การหั้ยสะท้อนความนัยหลายสิ่ง ... เอาความหยื่งซ่อนไว้ใครมองเห็น ซ่อนตัวตนคนไม่ดีอย่างที่เป็น เพราะรักมักลำเค็ญ ... เช่นวันวาน ความอ่อนแอที่มี ... เก็บซ่อนไว้ ภายในใจไม่อาจบอก .. ใครได้รู้ เอาความเจ็บสะสมเป็นดั่งครู สอนกูรู้ ... ความทรมานเป็น ... อย่างไร รอเพียงรอกล่องของขวัญจะเปิดออก ภาพภายในขาวดุจหมอกดังฉันผัน ได้อยู่เคียงคู่กันและกัน มีนางฟ้ากับฉัน ... ตลอดไป หลายครั้งฉันตื่นนอนมาพบครายน้ำตาของตนเองบนที่นอน ฉันเฝ้าถามตัวฉันเองว่า เหตุได้ของขวัญที่ฉันเฝ้ารอมานานนับปีจึงถูกมอบให้กับคนอื่น ... จะมีวันไหนที่ฉันจะได้เปดมันด้วยมือของฉันเอง ไย พระเจ้าชอบเล่น กล เลื่อนมันไม่จากฉัน เวลาที่ฉันต้องการ และพลักไสมาหั้ยฉันเวลาที่ฉันไม่อยากได้ ... เคยมั้ยที่ไม่มีใครยืนเคียงข้าง เคยมั้ยที่ต้องอ่อนระอาจัยไม่คนเดียว นาน จากชั่วข้ามคืนถึงนิรันดร์ ฉันขอให้คนที่เปิดกล่องของขวัญคนต่อไปเป็นฉัน ขอให้วันที่เรามีกันและกันจะเป็นที่ระลึกของพระองค์
พระอาทิตย์เจ้าเอย 25 ส.ค. 2548 01:12 น. - ID 80205 
1249
5
0
25 สิงหาคม 2548 01:22 น. - comment id 508214
หากฉันย้อนเวลากลับไปหลายครั้ง ... จะมีบางสิ่งที่เราเลือกที่จะทำและไม่ทำ นั่นหมายถึงประสบการณ์ แต่บางสิ่งแม้เราย้อนเวลากลับไปเราก้อจะตัดสินใจอย่างนั้น เพราะเรา รัก นั่นเป็นเหตุผลที่แม้เค้าจะอยู่แยกจากเราไปไกลเท่าไรใจที่มีหั้ยยังเท่าเดิม ..............
25 สิงหาคม 2548 08:59 น. - comment id 508266
25 สิงหาคม 2548 09:38 น. - comment id 508290
สักวันของฝันที่ค้นหา คุณจะได้อยู่ใกล้ตาไม่เปลี่ยนผัน ยิ่งกว่านั้นจะอยู่ไปในทุกวัน นิจนิรันดร์ในชีวิตในจิตเธอขอให้คุณได้ของขวัญที่ทำให้คุณไม่มีน้ำตา และมีความสุขไปชั่วชีวิตในเร็ววันนะค่ะ เอาใจช่วยค่ะ
25 สิงหาคม 2548 12:09 น. - comment id 508329
วันนี้อาการของกิฟท์ก็ไม่ได้ดีขึ้นเท่าไหร่เรย แต่เฮียก็เคยบอกกิฟท์เองว่า \" แกไม่เชื่อในพระสัญญาของพระเจ้าแล้วหรือไง \" และคำพูดนี้แหละ ที่ทำให้กิฟท์ ยังคงอดทนรอคอยต่อไป แม้ว่าวันนี้มันทรมานมากแค่ไหนก็ตาม
25 สิงหาคม 2548 12:12 น. - comment id 508331
New - Gift New - Gift New - Gift New - Gift New - Gift New - Gift New - Gift New - Gift ...FOREVER...
25 สิงหาคม 2548 12:49 น. - comment id 508352
มีอะไรมาบอกจ้ะ นี่เป็นเนื้อหาของข้อความในจดหมาย ที่จะส่งให้เฮียวันนั้นที่ไปโบสถ์ ก่อนที่จะโดนเรียกไปคุย แล้วเฮียก็ไม่ได้อ่านมัน อาจต้องใช้เวลาถึง 4 ปี กว่าที่เฮียจะได้อ่านมันจริงๆ ความแตกต่างระหว่างคนสองคน เธอชอบสีเขียว เขาชอบสีชมพู เธอชอบเอาใจเขา เขาชอบให้เธอเอาใจ เธอชอบบรรยากาศของแสงไฟในเมืองตอนกลางคืน เขาชอบนั่งดูตะวันขึ้นที่ชายทะเลตอนเช้า เธอชอบจักรยาน เพราะความช้าของมันทำให้เธอมีเวลากับเขามากขึ้น เขาชอบความเร็วของมอเตอร์ไซค์ เพราะมันทำให้เขาไปที่ต่างๆได้มากกว่า เขานอนตีสองเพื่อตื่นไปขายขนมตอนเที่ยงๆบ่ายๆ เธอนอนตีห้าเพราะคิดถึงเขาและตื่นไปช่วยเขาขายขนมตอนเที่ยงๆบ่ายๆ เขาได้คะแนนเกือบท็อปทุกวิชา เธอได้คะแนนรองโหล่ทุกวิชา เธอไม่ชอบกีฬากลางแจ้ง เขาชอบเล่นฟุตบอล เธอขี้แย เขาเข้มแข็ง เธอเกลียดความเหงาและชอบอยู่กับเขาสองคน เขาเบื่อสังคม และชอบเก็บตัวในห้อง เขาถูกชมและเป็นที่ชื่นชอบของทุกคนที่อยู่ใกล้เสมอ เธอมักจะถูกปล่อยทิ้งไว้คนเดียวเพราะเธอไม่เคยทำให้ใครชื่นชมเธอเลย เธอร้องไห้จนคนอื่นมองว่าเธออ่อนแอ เขาเข้มแข็งจนไม่มีใครมองออก เธอมองหน้าเขาและเห็นผู้ชายที่ดีที่สุดคนนึง เขามองหน้าเธอแล้วเห็นผู้หญิงที่เป็นในทุกสิ่งที่เขาอยากให้เป็น เธอนั่งมองข้างหลังเขาอย่างปลื้มใจ และยิ้มไม่หยุด เขาซบลงที่หลังของเธอถึงแม้ว่าเสื้อของเธอจะเหม็นก็ตาม เธอบอกว่าเธอรักเขา เขาบอกว่า คงไม่ต้องบอกว่าเขารู้สึกยังไงกับเธอ วันที่เธอรู้สึกแย่สุดๆเธอเข้าหาพระเจ้าและนึกถึงแต่เขา วันที่เขารู้สึกแย่สุดๆเขานึกถึงพระเจ้าเสมอและก็นึกถึงเธอ เธอร้องไห้และหาวิธีช่วยเขาในทุกความเศร้าของเขา เขามองหน้าเธอ และคอยดูว่าเธอจะจัดการกับปัญหายังไง เธอโทรไปหาเขาทั้งวัน เขารอโทรศัพท์ของเธอ เธอมั่นใจว่าเธอรักเขา เขาเริ่มรู้สึกว่าเขาคิดยังไงกับเธอ เธอยังคงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับความรู้สึกจริงๆของเขา เขามั่นใจว่าเขาได้รับความรักจากเธอ เขาคิดอะไรอยู่ แต่เธอ...คิดจะรักเขาแบบไม่มีเงื่อนไขต่อไป... ถึงกิฟท์ไม่เคยรุว่าพระเจ้าคิดยังไงกะเรื่องของกิฟท์กะเฮีย แต่เรื่องที่เกิดขึ้นก็ไม่ทำให้กิฟท์หวั่นไหวไปเลย ถ้าผลสรุปออกมาว่าเราจะไม่ใช่ของกันและกัน ถ้างั้นกิฟท์ก็อยากอยู่คนเดวดีกว่าที่จะรักคู่กิฟท์น้อยกว่าเฮีย และไม่อยากให้เค้ารู้สึกว่ากิฟท์อยุ่กับเค้าแต่กิฟท์คิดถึงแต่เฮียตลอดเวลา
25 สิงหาคม 2548 13:01 น. - comment id 508359
ของขวัญวันเกิดของอัลมิตรา ยังมาไม่ถึงมือของอัลมิตราเลย แต่เขาบอกว่า เขามีความสุขใจมาก ที่ทำของสิ่งนั้นให้อัลมิตรา วันที่พบเขา อัลมิตราคงจะรู้ว่า ของขวัญที่เขาเตรียมไว้นั้น คืออะไร :)
25 สิงหาคม 2548 13:49 น. - comment id 508369
ก็มีอะไรอยากให้อ่านอ่านะ ถ้าไม่ได้อ่านตอนนี้ อาจจะต้องอ่านในอีก 4 ปีข้างหน้า หรือไม่ก็อาจไม่ได้อ่านเรยก็ได้ อันนี้เป็นข้อความในจดหมายฉบับที่จะให้ แล้วดันถูกเรียกไปคุยกัน ก็เรยยังม่าได้ให้ เพราะเฮียม่าได้หยิบไปด้วย ความแตกต่างระหว่างคน 2 คน เธอชอบสีเขียว เขาชอบสีชมพู เธอชอบเอาใจเขา เขาชอบให้เธอเอาใจ เธอชอบบรรยากาศของแสงไฟในเมืองตอนกลางคืน เขอชอบนั่งดูตะวันขึ้นที่ชายทะเลตอนเช้า เธอชอบจักรยาน เพราะความช้าของมันทำให้เธอมีเวลาอยู่กับเขามากขึ้น เขาชอบความเร็วของมอเตอร์ไซค์ เพราะมันทำให้เขาไปที่ต่างๆได้มากกว่า เขานองตีสองเพื่อตื่นไปขายขนมตอนเที่ยงๆบ่ายๆ เธอนอนตีห้า เพื่อคิดถึงว่าเขาจะนอนหรือยัง และตื่นไปช่วยเขาขายขนมตอนเที่ยงๆบ่ายๆ เขาได้คะแนนเกือบท๊อปทุกวิชา เธอได้คะแนนรองโหล่เกือบทุกวิชา เธอไม่ชอบกีฬากลางแจ้ง เขาชอบเล่นฟุตบอล เธอขี้แย เขาเข้มแข็ง เธอเกลียดความเหงาและชอบอยู่กับเขาสองคน เขาเบื่อสังคมและชอบเก็บตัวอยู่ในห้อง เขาถูกชมและเป็นที่ชื่นชอบของทุกคนที่อยู่ใกล้เสมอ เธอมักจะถูกปล่อยทิ้งไว้คนเดียวเพราะเธอไม่เคยทำให้ใครชื่นชมเธอเลย เธอร้องไห้จนคนอื่นมองว่าเธออ่อนแอ เขาเข้มแข็งจนไม่มีใครมองออก เธอมองหน้าเขาและเห็นผู้ชายที่ดีที่สุดคนนึง เขามองหน้าเธอและเห็นผู้หญิงที่เป็นได้ในทุกสิ่งที่เขาอยากให้เป็น เธอนั่งมองข้างหลังเขาอย่างปลื้มใจและยิ้มไม่หยุด เขาซบลงที่หลังของเธอถึงแม้ว่าเสื้อของเธอจะเหม็นก็ตาม เธอบอกว่าเธอรักเขา เขาบอกว่าคงไม่ต้องบอกว่าเขารู้สึกยังไงกับเธอ วันที่เธอรู้สึกแย่สุดๆ เธอพึ่งพาพระเจ้าและคิดถึงแต่เขา วันที่เขารู้สึกแย่สุดๆเขาคิดถึงพระเจ้าและนึกถึงเธอ เธอร้องไห้และหาวิธีช่วยเขาในทุกความเศร้าของเขา เขามองหน้าเธอและคอยดูว่าเธอจะจัดการกับปัญหายังไง เธอโทรไปหาเขาทั้งวัน เขารอโทรศัพท์ของเธอ เธอมั่นใจว่าเธอรักเขา เขามั่นใจว่าเขาได้รับความรักจากเธอ เขาคิดอะไรอยู่ แต่เธอ...คิดจะรักเขาอย่างไม่มีเงื่อนไขต่อไป... ถึงกิฟท์ไม่เคยรู้ ว่าพระเจ้าคิดยังไงกับเรื่องของเราก็ตาม แต่ทุกเรื่องราวที่ผ่านเข้ามา ไม่ได้ทำให้กิฟท์รักเฮียน้อยลงเลยด้วยซ้ำ ตรงกันข้าม กิฟท์รักเฮียมากขึ้นทุกวัน เวลาก็ไม่สามารถทำให้กิฟท์เปลี่ยนไป เฮียจะเชื่อหรือไม่ ต้องรอดูเองเท่านั้น กิฟท์ไม่รู้เหมือนกันว่าจริงๆแล้วเราจะเป็นคู่กันรึเปล่า แต่ถ้าไม่ใช่ กิฟท์ก็ขออยู่คนเดียว เพราะไม่อยากรักคู่น้ำพระทัยของกิฟท์น้อยกว่าที่รักเฮีย และไม่อยากทำให้เค้าเสียใจถ้ากิฟท์ต้องอยู่กับเขา แต่คิดถึงแต่เฮียตลอดเวลา ถึงเค้าดีที่สุดสำหรับกิฟท์ และเป็นของขวัญที่พระเจ้าประทานให้ก็ตาม แต่กิฟท์จะอยู่กับเค้าอย่างบริสุทธิ์ใจได้ไง ในเมื่อใจของกิฟท์มันจำได้แต่ชื่อเฮียคนเดียวเท่านั้น
25 สิงหาคม 2548 13:52 น. - comment id 508372
ขอโทษนะคะ ที่เนื้อหามันเรื่องเดียวๆกัน พอดีโพสรอบแรกไปมันม่าติดอ่ะ ก็เรยโพสใหม่ ที่ไหนได้ มันดันติดอันที่แล้วด้วย...
25 สิงหาคม 2548 22:22 น. - comment id 508461
ของขวัญสำหรับตัวเอง.. วันนี้... ต้องการ... เ อ า ช น ะ ใ จ ตั ว เ อ ง ค่ะ..
26 สิงหาคม 2548 08:39 น. - comment id 508530
หากันจนเจอ สิ่งที่ฉันหวัง สิ่งที่ฉันคอย อาจดูเหมือนเลื่อนลอย เกือบจะฝันไป มองหาคนๆหนึ่ง ที่ไม่รู้เป็นใคร และไม่รู้เมื่อไหร่ จะพบคนผู้นั้น ส่วนชีวิตฉัน บอกเลยว่ามี เจอะคนที่แสนดี อยู่ทุกๆวัน เพียงแค่ไม่มีใคร ที่จะฝันตรงกัน แต่ว่าฉันมั่นใจ จะพบในไม่ช้า อาจบางทีในเมืองกว้างใหญ่ หมอกและควันช่วยกันพรางตา มีขอบรั้วขอบกำแพงสร้างมา ตึกระฟ้าคอยบังเราอยู่ ****แต่เราก็หากันจนเจอ มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา**** รู้สึกไหม ว่าชีวิตคุ้มค่า เมื่อมีใครสักคนข้างกาย เกิดมาเพื่อหาใครคนหนึ่ง เป็นคนที่ฟ้าสร้างมาตรงใจ เราต่างรู้โลกมันแสนกว้างใหญ่ แต่มันคงไม่ยากเกินไป...ที่ฉันจะพบเธอ อาจมีสักครั้ง...ที่เราสองคน ผ่านทางที่วกวน อยู่ใกล้ๆกัน ใบไม้เพียงใบหนึ่ง หล่นตอนที่เดินผ่าน ฉันคงจะมองมัน เมื่อเธอเดินผ่านมาแต่กิฟท์ก็หาเฮียจนเจอ ถึงแม้ว่าเจอแล้วจะต้องรอคอยต่อไปก็ตามอ่านะ เวลา มันก็ผ่านไปเร็วจะตาย ไม่ถอยเด็ดขาด แต่ว่า ก็นะ... ให้กิฟท์รอคอยคนเดียว ก็คงได้แค่เจอ - -\" แย่จังๆๆๆๆ -*- ถ้าวันนั้นมาถึง ต้องมีตายแน่นอน นี่ขนาดตอนนี้แค่...นะเนี่ย ยังขนาดนี้
26 สิงหาคม 2548 08:57 น. - comment id 508532
ฉบับที่สอง To...เฮีย อั. 23/8/05 ยังไม่เคยลืม ยังไม่เคยเลือน มันก็คงเป็นเหมือนเรื่องค้างคา เราต้องจำจาก ทั้งที่เรายังรัก แล้วเราต้องร่ำลา ไม่หวั่นไหว แม้ใจจะสุดเหงา อยากให้เรามั่นคงอยู่อย่างนี้ เก็บไว้หัวใจเราที่มี ได้ไหม... ฉันอยากจะย้ำอีกสักครั้งให้เธอฟังฉัน อีกสักครั้งแค่อยากจะย้ำ อยากจะย้ำจนเธอนั้นมั่นใจ ถึงต่อให้นานอีกนานสักเท่าไร ยังอยากให้เชื่อใจ ว่าฉันรออยู่ และฉันจะรอต่อไป อย่างที่ได้เคยบอกไว้ จะรอเธอ ชีวิตคนเรา แม้ไม่ง่ายดาย ยอมรับในความหมายของมันเถอะ ถึงแม้เราห่าง ขอให้ความอ้างว้างทำให้เราคิดถึงกัน แหละย้ำให้เธอได้มั่นใจ...ว่าฉันรักเธอ T.T วันนี้เข้าวันที่ 3 แล้ว ที่เราต้องอยู่ในหลักการแบบสุดๆ เพลงนี้ที่เฮียร้องตอนโปรแกรมอาหารกลางวัน อา. 21/8/05 แล้วเราก็มองหน้ากัน มันเศร้าดีเนอะ อา.ที่ผ่านมาเราก็ย่ำแย่กันไป แต่กิฟท์จะรอวันที่พระสัญญาของพระเจ้าจะมาถึง แผนการพระเจ้าเพื่อสวัสดิภาพ และกิฟท์จะรอต่อไป+++ นางฟ้าในสมุดของเฮียยังรอเทวดาอยู่เสมอ ถึงเทวดาจะอยู่กับกิฟท์ แต่เวลาของเราก็ยังพาดรามาเจอกันไม่ได้ แต่กิฟท์ก็ยังรอคอยวันที่นางฟ้ากับเทวดาจะเจอกันอยู่นะ ( มีอีกเรื่องนึงขอไม่โพสในนี้ละกัน ใบ้ให้ว่า เกี่ยวกะวันที่ ***9 มิถุนายน*** อ่านะ
26 สิงหาคม 2548 08:59 น. - comment id 508533
ฉบับที่สามกะสี่ มันเศร้ามากมาย ม่าโพสดีกว่า มันก็เป็นแค่เรื่องราวความหลังที่ผ่านไปแล้วอ่านะ
27 สิงหาคม 2548 17:26 น. - comment id 509116
เรื่องนี้จริงแล้วแต่งตอนเศร้าพอดี ก้อขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชมนะครับ ขอบคุณ กิฟท์ ด้วยที่เป็นแรงใจเสมอมานะ เชื่อว่าคงมีเวลาที่ดีสำหรับเรานะ
27 สิงหาคม 2548 21:17 น. - comment id 509150
แม้ใจเราจริงจังเท่าไร ไม่มีใครเต็มใจให้รักกัน คงยังไม่ถึงเวลาของเรา... เพียงแค่มองนัยตา ก็รู้ว่าเราชอบกัน แต่เราสองคนต้องเก็บมันไว้. ในเมื่อความเป็นจริง ก็รู้กันในหัวใจ เรายังเป็นได้แค่เพียงเพื่อนกัน, * แม้..ใจเราจริงจังเท่าไร- ไม่มีใครเต็มใจให้รักกัน, คงยังไม่ถึงเวลาของเรา/ ** อดทนเก็บความในใจ แล้วรอแค่วันเวลา, ให้มันหมุนช้าๆ แล้วเดินไปกับมัน- อดทนเก็บความในใจ แล้วเรียนรู้กันและกัน, เพื่อให้เรามีความมั่นใจ / ว่าเรานั้นมีความลึกซึ้งเพียงใด / พรุ่งนี้ไม่สายที่จะรักกัน...- (หากว่าเรามีความมั่นใจ หากว่าเรามีความรักแท้ในใจ พรุ่งนี้ไม่สายที่จะรักกัน...) วันนี้แม้จะเป็นเพียงเพื่อนก็ไม่สำคัญ แต่ใจให้กันจะหวั่นอะไร วันข้างหน้าจะมา จะช้าจะนานเท่าไหร่/ คงเป็นอะไรได้มากกว่านั้น -
29 สิงหาคม 2548 18:22 น. - comment id 509597
อื่ม พี่นิว ถ้าเป็นน้ำพระทัยพระเจ้าอยากได้อะไรพระเจ้าย่อมให้ พี่นิวเคยบอกเจนว่าพระเจ้าโปรดปรานพี่นิวมากไม่ใช่เหรอ เจนยังรู้สึกอิจฉาเลย เจนเองก็รักพระเจ้าที่สุด และเชื่อในพระองค์ว่าพระองค์จะจัดเตรียมสิ่งที่ดีที่สุดให้ ทั้งพี่นิวทั้งกิฟท์เตี้ยนั่นล่ะ พระเจ้าอวยพร
31 สิงหาคม 2548 13:19 น. - comment id 510213
การที่เราจะประทับใจใครนั้นใช้เวลาแค่เพียงนาที การที่เราจะชอบใครใช้เวลาเพียงแค่ชั่วโมง การที่เราจะรักใครใช้เวลาเพียงชั่ววัน แต่การที่จะลืมใครนั้นต้องใช้เวลาชั่วชีวิต
2 กันยายน 2548 13:40 น. - comment id 510933
เอบย่องมาเขียนม่ะบอกเพื่อนเรยงิ๊....อิอิ...น่าชื่นชมยินดีอย่างยิ่ง เอาใจช่วยนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
