ลืมไปได้เลย

หยดน้ำยามฟ้าสาง

ลืมไปสักอย่างได้ไหม
ลืมว่าเคยมีใครใฝ่ฝันถึง
ใครที่กาลครั้งหนึ่ง
ผูกพันลึกซึ้งเธอหมดใจ
ยอมเธอไปเสียทุกอย่าง
อย่างไม่มีทางยอมใครได้
แต่บทสุดท้ายได้อะไร
เมื่อเธอมีใจให้อีกคน
เคยคิดว่าเข้าใจเธอมาก
ทุกครั้งที่เธอลำบากสับสน
ก็เดือดร้อนก็ดิ้นรน
ทำทุกอย่างจนเธอผ่อนคลาย
หวังเพียงว่าอยู่ที่ตรงนี้
บางทีอาจช่วยอะไรได้
ยามที่เธอไม่สบาย
เธอยังมีใครคอยดูแล
แต่ก็คือความเข้าใจผิด
เธอไม่เคยคิดเป็นมิตรแท้
สิ่งเดียวที่เธอนั้นแคร์
คือคนคอยแก้เหงาหัวใจ
ยามที่เธอไม่มีใครอื่น
กี่วันกี่คืนอยู่ด้วยได้
แต่พอเธอมีใครใคร
เธอไม่เคยสนใจไยดี
ลืมไปได้เลยได้ไหม
ลีมไปตั้งแต่วันพรุ่งนี้
ไม่มีอีกแล้วจะไม่มี
คนโง่สิ้นดี......ที่เคยเป็น				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน