ขอบคุณเหลือเกิน...ความบังเอิญ... ที่ช่วยเชื้อเชิญความรักมาหา ขอบคุณที่สอนบทเรียนแสนล้ำค่า ที่ช่วยสอนให้รู้ว่า...รักเป็นเช่นไร.. ขอบคุณเหลือเกินคนดี ตราบสิ้นชีวีคงลืมคุณไม่ได้ ที่ผ่านมา..ฉันอาจไม่มีค่าใดใด แต่คุณคือทุกความหมายของวาน-วัน...
พระจันทร์สีชมพู 31 พ.ค. 2548 08:54 น. - ID 76689 
1245
0
0
31 พฤษภาคม 2548 09:41 น. - comment id 473148
ขอบคุณความทรงจำแสนหวาน ที่วันนี้เปลี่ยนเป็นความทรมาน..ปวดร้าว ขอบคุณความเป็นไปของเรา..ทุกเรื่องราว ที่ทำให้ฉันเศร้า-เหงา-เพ้อ..เหลือคณา . น่าขอบคุณความบังเอิญครั้งนั้น ที่พาเรามาพบกัน..เรียนรู้ค่า ไม่อย่างนั้น..ฉันคงไม่รู้จักภาพลวงตา ที่คุณพยายามสร้างมันขึ้นมา..เพื่อหลอกกัน . วันนี้คุณไกล..ฉันแค่เหงา เพียงเพราะเหน็บหนาว..ร้าวปวดเท่านั้น อยากให้ความบังเอิญ..ที่พานพบเมื่อวานวัน นำคุณกลับไปยืนที่เก่าที่นั่น... ..แล้วฉันจะเดินจากกันไปเอง
31 พฤษภาคม 2548 16:37 น. - comment id 473369
จะบังเอิญอะไร..ความรัก เดินมาให้รู้จัก..แล้วร้างหนี หรือพระพรหมแกล้งทำใจย่ำยี แล้วก็หนีกันไปในคืนแรม
31 พฤษภาคม 2548 17:57 น. - comment id 473417
บังเอิญจงใจให้บังเอิญรัก บอกไม่ยากเพราะใจอยากให้บังเอิญ จะบอกตรงตรงว่าจงใจก็อายเขิน เลยทำเป็นว่าบังเอิญรู้จักแล้วรักกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
