห่วงหา ไหวสะอื้นกังวลเกินลวงลา ทุกท่วงท่าราวเฝ้าใคร มามอง ในม่านเงาอาทรที่ย้ำอยู่ คอยร่ำรู้ถึงหวามยามตาต้อง แรงคะนึงตึงตอกบอกปร่าปอง ยากลาลองไล่เงาใครจากใจจริง ริ้วรอยแห่งกาลเวลาที่เคลื่อนคล้อย ช่างเกลื่อนกร่อยปล่อยเปลี่ยวมาใส่สิง แพ้อารมณ์ขมขื่นเกินไถ่ทิ้ง ใจไพล่พิงอิงแอบกอดดายเดียว หมายซ่อนความอ่อนไหวจากใจเจ็บ หนักนัยเหน็บเก็บขื่นเกินร่ายเหลียว คราบรอนซ่อนเตือนตรมยากป่ายเปรียว สุดหลายเลี้ยวยังมิพ้นเศร้าทุกข์ทาน ยิ่งระลึกยิ่งทุกข์คราโกรธกริ้ว ใจโลดลิ่วใส่เพลิงพลิกทุกฐาน ไม่ฟังความยังลามเพียรผูกพาล เจ็บซุกซ่านจึงบานเกินบรรเลง อยู่กับเศร้ารอนเร่าบนว่างว้า หวังย่างอย่าปวดปร่ารวนหลั่นเร่ง หลอมชีวาให้ชินบทกลั่นเกรง สู้พรั่นเพลงเย้าแยงแกล้งต่อตาม ปล. สีเข้มคือตำแหน่งบังคับสัมผัสเสียง กลบทนี้บังคับสัมผัสเสียงทีละ ๒ คำท้ายวรรค และต้องสัมผัสระหว่างบทด้วย
โอเลี้ยง 22 ต.ค. 2552 16:55 น. - ID 130060 
1050
8
0
22 ตุลาคม 2552 18:31 น. - comment id 1055097
มาคาราคะค่ะ
22 ตุลาคม 2552 19:15 น. - comment id 1055147
แม่ไม้นี้มีชื่อแปลกดี....เก่งจัง มาคารวะประสาน้องใหม่ครับ
22 ตุลาคม 2552 20:34 น. - comment id 1055230
สบายดีนะคะ..เก่งเช่นเคย
22 ตุลาคม 2552 21:35 น. - comment id 1055289
คิดถึงจังยังรู้อยู่ว่ารัก คึดถึงนักปักจิตพิษอุษา คิดถึงมากจึงฝากเป็นกลอนมา คิดถึงยามเวลา ณ.ห่างกันฯ
22 ตุลาคม 2552 21:37 น. - comment id 1055292
แวะมาปรบมือให้ครับคุณ มี่
22 ตุลาคม 2552 23:01 น. - comment id 1055324
สวัสดีค่ะ แวะมาราตรีสวัสดิ์ และหัดเรียนกลบท...
23 ตุลาคม 2552 01:16 น. - comment id 1055351
สวัสดีครับ ~ ตะกวดสองแฉกลิ้น ลีคะนอง กลบททีละสอง สลักร้อย จูงใจพี่จะลอง ลงเล่น หมายมาดสมัครถ้อย ถ่องไว้ในโคลง
23 ตุลาคม 2552 10:45 น. - comment id 1055452
สวัสดีครับ ขอบคุณมากนะครับกับสิ่งดีๆ
23 ตุลาคม 2552 14:27 น. - comment id 1055562
เพราะดีค่ะ ชอบจังเลยค่ะ
23 ตุลาคม 2552 14:44 น. - comment id 1055581
เพราะจังเลยค่ะ แต่....ดีกันเถอะนะ นะ นะ อิอิอิ
23 ตุลาคม 2552 19:07 น. - comment id 1055741
สวัสดีค่ะคุณโคลอน ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ
23 ตุลาคม 2552 19:09 น. - comment id 1055744
23 ตุลาคม 2552 19:11 น. - comment id 1055750
23 ตุลาคม 2552 19:12 น. - comment id 1055752
23 ตุลาคม 2552 19:14 น. - comment id 1055753
23 ตุลาคม 2552 19:17 น. - comment id 1055760
อิอิ
23 ตุลาคม 2552 19:30 น. - comment id 1055786
ขอบคุณกับร้อยร่าย...กลโคลง บทซึ่งมาแยงโยง...กล่าวอ้าง พาใจคิดจูงโจง...ในหลัก นัยเอ่ย พาตื่นจากบทคว้าง...ก่อนพลั้งเมาหลอน อิอิ .......................... ขอบคุณอีกครั้งที่แนะเรื่องโคลงนะคะคุณพจน์รำพัน
23 ตุลาคม 2552 19:32 น. - comment id 1055789
23 ตุลาคม 2552 19:34 น. - comment id 1055794
23 ตุลาคม 2552 19:35 น. - comment id 1055798
25 ตุลาคม 2552 13:07 น. - comment id 1056534
อ่าน กลบท นี้ งง ครับ งง ที่ว่า โกรธ เมื่อไรกัน อิอิ
25 ตุลาคม 2552 21:41 น. - comment id 1056688
กลบทแต่งไม่เป็น เขียนตอบเป็นกลอนสุภาพ แปดคงพอไหว แค่เพียงโกรธลดเลี้ยวคำเกี่ยวก้อย หนึ่งคำน้อยน้องนางเอ่ยเอื้อนไหม อย่าส่งเสียงแค่เพียงหยดน้ำใจ เคยบ้างไหมหันหน้ามาเมียงมอง หยุดเถอะนะอย่าหันมาทางนี้ หันไปโน่นคนดีหน้าไม่หมอง ใครหันมาทางนี้อย่ามาจอง หยุดจ้องมองได้ไหมฉัน...อาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
