เปรียบเธอเหมือนท้องฟ้าที่อ้างว้าง ฉันเหมือนคนเดินกลางทางสายไหม เหมือนทะเลซัดสาดพาลเรื่อยไป คลื่นที่ไหวผ่านพ้นไปในผืนทราย ยามมืดมิดเธอคือดาวที่ประปราย ส่องผืนทรายระยับเคียงกับฟ้า อยากให้ดางล่วงหล่นลงธารา คลื่นพัดพาดาวบรรจบพบผืนทราย เหล่าดาราพรรณรายณ์ที่รายล้อม คลื่นคะนองสาดกระเซ็นสว่างใส จากรุ่งเช้าตราบค่ำคืนลงผืนทราย ดูเหมาะหมายหากฟ้ากลายเป็นผืนดิน คราผืนดินยังไม่สิ้นกลิ่นอายน้ำ เพราะลำธารเคียงตำนานของสองสิ่ง ให้คู่กันนานเท่านานไม่หลีกทิ้ง เพราะผืนดินยังไม่สิ้นกลิ่นลำธาร รวมท้องฟ้าทะเลนิรันดร์กาล อีกทรายงามพร้อมสรรพกับดาวสวย ยังไม่สิ้นผืนดินและลำห้วย โลกนี้ช่างร่ำรวย..ด้วยธรรมชาติ
spectaculous 28 ต.ค. 2545 10:35 น. - ID 25177 
753
1
0
28 ตุลาคม 2545 11:55 น. - comment id 91844
หุหุหุ
28 ตุลาคม 2545 19:44 น. - comment id 91942
นี่SeeM คิดว่าไง ver.2เนี่ย
28 ตุลาคม 2545 21:04 น. - comment id 91971
หน้าส่วนตัว
เก่งจังเลย.....
.....ทำยังไง
จาแต่งได้แบบนี้บ้างน๊าาาาา....
^_*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
