เสียงลมวูบไหว... รู้สึกเหมือนหัวใจได้สัมผัสอีกครั้ง เหมือนใครบางคน...กำลังผ่านทาง เพราะฉันรู้สึกถึงความหลัง...เมื่อยังเจอเธอ ยังคงไม่ลืมช่วงเวลานั้น ความอบอุ่นที่กรุ่นกลั่น...จากความไหวเพ้อ ลืมเตือนตัวเอง...ว่าเราเก่งเรื่องละเมอ ไม่อาจหันไปเจอ...เพราะกลัวไม่ใช่เธอ แล้วเสียใจ เพียงเธออาจหน้าคล้ายเขา ตอกย้ำกับตัวเรา...ว่าเขาไม่ใช่ อยากกลับไปที่นั่นอีกครั้ง...แต่ยังหวั่นใจ เพราะกลัวเหลือเกินว่าเธอจะมีใคร...และฉันคงรับไม่ได้จริง-จริง ได้แต่หวนคิดถึงวันนั้น และเศร้าอย่างเงียบงันกับทุกสิ่ง ชีวิต และวันเวลาที่ไม่อาจหยุดนิ่ง ทำให้ดูเหมือนตามไม่ทันกับบางสิ่ง...ที่มันห่างไกล และถ้าไม่ใช่เธอ...ที่ฉันเพ้อยามผ่าน ก็อยากรู้ว่าเธอคนนั้น...จะคิดถึงกันบ้างไหม คนแปลกหน้าอย่างฉัน...ที่มันไม่มีค่าอะไร ยังคงคิดถึงเธอทุกลมหายใจ...แม้เวลาจะผันผ่านนานเท่าใด...ไม่เคยลืม
พู่กันของหูกวาง 7 ม.ค. 2547 08:57 น. - ID 44114 
596
14
0
7 มกราคม 2547 10:03 น. - comment id 199029
บทกลอนไพเราะมากค่ะ ความหมายดีจังเลยนะ ทักทายค่ะ
7 มกราคม 2547 10:43 น. - comment id 199050
พาลนึกถึงสมัยหนุ่มๆ อิอิ
7 มกราคม 2547 11:24 น. - comment id 199066
พาลนึกถึงสมัย สาว สาว อิอิ (เลียนแบบ) คุณพู่กันของหูกวาง แต่งกลอนได้น่าอ่านเสมอค่ะ ชอบค่ะ ทักทายด้วยค่ะ
7 มกราคม 2547 11:35 น. - comment id 199074
ถึงคุณเปิลอินเตอร์... ขอบคุณครับ...คุณเปิ้ลอินเตอร์วันนี้ไม่เรียนหรือครับเนี่ย...มาเยี่ยมกันตอนสาย ๆ อย่างนี้น่ะครับ...ส่วนวันนี้ ผมไม่สบาย ก้เลยหยุดน่ะครับ... ถึงคุณ โอ๋ ฯ ...ขออภัยนะครับที่เขียนชื่อไม่เต็ม ...วันนี้ไม่ค่อยสบายน่ะครับ...ปวดหัว... คุณโอ๋ ก็ไม่มีเรียนวันนี้หรือครับ...หรือว่าเล่นที่โรงเรียน
7 มกราคม 2547 11:38 น. - comment id 199077
ถึงคุณ 100เหตุผล แทรกมาได้อย่างเฉียดฉิวมากครับ...แลยตอบไม่ทันเลยนะเนี่ย... ...ยังไงก็ขอบคุณมากครับ ยินดีเป็นที่สุดเลย ได้รับคำชมจากคุร 100เหตุผล...และผมจะไปเยี่ยมคุณบ่อย ๆ นะครับ...
7 มกราคม 2547 11:54 น. - comment id 199090
ไม่แน่ใจว่าใช่เธอหรือเปล่า แต่อยากให้รู้ถึงเรื่องราวระหว่างเรานั้น ฉันมีเธอเสมอไม่เคยลืมสัมพันธ์ และอยากให้เธอเหมือนกันกับวันที่ผ่านมา แต่คงจะเป็นไปไม่ได้ เพราะเธออยู่ไกลเกินจะไปหา แต่ฉันอยากบอกเธอว่าระยะทางที่ห่างมา ไม่ว่าสามารถทำให้อุราฉันเปลี่ยนไป ยังมีเธออยู่เหมือนเก่า ระหว่างเรายังไม่เปลี่ยนไปไหน เพราะฉันมั่นในรักและปักใจ ว่าเธอคือคนที่ฉันมอบให้ในรักที่มี *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชอบจัง ไม่สบายขอให้หายเร็ว ๆ นะค่ะ ห่วงใยเสมอค่ะ*-*
7 มกราคม 2547 12:18 น. - comment id 199105
ถึงคุณผู้หญิงไร้เงา... ...เธอเป็นใครกันแน่ รู้เพียงแต่...เธอเข้ามาในหัวใจฉัน ห่วงใย ในความเป็นไปซึ่งกัน...และกัน คอยปลอบโยนในวัน...ที่เหงาใจ อยากบอกเธอว่าชักเริ่มชอบเธอแล้วคนดี แม้ว่าความห่างไกลยังล้นปรี่ในใจฉัน รู้ดีว่าเธอคนนี้...ไม่อาจมีใจให้กัน แต่อยากให้รู้ว่าพู่กัน...จะมีความรู้สึกดีให้เธอตลอดกาล...สัญญา... ***ขอบคุณมากจริง ๆ กับการที่เราได้มาเจอกัน...เติมแต่งอารมณ์ในส่วนที่พู่กันขาดหาย...ตอนนี้พู่กันหายป่วยแล้วครับ...เพราะได้อ่นกลอนเพราะ ๆ ของคุณผูหญิงไร้เงาแล้วล่ะครับ...***
7 มกราคม 2547 13:30 น. - comment id 199133
อยากให้เธอรู้ว่าเราก็คิดถึง.. ลมพัดมาวูบหนึ่ง..ทำให้รู้ซึ้งถึงความอ่อนไหว เฝ้าฝันเพ้อ...เฝ้าละเมอ..ถึงเธอผู้ห่างใกล อยากให้หัวใจของสองเราอยู่ใกล้กัน... มองไปรอบๆกาย...อยากใครๆเขาเป็นเธอนะ แต่ความจริงที่พบเจอ...เป็นเพียงแค่ความเพ้อฝัน ก็เธออยู่แสนใกล...เราคงไม่อาจพบกัน... แต่จะรอวันเวลา..ข้างหน้าที่มีเธอร่วมทาง.. อิ อิ......
7 มกราคม 2547 16:27 น. - comment id 199219
...สวัสดีค่ะ .....จะไม่ลืมช่วงเวลานี้ เวลาที่....ต่อกลอนกันเล่น วันหนึ่งหากมีความจำเป็น ที่ต้องเร้น....จากโดยไม่ได้เอ่ยลา ....ฝากคิดถึงให้ มองเดือนสดใส..บนฟากฟ้า คงไม่ลืมกันนะ..เพื่อนไกลตา หากมีเวลา....จะมาหาเร็วพลัน... .......ู^-^.......
7 มกราคม 2547 17:19 น. - comment id 199246
หวัดดีคะ กลอนซึ้งมากๆ โดนใจมากเลยคะ ---เพียงสักครั้ง ที่หยุดมองหา ---เพียงสักครา ที่หยุดหวั่นไหว ---เพียงสักวัน ที่หยุดห่วงใย ---เพียงวันนั้น ฉันคงเดี่ยวดาย ขอหั้ยหายเร็วๆนะค่ะ เป็นห่วงเสมอ^_^
7 มกราคม 2547 17:19 น. - comment id 199248
หวัดดีคะ กลอนซึ้งมากๆ โดนใจมากเลยคะ ---เพียงสักครั้ง ที่หยุดมองหา ---เพียงสักครา ที่หยุดหวั่นไหว ---เพียงสักวัน ที่หยุดห่วงใย ---เพียงวันนั้น ที่ฉันขาดเธอ ขอหั้ยหายเร็วๆนะค่ะ เป็นห่วงเสมอ^_^
7 มกราคม 2547 17:40 น. - comment id 199262
คนนั้นใช่เราแน่นอน ทำไมไม่ทัก ***บทกลอนเพราะมากๆเลยครับคุณ***
7 มกราคม 2547 17:50 น. - comment id 199271
ถึงคุณตะแหง่ว...ป่าวล๊อกอินนะครับ(ตอนนี้ คุ้นเหมือนกลายเป็นนามปากกาแล้วนะครับนี่) ตอนนี้...กำลังคิดถึงลมวูบนั้น วูบที่เธอได้สัมผัสมัน...มาถึงที่นี่ อยากบอกว่าคนทางนี้...ก็รู้สึกดี ขอบคุณนะครับคนดี...ที่คิดถึงกัน ขอบคุณมากนะครับ...เฮ้ย..เน็ตหมด...เดี๋ยวมาต่อนะครับ...
7 มกราคม 2547 18:31 น. - comment id 199297
ถึงคุณซอมพลอ... กลับมาที่บ้านเราแล้ว...เมื่อกี๊อยู่ที่โรงเรียน... ขอบคุณมากนะครับ...ตอนนี้พู่กันเมือยไปทั้งตัวเลย...ไมปัญญาแต่งตอบแล้วล่ะครับ... อ่อนเพลียมากวันนี้...ไงก็ขอบคุณมากนะครับที่มา... ถึงคุณardin ขอบคุณที่เป็นห่วง เป็นใยนกันนะครับ...ผมเองก็ยินดีมากครับ กับการมาเยี่ยมเยือนขอบคุณมากครับ... ถึงคุณต๋องแต๋ง... ใช่รึเปล่าก็ไม่รู้นะครับ...ไว้ทีหลังก็มาทักพู่กันสิครับ..อิ อิ
7 มกราคม 2547 23:00 น. - comment id 199369
ครับหูกวางมาทักทาย(ทุกวันเลยนะเนี่ย)
8 มกราคม 2547 08:16 น. - comment id 199492
คุณมันฝรั่ง....ขอบคุณ ๆ ๆ ๆๆ ยินดีมากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
