เพียงพอไหม?

แดดเช้า

เพียงพอไหม ... ที่มีใจให้เพียงนี้
เพียงพอดีกับสิ่งเป็นอันเร้นไหว
เพียงพอที่เสี้ยวชีวิตคิดให้ใคร
เพียงพอใจกับรักอันจักมี
อาจจะน้อยนักหนาค่าห่วงใย
อาจเหมือนไกลห่างเหินเมินหมางหนี
อาจคล้ายคิดปิดบังหวังดีดี
อาจปากหนักเกินกว่าที่จะเอ่ยคำ
เพียงพอไหม .. กับสายตาอาทรห่วง
แทนถ้อยคำยึดหวงทวงคำร่ำ
อาจเหมือนไม่ใส่ใจใฝ่ใจนำ
และกลับคว่ำไมตรีที่เธอปอง
ความคิดถึงไม่ซึ้งใจหรือไรหนอ
เธอจึงพ้อจึงย้ำพร่ำใจหมอง
หม่นร่ำไห้เจ็บช้ำน้ำตานอง
ระบายใจจับจองหวังครองรัก
เพียงพอไหม ... มีใจให้เพียงเท่านี้
รู้สึกดีดื่มด่ำความแน่นหนัก
ห่วงหัวใจไหวอ่อนเธอวอนทัก
ใช่ฉันจักเมินหมางหนีห่างใจ
ทุกสิ่งที่เธอมีที่เธอมอบ
ทุกคำปลอบทุกคำหวานยังซ่านไหว
ซุกซาบซึ้งซบแนบแอบข้างใน
เพียงพอไหม .. กับเวลาค้นค่านี้
เพียงพอไหม .. หัวใจที่รับรู้
สิ่งมีอยู่ยังทรงไว้ใช่เปล่าปลี้
ระบายวาดดวงใจไหวความดี
เรียนรู้ที่ความเป็นเธอเสมอมา
เหมือนไม่มีหัวใจให้ใครแล้ว
แต่ซ่อนแววความเห็นใจในคุณค่า
เพียงพอไหม ... แค่ใส่ใจในบางเวลา
วางใจว่าเธอคือมิตรนิจนิรันดร์.