:: ทางออก ::

นางสาวใบไม้

 
                                     สุดท้ายก็ต้องยอมรับกับความจริง
                          ว่าโลกไม่อาจหยุดนิ่งเพื่อเก็บวันคืนที่ดีเอาไว้ได้
                          ให้ออกแรงฉุดรั้งก็คงไม่มีประโยชน์อะไร
                          วันคืนที่ผ่านไป - - มีแต่จะทำให้เราห่างไกลกัน  
                                      เหลือแค่หนึ่งคนบนทางออกของความชอกช้ำ
                          หนึ่งคนที่เยียวยาด้วยการดื่มด่ำกับความฝัน
                          หนึ่งคนที่รู้ดีว่าเมื่อลืมตาก็จะพบแต่ความเงียบงัน
                          หนึ่งคนที่ยังคงเก็บเอาคืนวันไว้ปลอบขวัญดวงใจ
 
                                      แม้มีทางออกอีกหลากหลายที่ทอดสายไปข้างหน้า
                          แต่จนใจกับความอ่อนล้าและหยาดน้ำตาที่รินไหล
                          เพราะยังมีภาพใครอีกคนแจ่มชัดในหัวใจ
                          จะเดินต่อไปทางไหน...ความหมายก็ไม่ต่างกัน  
     
                                      ความผิดหวังยังคงตอกย้ำในความรู้สึก
                          เหมือนมีดคมที่กรีดลึกย้ำลงไปในแผลนั่น
                          ได้แต่หวังว่าอีกไม่นานคงก้าวล่วงผ่านคืนวัน
                           พบทางออกที่งดงามอย่างเคยฝัน...เมื่อวันวาน