เลือดปริศนา ตอน ความจริงของดาว

เพลงกลางป่า

" !! นี่ เธอรู้หรือยังว่าดาวถูกฆ่าตายตรงคลองหลังโรงภาพยนตร์เก่า " เสียงกลุ่ม
คนพูดจาแซ่ดๆ
   " หา จริงเหรอ แล้วใครฆ่า " กร เพื่อนสนิทดาวถามหญิง
   "  นี่เธอเป็นเพื่อนประสาอะไร ทำไมไม่รู้ข่าวเพื่อนเธอเลย "
    " ดาวน่ะ มันรถเสีย เลยจอดรถไว้ที่อู่แล้วก็เดินกลับบ้าน แล้วก็ถูกฆ่าตาย "
       หญิง ซึ่งเป็นเพื่อนไม่ค่อยสนิทของดาวนักพูดกับกร ซึ่งแม้เธอจะไม่ค่อย
สนิท แต่สีหน้าเธอก็ไม่ค่อยสู้ดีนัก
     หลังจากที่กร เพื่อนสนิทของดาว ทำหน้าตกใจไปสักพักหนึ่ง สติของเขาก็
เหมือนว่าจะไม่อยู่กับร่องกับรอย ดุจราวกับขนนกที่ล่องลอยอยู่กลางอากาศ
อย่างไร้จุดหมาย
      กรจึงนึกถึงเหตุการณ์เมื่อวาน
     เย็นเมื่อวาน
    " อ้าว ดาว ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอครับ วันนี้เอารถมาหรือเปล่า " กรถามดาว
    " ยัง เรายังไม่อยากกลับ " ดาวตอบสั้นๆ ในตาของเธอ ดูซึมๆผิดไปจากปรกติ
    " มีอะไร เล่าให้เราฟังบ้างสิ " กรเอ่ยถามอย่างมีน้ำใจ
               
   " กรยังจำได้ใช่เปล่า เมื่อสองเดือนที่แล้วแม่เราเพิ่งจะเสียไปด้วยโรคมะเร็ง
ใช่สิเธอจำได้อยู่แล้ว วันนั้นเธอก็ไปงานศพด้วย ความจริงแล้วน่ะ พ่อเราแอบ
มีคนอื่นก่อนที่แม่เราเสียชีวิต "  ดาพูดเสียงสั่นเครือ
   " หา จริงเหรอเนี่ย แล้วยังไงต่อ " กรถามอย่างตั้งอกตั้งใจฟัง
   " แม่เราเสียใจมาก แล้วก็ตรอมใจด้วยน่ะ แต่เราไม่เคยเล่าให้ใครฟัง กร
ได้โปรด เราจะเล่าให้เธอฟังคนเดียวนะ " ดาวถามกร
   " ได้เราสัญญา เล่ามาสิ " กรรับปาก...
   " พ่อเราแอบมีผู้หญิงอื่นตอนที่แม่เรากำลังป่วยหนัก พ่อเราไม่เคยสนใจใย
ดีแม่เราเลย ตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาหลอกพ่อเรา แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ชอบ
มานอนในห้องพ่อเราด้วยนะ เราก็รู้แต่เราไม่กล้าพูดให้แม่ฟัง 
แม่มานอนห้องเราตลอด แล้วผู้หญิงคนนี้ก็ชอบโทรมาด่าเรา เวลาที่พ่อเราไม่
อยู่ด้วย "
    " เลวจริงๆ ผู้หญิงแบบนี้ก็มีด้วยเหรอเนี่ย " กรสบถคำด่า
    " กร ........ ฟังเรานะ ............. ปรบมือข้างเดียวน่ะ มันไม่ดังหรอก " ดาพูด
   " อืม ใช่ มันก็จริง แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่น่ามายุ่งกับพ่อเธอนี่ " กรทำหน้ายุ่ง
   " แม่เราเสียใจมาก เราพยายามไม่บอกเรื่องที่เราเห็นพ่อไปนอนกับผู้หญิง
คนนั้นให้แม่ฟัง แล้วสุดท้ายแม่ก็ตรอมใจ "
   " ผู้หญิงคนนี้นะ ชอบมาขอเงินพ่อซื้อนั่น ซื้อนี่ แล้ว หลังจากที่แม่เราเสียแล้ว
ผู้หญิงคนนี้ก็คอยมาที่บ้านเราเกือบทุกวันเลย ชอบมองตาขวางใส่เราด้วย "
    " เราไม่เข้าใจว่าเราไปทำอะไรให้เขา เขาถึงต้องมาทำกับครอบครัวดาวอย่าง
นี้ ดาวไม่เข้าใจเลยจริงๆ วันนี้เขาก็โทรมาว่าอย่ากลับบ้าน อย่ากลับมาขัดความ
สุข ดาวพยายามจะหาโอกาสบอกพ่อ แต่ว่าพ่อก็ทำแต่งาน ดาวไม่อยากคุยกับพ่อ"
    เสียงพูดของดาวเงียบไป แต่เสียงร้องไห้ได้กลับดังขึ้นมาแทน
   " ไม่เอาน่าดาวอย่าร้อง เธอต้องไม่ยอมแพ้สิ แค่ผู้หญิงคนเดียวที่เข้ามา
       วันนี้น่ะ เธอกลับไป ทำตัวตามปรกติ ไม่ต้องไปเกรงใจมัน " กรปลอบดาว
  " แต่ ........ มัน ... มัน... โทรมาขู่ว่า ฮือ ฮือ " ดาวร้องไห้หนัก
  " เอาล่ะ ไม่ต้องพูดแล้วดาว วันนี้กลับไปบ้านตามปรกติ แล้วก็ทำตัวปรกติ
นะ เชื่อเรา อย่าไปยอมแพ้มัน มันจะขู่อะไรก็ช่าง มันทำอะไรเธอไม่ได้หรอก" 
  10 นาทีผ่านไป ความเสียใจก็ได้เจือจางลง
   " อืม ขอบใจมากนะกร " ดาวขอบใจกร 
   " ไม่เป็นไร มีอะไรก็โทรมานะ " กรพูด
 โปรดติดตามตอนต่อไป