..๏ มองนภาคราไร้ดาวคราวเดือนดับ จันทร์ลาลับอับแสงแฝงใดหนอ แสนอ้างว้างเปลี่ยวเหงาเฝ้ายืนรอ รันทดท้อหมองหม่นจนทรมาน ก่อนแสงดาวพราวระยิบกระพริบพร่าง กลับลาร้างเลือนหายคล้ายหักหาญ เคยยลแสงแจ่มจรัสยามรัตติกาล ต้องร้าวรานขมขื่นในคืนแรม ดั่งผู้หนึ่งซึ่งไกลไม่หวลกลับ ฤๅลาลับร้างเลือนดุจเดือนแจ่ม เช่นดาราเคยกระจ่างพลางราแรม เคยแต่งแต้มประดับฟ้ามาจากจร เคยเคียงกันวันชื่นคืนหรรษา ถ้อยภาษาแสนเสนาะเพราะออดอ้อน เผยรำพันวรรณกรรมลำนำกลอน ในกาลก่อนยังกังวานสะท้านทรวง คราแสงดาวพราวพร่างเคยอ้างเอ่ย ยังเปรียบเปรยเสมอว่าฟ้าเป็นห่วง แท้เป็นเพียงถ้อยวลีที่หลอกลวง เพียงคืนล่วงผ่านไปไยลืมคำ ถ้อยสำเนียงเสียงสำนวนส่วนสัญญา ล้วนสิ้นค่าหลอกให้ใจถลำ อยากลบเลือนเสียหมดมิจดจำ ที่เขาพร่ำเพ้อไว้ในคืนแรม ๚ะ๛
อัลมิตรา 7 ก.ค. 2548 01:08 น. - ID 78255 
2898
25
0
7 กรกฎาคม 2548 10:47 น. - comment id 488931
คุณแสงริมทางเท้า .. ทิวาสวัสดิ์ค่ะ คุณตื่นเช้าจัง :) คุณทะเลใจ .. เขียนได้ไพเราะนะ ต้องเชื่อมั่นตัวเองสิจ๊ะ คุณพระจันทร์เศร้า .. พรุ่งนี้จะมีปาฏิหาริย์ตอนทุ่มตรง .. เตรียมยิ้มไว้นะคะ คุณวิหคเร่ร่อน .. บทกลอนที่คุณเขียนปลอบ ทำให้รู้สึกอบอุ่นหัวใจ แต่แรมข้างหน้า คำบางคำ อาจเลือนหาย คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ชอบฉันท์หรือยังคะ ถ้าชอบ ไว้จะชวนเล่นฉันท์นะคะ ตลบนกมึนหัว ไม่เอาน๊า คุณมาดามมด .. ขอบคุณมากค่ะ :)
7 กรกฎาคม 2548 04:30 น. - comment id 489044
แต่งได้เพราะมากๆคับ ไม่มีความคิดเห็นเพราะสมองยังตื้อในตอนเช้า แหะๆๆ
7 กรกฎาคม 2548 07:21 น. - comment id 489056
คืนเดือนดับจับหัวใจใส่ท้องฟ้า บนนภาครามืดมิดปิดบังแสง และวันนี้มีเพียงใจไร้เรี่ยวแรง ดับสิ้นแสงแข่งพระจันทร์วันเศร้าใจ เอ่อ .. แต่งแล้วงง .. แต่งไงก็ไมไม่เพราะเหมือนพี่อิมหว่า ...กลอนเพราะเพราะกลอนอ้อนจากคนสวย ..
7 กรกฎาคม 2548 07:38 น. - comment id 489066
อืมมมม เหมือนรู้ใจคนคอยแฮะ เมื่อคืนก็คิดจะเขียน แต่ไม่เขียน ยืนมองฟ้าอยู่เหมือนกันนะ คิดถึงพระจันทร์ ไม่ชอบฟ้าข้างแรม กลอนถูกใจจัง
7 กรกฎาคม 2548 07:58 น. - comment id 489070
แลแสงโศกกระพริบระยิบฟ้า ส่งล่องมาผ่านดาวพราวเวหน ถ้อยคำขานรวดร้าวเศร้ากมล ตรมตรอมจนเกินพ้อทดท้อทรวง เมียงมองเดือนเลือนลับดับสูญหาย หลบเร้นกายแฝงตนบนแดนสรวง เคยส่องแสงอาบฝันของจันทร์ดวง กลับผันล่วงจากไปไม่กลับมา โอ้ดวงมาลย์จันทร์นี้หาลี้ลับ มิได้ดับซ่อนตนบนเวหา ยังล่องเลื่อนเคลื่อนยลพสุธา เจ้าแก้วตาอย่าน้อยใจให้ร้าวราน ด้วยเมฆหมอกบดบังยังรังสี เหลี่ยมคีรีทอดทับดับแสงฉาน อีกทางเดินยาวไกลจากปลายกาล แม้เนิ่นนานยังหมายมั่นในกัญญา ขอกลอยใจอย่าท้อจะรอพบ ขอเศร้าลบสบฝันอันหรรษา จะทอแสงเฉิดฉันตระการตา อาบทาบทาลานละออที่รอจันทร์
7 กรกฎาคม 2548 08:10 น. - comment id 489075
เจ้าน้องนงเยาว์จันทร์มิลาลับ................บ่ละผิศกลดับ เสี้ยวฤส่วนนับ...................................สิคงยัง แว่วสำเนียงเสียงสะท้านฝั่ง..................วจนอุระผุพัง เศร้ากมลจัง......................................นรีครวญ ฝากดาวพราวแสงกระซิบนวล...............รติศศิซิจะทวน สุมคุแนบจวน....................................กมลนาง ไมตรีอย่าลับและจืดจาง.......................มุทะลุขณะคติราง ยังมิทันสาง.......................................นะแก้วตา
7 กรกฎาคม 2548 09:38 น. - comment id 489090
.....แต่ละท่าน แต่งกันได้เพราะ ๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ ชอบอ่านอ่ะ
7 กรกฎาคม 2548 15:18 น. - comment id 489098
เจ้าดวงเดือนมาพรากจากขอบฟ้า ดวงดาราคงเศร้าสุดเหงาหงอย เฝ้าชะเง้อแลหาตั้งตาคอย ให้เดือนลอยกลับฟ้ามาอีกครา อย่าคร่ำครวญน้อยใจนำคำตัดพ้อ อีกไม่นานเกินรอขอคืนหา จะประดับคู่ดาวพร่างกลางนภา ยิ้มเถิดหนาอย่าบ่นนะคนดี
7 กรกฎาคม 2548 11:31 น. - comment id 489124
ชอบบทนี้ค่ะ ถูกใจทั้งรูปและกลอนเลยค่ะ
7 กรกฎาคม 2548 11:38 น. - comment id 489127
เพราะตัวเธอสร้างกรอบขึงขอบไว้ ประหนึ่งใจมิสนคนหยิบยื่น ครั้นพอเขาจากไปไม่หวนคืน ก็สะอื้นโหยหาพร่ำอาวรณ์ พ้อถึงจันทร์อยู่ไหนร่ำไห้หา ทุกข์ปวดปร่าท่วมใจเกินไถ่ถอน ยามคืนแรมเพ้อฝันรำพันกลอน กลั่นอักษรสะท้อนจิตอัลมิตรา อยากจะบอกจอมใจอย่าได้เศร้า มาตรแม้นเขาไปลับมิกลับหา คล้ายเดือนดับอับแสงแล้งดารา เราหิ่งห้อยไร้ค่ามาปลอบโยน จันทร์ไม่ได้ไปไหนหรอกครับ อยู่ที่เดิม แต่คุณมองไม่เห็นเท่านั้นเอง
7 กรกฎาคม 2548 13:10 น. - comment id 489149
แล้วจะเย้ยจันทร์ได้ไง พระจันทร์จ๋าอย่าหลบโปรดเป็นเพื่อน ในคืนเรือนลาร้างที่แสนเหงา น้ำค้างพร่างกลางใจใจของเรา เมื่อคำกล่าวอ้างว่ารักไม่เป็นจริง
7 กรกฎาคม 2548 13:48 น. - comment id 489160
ชอบบทนี้จังเลยค่ะ ตาลอยากแต่งได้เก่งๆแบบนี้บางจัง ยังไงช่วยชี้แนะด้วยนะค่ะ
7 กรกฎาคม 2548 14:24 น. - comment id 489172
จันทร์คืนแรมแหว่งเว้าเข้ามืดมิด เหมือนรักเฝื่อนเลือนจิตหนีห่างหาย แต่จันทร์แรมมีวันผันเวียนคลาย เพ็ญจันทร์ฉายหวนกลับนับวันรอ รักของเราไม่เป็นเช่นดวงจันทร์ ร้างลืมกันห่างไปไกลห้องหอ จะหมื่นแรมแสนเพ็ญไม่เห็นพอ หัวใจท้อรักไม่กลับมารับขวัญ.... ก็ไม่อยากโทษกรรมเวร
7 กรกฎาคม 2548 14:29 น. - comment id 489176
คืนไร้จันทร์ที่ฝันหา ดวงดาราก็พากันหลบหาย ต่อแต่นี้จะมีใครหนออยู่ข้างกาย ยืนเดี่ยวดายในคืนเหงาเฝ้ารอจันทร์ เพราะมากจ๊ะอิม.........ไม่ได้เข้ามาเสียหายวันคิดถึงจัง.......
7 กรกฎาคม 2548 15:37 น. - comment id 489199
ดื่มเหล้าเย้ยดาวก็ได้...ไม่ง้อหรอก อิอิอิ
7 กรกฎาคม 2548 15:45 น. - comment id 489204
เดือนมิได้ลาลับหรืออับแสง เพียงอ่อนแรงอ่อนล้าฟ้าจึงหม่น เพื่อให้ดาวเด่นส่องแสงให้ได้ยล จึงจำทนรี่แสงแกล้งแฝงตัว.... คิดถึงคุณอัลฯ นะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
7 กรกฎาคม 2548 20:07 น. - comment id 489312
อาตมาก็ชอบ(ฉัน) นะจ๊ะสีกา ฝากทิดลักณ์มาบอกจ้า :]
7 กรกฎาคม 2548 20:15 น. - comment id 489321
มิน่าล่ะ คืนเดือนดับนี้เองถึงได้เจอผี ระวัง..ผีจับหัว...ก็แล้วกัน
7 กรกฎาคม 2548 20:17 น. - comment id 489322
คือใครหนอรอเขาเฝ้าครวญคร่ำ คืนฟ้าดำมืดมิดจิตไหวหวั่น ต้องระทมขมขื่นคืนไร้จันทร์ ลืมคำนั้นพร่ำเพ้อไว้ในคืนแรม..*** ใครหนอทำให้คุณอิมต้องใจถลำ ลืมน้ำคำที่เอ่ยมา .. เจอหน้าต้องทั้งปรับทั้งจำ ดีไหมมาทักทายตอนคืนเดือนแรมจ้า สวัสดีค่ะ
7 กรกฎาคม 2548 20:30 น. - comment id 489330
อันวันพระข้างแรมช่างหม่นหมอง มิเหมือนวันข้างขึ้นครองหทัยหมาย ดวงใจยามค่ำขึ้นฉ่ำใจ-กาย แสงจันทร์ฉายส่องสว่างกระจ่างนภางค์ วันพระ(ข้างแรม) ทิดลักณ์จ้า :]
7 กรกฎาคม 2548 21:09 น. - comment id 489349
ชื่อกลอนดูเหงาๆเศร้าๆจังค่ะคืนเดือนดับ อ่านแล้วรู้สึกใจหายวาบ วาบ
7 กรกฎาคม 2548 21:15 น. - comment id 489355
ขอแปลงเป็นหิ่งห้อย บินตะง๊อย ตะง๊อย ให้พอเห็นแสงสว่างบ้างนะขอรับจะได้หายเหงาในคืนเดือนดับ
7 กรกฎาคม 2548 21:44 น. - comment id 489366
คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ คุณพระรอง .. :) เพราะวาดเส้นตีกรอบโดยรอบไว้ เรื่องหัวใจมิสนคนหยิบยื่น เพียงแต่จันทร์เราพร่ำทุกค่ำคืน หลับหรือตื่นยังโหยหาอยากคว้าอิง ไอซ์ .. นั่นสิ คืนเดือนดับอย่างนี้ เย้ยได้ก็แปลกคนแล้วล่ะ ( มีคนนึงที่แปลกประหลาด ดันจูบเย้ยจันทร์ในคืนแรม) คุณnuclear_life .. ยินดีที่ได้รู้จัก ค่ะ ลองเขียนมาสิคะ หลาย ๆ คนคงยินดี คุณฤกษ์ .. หากว่ารักมิเป็นเช่นดวงจันทร์ ที่แปรผันหมุนเวียนเปลี่ยนรอบหนอ จะกี่คืนตัวเราจะเฝ้ารอ คนที่พ้อมิพร่ำโทษกรรมเวร คุณแก้วนิดา .. อัลมิตรานึกถึงงานชุดหนึ่งที่เคยเขียนไว้ คืนที่สมิหลาไร้จันทร์ ค่ะ คุณเรไร .. ผู้ใดหนอนำปลอบมามอบฉัน จูบเย้ยจันทร์ข้างแรมแซมอักษร แฝงความนัยดั่งกลปะปนกลอน อยากเขวี้ยงค้อนหลายควับรับไม่ทัน นายเมา .. เย้ยดาวที่คาเฟ่ไหนจ๊ะ จะได้ตามไปทำข่าวค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ ..คิดถึงเช่นกันค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะ ช่วงนี้อากาศแปรปรวน ค่ะ คุณลักษมณ์ .. ไว้มาเขียนฉันท์กันนะคะ คุณตัวป่วนกวนใจ .. ผีโทรจัน น่ากลัวกว่าน๊า .. ขนาดมีเรื่องสั้นกำกับเชียวค่ะ คุณกอกก .. อืมมม คิดก่อน ใครกันหนอ เป็นคำตอบที่ยังหาคำตอบไม่ได้เลยค่ะ คุณคนเมืองลิง .. เป็นความรู้สึกที่เหงาจากใจ ค่ะ คุณสุญญะกาศ .. เป็นหิ่งห้อย จะร้อนตรงก้นนะคะ :)
8 กรกฎาคม 2548 09:00 น. - comment id 489411
คืนพระจันทร์เต็มดวงก็ส่งผลให้คุณอัลมิตราเขียน คืนที่เป็นข้างแรมก็ส่งผลให้คุณอัลมิตราเขียนอยู่ดี จะคืนไหนคืนไหน คุณอัลมิตราก็เขียนถึงจันทร์ จันทร์ก็คือคุณอัลมิตรา หรือมีใครเป็นจันทร์อีกครับ
8 กรกฎาคม 2548 09:04 น. - comment id 489412
อีกสักนิด คุณหนูครับ พรุ่งนี้ก็จะแปดขวบเต็ม โตไวไวนะครับ
8 กรกฎาคม 2548 11:58 น. - comment id 489468
นำเดือนยิ้มมาฝากค่ะ......
8 กรกฎาคม 2548 13:10 น. - comment id 489502
คุณคนผ่านมา .. อัลมิตรา ก็คือ อัลมิตรา จันทร์ ก็คือ จันทร์ค่ะ .. ขอบคุณนะคะที่จำวันสำคัญได้ คุณสลักเสลา .. ขอบคุณมากค่ะ ยิ้มแป้นเลย
8 กรกฎาคม 2548 13:32 น. - comment id 489520
สวัสดีค่ะ ไอติมเข้ามาอ่านกลอนอันไพเราะ เพราะจริงๆคะ
8 กรกฎาคม 2548 13:35 น. - comment id 489524
นานดับเดือนมิได้มาเยือนกัน...หวังใจว่าคงจะยังจำกันได้นะค่ะ... จะยังไง..จะอยู่แห่งไหน...ส่งใจมาป็นกำลังใจให้คุณอัลฯเสมอค่ะ...แม้ว่าคุณอัลฯอาจจะมิต้องการ...คิดถึงนะคะ...
8 กรกฎาคม 2548 15:57 น. - comment id 489581
คุณไอติมรสต้มยำ .. ขอบคุณมากค่ะ คุณกัลลดา .. ขอบคุณมากค่ะ
8 กรกฎาคม 2548 18:13 น. - comment id 489634
ไพเราะ เศร้า...เหงา...ขนลุก เดือนแรมน่ากลัว ระวังผีปอบอาละวาด อย่าออกไปไหนกลางดึกยังติดใจเรื่องปล้นสวาทนะอัลมิตรา คราวหลังถ้ามีการปล้นรายงานมาด่วน หวังว่าคงไม่ใช่ปล้นนะยะ........................
9 กรกฎาคม 2548 16:36 น. - comment id 489869
ดับลาลับ ลากลับ ถิ่นกำเนิด ก่อนบรรเจิด เจิดจ้า แสงสดใส กลับถิ่นเก่า หมดสิ้น สิ้นอาลัย บอกกับใจ ตัวเอง พอกันที
9 กรกฎาคม 2548 16:42 น. - comment id 489871
เขียนฉันท์เอาไว้จะให้เธอ.........ณ ศุภดิถิเสมอ จงสุขีเนอ................................นะดวงใจฯ สุขสันต์วันเกิดครับ :]
10 กรกฎาคม 2548 17:48 น. - comment id 490144
\"คืนที่ดาวเต็มฟ้า ฉันจินตนาการเป็นหน้าเธอ\" พี่อัลมิตราคะ หอบความคิดถึงหอบโตมาฝากให้พี่ค่ะ
สบายดีมั้ยคะ ....คิดถึงพี่จังเลย จ๋าไม่ได้เข้ามานานเลยค่ะ วันนี้มีโอกาสเข้ามา จ๋าเข้ามาอ่านงานของพี่อัลคนแรกเลยนะคะ ระลึกถึงพี่อัลมิตราเสมอค่ะ
10 กรกฎาคม 2548 21:14 น. - comment id 490201
คุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก .. หา !! ติดใจเรื่องปล้นสวาท คงเหมือนถึง เล่าสู่กันฟังภาค ๒ ของคุณเรไร กระมังคะ .. อันนั้น อัลมิตราไม่รู้ด้วยน๊า .. แค่ดูต้นทาง แต่ไม่ได้ร่วมวงอ่ะ .. แบบว่า เคลียร์คิวไม่ทัน .. ฮา .. คุณพงษ์ศักดิ์ .. แต่ว่าวันนี้ยังเห็นจันทร์โผล่มานิดหน่อยนะคะ แสดงว่า แอบมาเยี่ยมสิท่า คุณลักษมณ์ .. ขอบคุณมากค่ะ :)
18 ธันวาคม 2548 03:24 น. - comment id 547329
:]
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
