ดวงตะวันบอกลาลับขอบฟ้า ผืนทุ่งหญ้าหลับใหลในคืนนี้
ถึงเหน็บหนาวก็จะรอแต่คนดี ค่ำคืนนี้ฝากรักไว้กับเธอ
ผ่านคืนนี้ยังมีวันใหม่ใหม่ ใจของฉันสุขสันต์อยู่เสมอ
ก็ทุกวันยังรอเพียงแต่เธอ ดูพร่ำเพ้อเพราะรักมักงมงาย
รักแท้แท้มีแต่แม่เท่านั้น แต่ตัวฉันรักเธอไม่ห่างหาย
ถึงชีวาของฉันจะวอดวาย ขอเพียงเธอเห็นใจไม่ทิ้งกัน
รักบรรดาลโลกสวยด้วยสองมือ ให้ยึดถือรักแท้ทุกสิ่งสรรค์
รักใครแล้วเดินทางไกลไปด้วยกัน เธอและฉันไม่มีวันทิ้งกันเอย..
23 กันยายน 2547 01:54 น. - comment id 336424
:)

23 กันยายน 2547 07:00 น. - comment id 336520
สวัดีครับ.............
ผมเข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี

23 กันยายน 2547 13:00 น. - comment id 336648
แม้ตะวันจะลาลับจับขอบฟ้า หรือทิวาจะใกล้รุ่งแห่งพรุ่งนี้ ฉันจะรักฉันซื่อสึตย์ต่อคนดี เสมอมาเสมอมีที่ดวงใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆเลยค่ะ แถมความหมายดีมากเลย ชอบจัง*-*

23 กันยายน 2547 14:34 น. - comment id 336719
แวะมาทักทายนะ การใช้คำเพื่อให้เข้ากับอารมณ์กลอน ยังไม่ดีเท่าไหร่ อีกทั้งพยายามเล่นคำมากไป แต่ไม่สื่อสารเรื่องราวให้ชัดเจน

15 ตุลาคม 2547 13:09 น. - comment id 351534
พรุ่งนี้ตะวันจะฉายในใจนี้ รอคอยคนดี ที่ห่างหาย ู^__^
