บทกวี..กับการขาดใจ...

รุ้งสวรรค์

เพราะโลกนี้ช่างแสนกว้างใหญ่
และระยะทางของเราช่างห่างไกล
จนทำให้รู้สึกเหมือนขาดบางอย่างไป
บางอย่างที่ไม่เคยมีใครต้องการ
เหมือนใจจะหายไปในอากาศ
เพราะสิ่งที่เคยวาด..ไม่เป็นดังฝัน
และต่อไปนี้เราสองจะไม่มีกัน..
แต่อยากให้ความสัมพันธ์ยังคงเดิม
ฉันรู้ว่ามันทำใจยอมรับยาก
แต่ก็คงไม่มากไป..ใช่ไหม
ฉันเองก็เจ็บในหัวใจ..
แต่ก็คงต้องรับมันไว้เป็นบทเรียน
ต่อไปนี้คงไม่มีแล้วละ
ฉันเองก็จะถอนตัวจากมุมนี้
มุมหนึ่งมุมที่มีบทกวี...
มุมที่มีแต่ความเดียวดาย
โหดร้ายไปใช่ไหมสำหรับเธอ
อยากจะขอโทษที่ทำให้เจอแต่...ความผิดหวัง
และวันนี้ฉันเป็นคนทำให้มิตรภาพมันพัง
เพราะฉันไม่อยากจะผิดหวัง...ในความเป็นจริง
เหมือนใจจะขาด
เพราะว่าวาดฝันไว้สวยหรู
แต่วันนี้ได้รับรู้...
ว่าฝันที่สวยหรูไม่มีทางจะเป็นจริง
ลาก่อนนะคนดี..
เพื่อนคนนี้ขอลาไปก่อน
หวังว่าทุกทุกบทกลอน
จะช่วยสอนให้เราเข้มแข็งขึ้นมา...
จะให้ทำฉันใด
เพราะถึงจะทำไปคงไม่เหมือนเก่า
ก็ฉันหมดค่า..หมดความหมายสำหรับเรา
เรื่องราวเก่า...ก็เป็นอดีตไป
คงต้องโทษโชคชะตา
ที่พานพบพาให้มาเจอกัน
จนก่อเกิดเป็นความสัมพันธ์
ที่มีฉันและมีเธอ
ขอให้เธอโชคดีนะ
วันเวลาจะรักษาใจเราได้
อย่าให้ฉันอยู่เหนือกาลเวลา
เวลาอันมีค่าของเธอเลย
ลืมกันได้ลืมกันเถอะ
และฉันเองก็จะทำใจให้ลืมเธอ
เหมือนมันจะง่ายนะ...แต่ว่า
สิ่งที่ฉันทำ..มันเหมือนจะขาดใจ...				
comments powered by Disqus
  • แอ็ปเปิ้ล

    19 พฤศจิกายน 2545 18:50 น. - comment id 96565

    เธอเป็นเหมือนภาพความรู้สึก
    ที่ฉันเก็บไว้ในส่วนลึกเสมอ
    ไม่อาจมีตัวตนจริงให้พบเจอ
    ฉันไม่อาจสัมผัสได้ถึงเธอสักเวลา
    
    เป็นเพียงแค่ภาพทรงจำ
    แต่ทุกทีก็ยังตอกย้ำให้รู้ว่า
    ภาพเธอในวันนี้ เป็นใครคนหนึ่งที่มากค่า
    และยังคงสำคัญมากกว่าจะลบเลือน
    
    โปรดอย่าว่ากล่าวตัวเอง
    ชีวิตเธอยังบรรเลงดั่งบทเพลงแห่งรักที่สานต่อ
    ฉันมองเธอที่เป็นเธอแค่นี้ก็พอ
    ยังเป็นใครที่ควรค่าพอให้จดจำ
    
    การจะรักใครสักคน
    เหมือนมีสิ่งว้าวุ่นวนรออยู่ตรงหน้า
    แต่ฉันเชื่อมั่นว่าเธอสามารถทำให้ทุกวันเวลา
    ย้อนคืนกลับมาและมากค่าขึ้นกว่าเดิม
    
    ฉันมองเห็นในสิ่งที่เธอเป็น
    ฉันเข้าใจว่าลึก ๆ เธอรู้สึกแบบไหน
    และฉันก็อยากบอกว่าเราไม่ได้แตกต่างอะไร
    เพราะบางทีเราอาจจะมีหัวใจเดียวกัน
    
    ^__^กลับมานะกลับมากลับมาเริ่มสิ่งดีดีให้มีค่า
    ไม่อยากเห็นเธอปวดใจรู้ไหม  ห่วงใยจริง ๆ
  • รุ้งสวรรค์

    26 มีนาคม 2546 13:24 น. - comment id 118982

    ย้อนกลับมาอ่าน..
    คิดถึงอดีต
    ว่าแต่ก่อนฉันเป็นอย่างนี้ด้วยหรือ
    แต่ก็มีเธอเป็นกำลังใจที่ดี
    
    ขอบใจเธอจริง ๆ นะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน