มิตรภาพ ความเจ็บปวด หรืองดงาม

พระอาทิตย์เจ้าเอย

วันนี้มีโอกาสที่จะเข้าไปเยี่ยมเยียนงานเขียนของเพื่อนคนนึง เธอเป็นที่แรกผมสัมพันธ์ ก็ทำให้ใจทั้งดวงพลอยสดชื่น
 น่าชื่นชมกับความฝันของเธอ จริงแล้วเธอคราย ฝน ที่ตดลงบนใจของผม ในขณะที่หัวใจของผมต้องการพอดีเหมือนว่า ผมจะประทับใจ
กับความฝันในส่วนหนึ่งของเธอ แล้วความจริงที่น่ากลัวก็บังเกิด เมื่อความห่างเหินพรากเราสองให้จากกัน ไกลห่างออกจากกัน ง่ายนิดเดียว
หากเราจะเข้าใกล้กันอีกนิด ให้ผม เข้าใจเธอบ้าง แล้วให้เอบอกว่า เกิดอะไรขึ้นในใจของเธอ ความฝันดังกล่าว มันสาบสูญไปไหน ความเศร้า
ผมเองรับใว้เธอคงไม่เข้าใจ ถ้าเพื่อนคนนึงตกลงปลงใจที่จะเป็นเพื่อนแม้ปัณหาจะอยู่ข้างหน้า เราก็พร้อมเดินไปด้วยกัน 
	
	ไม่นานมานี้เราเดินสาวนกันที่มุมถนน ผมพลางนึกถึงรอยยิ้มที่สดใสราว กับดอกไม้ที่มีคนบรรจลเสียบแจกันก็มิปานของเธอ และ
 บัดดลเธอก้าวเท้า ของเธออย่างเร่งรีบ ออกมาจากมุมถนน ความฝันหรือความจริงที่เพื่อนไม่ได้เจอกันต้างนานจะมีโอกาสได้พบเจอ ขอผมถามเธอ
ว่าทานข้าวรึยังคงดี ตากลมโตของเธอเห็นผม แต่ดุจกำแพงเธอหยุดมองผม และก้าวเท้าออกไปเสหมือนคนไม่คุ้นเคย ผมจำเป็นที่จะทิ้งถ้อยคำทักทาย
ของผม เพื่อเดินจากไป จากไปอย่างเจ็บปวด ถ้าเป็นเธอคนที่มีความฝันคนเดิน ถ้าจะไม่มีวันทำอย่างนี้เป็นยอันขาด ผมปลอบใจตนเองเช่นนั้น ตลอดเวลา
เจ็ดเดือนที่เราไม่ได้พบ เจอกัน นี่คงเป็นของขวัญ แทนความห่วงใยที่ผมมีให้เธอเสมอกระมัง 
	
 	ความเสียใจในวันนั้ เป็นแรงผลักดันที่ทำให้ผมมาเขียน เป็นนักเขียน อย่าที่ท่านเห็น บางครั้งความเจ็บปวด ก็บังคับให้ผมก้าวต่อไป
นี่คงไม่ใช่เรื่องซับซ้อน มีโครงเรื่องที่น่าสนใจ หากแต่เป็นเรื่องจริงที่เกิดกับ ชีวิตของเพื่อน คนนึง แท้จริงผมกะเสมอว่าจะมาเขียนเรื่องราวของพ่อต่อ 
แต่ผมสิครับ ดันไปอ่านเรื่องของเธอ เรื่องที่เธอไม่เคยแต่งเพิ่มเลย ผมอ่านมันซ้ำ ๆ  ด้วยความเป็นกังวลว่าเธอจะเป็นเช่นไร รู้สึกว่าทำไม ทำไมนะเราต้อง
เป็นห่วง เค้าขนาดนั้น หาแต่ผมคนเดียวไม่ แต่ยังทมีเพื่อน ๆ  อีกกลุ่ม ที่คอยเป็นห่วงเธอเหมือนผม ไม่นานมานี้มีเพื่อนคนนึง เป็น ไมเกรน เพราะ
เจอภาพ เดียว กับผม ภาพที่เธอจากไป เดินจากไปราวคนไม่เคยรู้จัก เพื่อนคนนี้มันตะโกน ทัก เธอ แต่ มีเพียงใบหน้าที่มีรอยยิ้มแห้งๆ ปนอยู่บน สอง
แก้มขาวของเธอ ภาพนั้นเราเห็นกันหลายคน ต้องปลอบใจกันและกัน อยู่นาน
	 
	วันนี้ผมยังไม่ได้พบเธอ และเธอเองคงไม่พร้อมมาเจอผม สักวัน เธอคงรู้ว่าพวกเรามิได้โกรธ การจากไปของเธอ เพราะเราเข้าใจว่า
ไม่ว่าเธอจะเป็นอย่างไร ... จะเป็นเพื่อนแท้ตลอดไป ... เขาอยู่ใกล้ๆเรา อยู่พื้นดินเดียวกับเรา... อยู่ใต้ฟ้าเดียวกัน ... อยู่บนโลกใบเดียวกัน 
หากลมแห่งมิตรภาพพัดมา มันคงจะพัดมาอีกครั้ง