ขอหลบไม่พบหน้า จนกว่าฟ้าจะพรากเรา แม้เสียงสำเนียงเหงา เคยบอกเล่าไม่อยากยิน เพียงพอหรือก็เปล่า เพียงแต่เศร้าจึงผันผิน เรื่องราวร้าวอาจิณ จึงอยากบินหนีให้ไกล หลบจากคารมหวาน ที่เคยหว่านให้หลงใหล หยอกเย้าเคล้าคลอใจ เมื่อคลาไคลจึงจากจร อย่าถามว่าเมื่อใด ที่จากไกลจะหวนคอน ลืมสิ้นถิ่นเคยนอน เมื่อจากจรไม่หวนมา หวานแว่วในรังรัก ที่เคยปักหลักอาสา ปัดกวาดเช็ดถูครา ยามน้องมาเมื่อคราเยือน จากนี้คงมิมี แม้วลีที่เคยเตือน เงารักจักลางเลือน แม้นอยากเอื้อน..ต้องเอ่ยเดียว
น้ำตาอาบแก้ม 26 ต.ค. 2547 16:41 น. - ID 64286 
716
3
0
26 ตุลาคม 2547 17:01 น. - comment id 357740
มารับรู้ความเหงาด้วยคนนะ
26 ตุลาคม 2547 17:48 น. - comment id 357753
ขอบคุณค่ะ คุณผลิใบฯ
26 ตุลาคม 2547 18:35 น. - comment id 357787
ว้า....เหงาจัง เมกสุดจะเหงาเลยตอนนี้ อยากไปไหนไกล ๆ ไปให้พ้น ๆ คงจะดีนะ
26 ตุลาคม 2547 20:53 น. - comment id 357833
หน้าส่วนตัว
จะไปไกลแค่ไหน ก็หนีใจตัวเองไม่พ้น อยู่ดี
แอบมาอ่านงานเหงาๆๆ อีกแล้วค่ะ
27 ตุลาคม 2547 10:35 น. - comment id 358009
ก้อดีนะคะ...คุณเมกฯ ไปไหนไกล ๆ ... จะได้หนีให้ไกล จะได้ไม่ต้องมารับรู้เรื่องอะไรแถวนี้ ใครเค้าจะจีบกัน...ใครเค้าจะรักกันแค่ไหน เราก็อยู่แบบช้ำ ๆ ทุกที.... เฮ้อ.... บ่นไปบ่นมา..ก้อเศร้าทุกที
27 ตุลาคม 2547 10:38 น. - comment id 358013
มันก้อจริงอ่ะนะคะ..ที่หนีใจตัวเองไม่พ้น แต่ก็ยังดีกว่า...ที่จะอยู่เจอหน้าคนไม่จริงใจ ....ปวดหัวค่ะ..... ขอบคุณมากค่ะ...ใจปลายทาง
27 ตุลาคม 2547 10:45 น. - comment id 358020
จากนี้จะเปลี่ยนผัน
แปลงฝันที่เคยใฝ่
รักษาตัวรักษาใจ
เก็บไว้ให้..คนคู่ควร
.. ได้อ่านงานของคุณน้ำตาอาบแก้มสองครั้ง
ชัดเจนมาก...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
