นิยายเรื่องหนึ่ง

ตะวัน

แล้วมันก็เป็นได้แค่ฝันลมๆแล้งๆ
เพราะมันคือการแสดงที่เธอเสแสร้งในวันเหงา
ฉันเองที่ผิด..หลงยึดติดจนมัวเมา
มองไม่ออกว่าระหว่างเรา..มันไม่มีทาง
แค่มีเธออยู่ใกล้ก็ไหวหวั่น
แค่ความสัมพันธ์ที่เธอให้กันอยู่บ้าง
ก็อ่อนไหวสับสนจนหลงทาง
เคลิ้มไปกับสิ่งต่างๆ..ที่เธอสร้างขึ้นมา
สุดท้ายที่ต้องเจอคือต้องเจ็บ
ได้แต่เก็บเป็นความทรงจำล้ำค่า
เรื่องราวบางสิ่ง..มันไม่มีทางเป็นจริงขึ้นมา
หมาวัดกับดอกฟ้า..คือนิยายน้ำเน่า..เท่านั้นจริง				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    8 กรกฎาคม 2544 14:45 น. - comment id 4739

    เพราะดีจ๊ะ....ตะวัน
  • มายา

    8 กรกฎาคม 2544 21:13 น. - comment id 4745

    โห ขนาดนั้นเลยนะคะ มายาว่า นิยายน้ำเน่าบางทีก้อมาจากชีวิตจริงๆของคนเรานี่ล่ะค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
  • จันทร์เพ็ญ จันทนา

    8 กรกฎาคม 2544 22:05 น. - comment id 4754

    เพราะค่ะ เป็นลีลาเฉพาะตัว มีเสน่ห์ และคำก็มีชีวิต มีอารมณ์มากทีเดียวค่ะ
  • บัวบานเย็น

    9 กรกฎาคม 2544 00:46 น. - comment id 4760

    เพราะมากเลยค่ะ
  • ยังแคร์

    9 กรกฎาคม 2544 07:15 น. - comment id 4779

    ชอบ มาก ๆๆๆๆๆๆๆ
  • ภพ

    9 กรกฎาคม 2544 09:39 น. - comment id 4786

    เพราะน่ะคร๊าบ เป็นนิยายที่เกิดขึ้นกับคนหลายคนรวมทั้งผมด้วย ^o^ เป็นกำลังใจให้อีกคนน่ะครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน