..๏ หรือรักเราเก่าแล้วไม่แพร้วเพริศ เธอจึงเชิดหน้าใส่ไม่แคร์ฉัน โปรดตอบหน่อยเป็นไปเมื่อไรกัน ทำไมปันผลปลายง่ายเหลือเกิน แตกต่างนักจากก่อนให้ย้อนคิด คราวจุมพิตรับขวัญทำฉันเขิน ครั้นนานไปรักพลอยด้อยประเมิน ฤๅเธอเพลินรักใหม่ใจจึงแปร ดั่งฤดูหมุนเวียนเธอเปลี่ยนตาม รักเคยงามกลับกลายสลายกระแส หัวใจโดนทิ้งขว้างให้ร้างแล ฉันเป็นแค่ทางผ่านเธอพาลลืม ๚ะ๛ ลำ พั ง ต้ อ ง ห ง อ ย เ ห ง า เ ศ ร้ า ด ว ง แ ด ค น ขี้ แ พ้ พ ร่ำ เ พ้ อ ถู ก เ ธ อ ลื ม
อัลมิตรา 13 ม.ค. 2549 11:35 น. - ID 85119 
1336
14
0
13 มกราคม 2549 21:38 น. - comment id 552869
กามเทพแผลงศรตอนเบื่อหน่าย รักจึงกลายเปลี่ยนแปลงแสดงผล วันเวลาพิสูจน์คำพูดคน รักเคยล้นกลับแห้งหายสลายไป สวัสดีครับ...
13 มกราคม 2549 21:54 น. - comment id 552877
หน้าส่วนตัว
สวัสดีครับ พี่อัลมิตรา ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เล่นเนตบ่อยนะ เพราะต้องอ่านหนังสือเตรียมสอบค่อนข้างหนัก บทกลอนต่างๆ จึงไม่ได้เขียนด้วยครับ ว่างๆก้อเลยเเวะมาชื่นชมบทกลอนของพี่ๆเค้าน่ะครับ (หุหุหุ)
ผมจะต้องเตรียมสอบเข้าม.4แล้วนะครับ จะบอกอะไรให้นะ ผมว่าการแต่งกลอนมันมีผลต่อความคิดมากนะ ผมรู้สึกว่า การสอบกลางภาค ผมจะทำได้ดีกว่าทุกครั้ง คือ เวลาเห็นข้อสอบ ต้องบอกกะตัวเองว่า ฉันต้องทำได้ รู้สึกว่า เมื่อเราแต่งกลอน ในหลายๆแนว ทำให้เรารู้สึกว่า ความคิดเรามีมากขึ้น และคิดได้หลายแนวขึ้น
ขอบคุณบ้านกลอนไทยแห่งนี้ ที่ทำให้ผมมีชีวิตที่ดีขึ้น...อย่างไม่รู้ตัว ขอบคุณพี่อัลมิตรา ที่ช่วยเป็นเพื่อนคุยกะผมนะ ช่วงนี้อาจจะไม่ได้เจอผม แต่ยังไง ปิดเทอมนี้คงได้เจอกันนะครับ บายๆๆๆๆๆๆๆๆ (...กูซ่าส์...แดนไกล ไลบีเรีย คัฟ...)
13 มกราคม 2549 11:52 น. - comment id 553010
ขอเพียงใจเราไม่ลืม ความหวานเก่าก่อนอันชื่นฉ่ำ...จงเก็บความหวานนั้นไว้เถิด เก็บไว้เป็นยาชูใจ ยามเหงาเป็นกำลังใจให้ครับ
13 มกราคม 2549 11:54 น. - comment id 553011
...จริง ๆ แล้ว ช่วงหลายวันนี้...นอกจากมีกิจการงานอันหนักหน่วง... ...แต่ก็มีโอกาสเดินทางไปมาที่นั่นที่นี่บ้าง... ...ได้พบเอกสารและข้อความจากนิตยสารต่าง ๆ และตามหน้า นสพ. บ้าง... ...มีเหตุการณ์เกี่ยวกับเศรษฐกิจ..การเมือง..สังคม... ...และเรื่องราวภัยพิบัติความผันแปรทางธรรมชาติต่าง ๆ... ...อัลมิตราอ่านแล้ว...ก็เหมือนรับความรู้สึกที่สัมผัสได้ในสิ่งนั้น ๆเข้ามา... ...มีหลายเรื่องมาก.. ...ที่ยังต้องค้นคว้าหาเรื่องราวหลักฐานทางความเท็จจริง.. ...เพื่อนำไปอ้างอิงในโอกาสอันควรต่อไป... ...หนักหนาสาหัสจังเลย...กับสภาวการณ์ในสมัยนี้... ...หากเป็นไปได้...อัลมิตราจะวางเรื่องราวหนัก ๆไว้... ...และจะเพิกเฉยไม่จับมันขึ้นมาใส่ใจ... ...แต่ตราบใด...ต้องเริ่มปฏิบัติงาน.. ...อัลมิตราก็จะเริ่มต้นในการเผชิญหน้าทันที..เพื่อสะสางแก้ไข...และสานต่อกิจการงานต่าง ๆ ... ...บางครั้ง..ต้องปะทะ..ชน..และต้องเกิดขึ้นบนพื้นฐานความขัดแย้ง... ...ก็พร้อมจะเผชิญหน้าเสมอ..ไม่ล่าถอย... ...กรณีคล้ายคลึงกัน... ...ถ้าเมื่อใด...อัลมิตราผละวางหน้าที่นั้น ๆ แล้ว... ...จะวางดาบง้าวทวนธนู...ลง...และมาจับเครื่องดนตรี... ...และพู่กันและสี...หรือไม่ก็ปากกา...เพื่อร่ายวรรณกรรมตามใจ... ...เราหนักหนาสาหัสมามากแล้ว...ไม่รู้จะหนักทำไมอีกในโลกนี้...??? ...ทุกสิ่ง..ทุกวัน..ทุกครั้ง..ทุกคำ..ทุกคน..และทุก ๆ เรื่องราว ... ...บางทีอาจทำให้หัวใจมีความสุขสดชื่น... ...หากมีบ้าง..ที่ไม่เป็นดังนั้น..ดังที่อัลมิตราและหลาย ๆคนเคยประสพ... ...จนบางทีอาจนำพามาซึ่งความผิดหวัง..เสียความรู้สึก..และนึกทุกข์ระทมบ้าง... ...อัลมิตราเชื่อว่า..ทุกคนย่อมสามารถยอมรับในสิ่งนั้น ๆ เอง..แม้ว่าจะต้องใช้เวลาบ้าง... ...โดยสัญชาตญาณ..ต่างต้องทำให้รับสภาพและปรับตัวได้ในไม่ช้า... ...เพื่อนๆ ก็เช่นกัน...อะไรปล่อยวางและทำเฉยบ้าง..ก็จะทำให้มีความสุขเกิดได้.. ...อัลมิตราเองก็อยากพบเจอแต่เรื่องราวที่ดีดี... ...อยากฟังเรื่องดีดี...อยากเห็นเรื่องดีดี...เหมือนคนอื่นเช่นกัน... ...แท้จริง...สรรพสิ่งที่เรียงรายอยู่รอบตัวเรา... ...มีเรื่องราวที่สวยงามและน่าติดตามให้เก็บเกี่ยวอยู่มากมาย... ...พักเรื่องร้าย ๆ ...พักกายอันอ่อนล้า...และนั่งมองสิ่งสวยงามรอบข้างไปเรื่อย ๆ... ...ในแบบนักวาดรูป...เขาก็จะเขียนรูปสวยงามตามใจ... ...ในแบบนักประพันธ์..เขาก็จะเขียนเรื่องสั้น ๆ น่าอ่านสักเรื่อง... ...ในแบบนักกวี..ก็จะร้อยเรียงอักษรตามความถนัด..พรรณาถึงสิ่งงดงามที่โลกจะพึงมีแก่เขา... ...ในแบบนักดนตรี..ก็จะเริ่มบรรเลงเครื่องดนตรีที่ชำนาญ... ...เป็นเสียงกังวานที่ฟังคราใดใจมักเคลิบเคลิ้มไปตามนั้น... ...อยากให้เพื่อน ๆ ..มองไปโดยรอบ เพื่อมองเห็นสิ่งดีดีเหล่านั้น... ...แล้วกำหนดจดจำ...เมื่อล้นจินตนาการอันแสนงามนี้... ...และจะเป็นการดี.. ...หากเปิดเผยให้ผู้ใดใครสักคนได้อ่าน ได้สัมผัส และรับรู้เรื่องสวยงามนั้น ๆ ... ...โลกนี้ช่างสวยงามยิ่งนัก... ...จนกระทั่ง ทุก ๆคน... ... มิแลเห็นสิ่งอื่นใด เว้นแต่ความวิจิตรสวยงาม ... มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..
13 มกราคม 2549 12:16 น. - comment id 553017
ท่วงทำนองของชีวิตฉัน .. เ งี ย บ งั น .. ไ ร้ ส ร ร พ เ สี ย ง แต่.. เ ปี่ ย ม สุ ข .. ด้วยหัวใจระลึกถึง
13 มกราคม 2549 13:02 น. - comment id 553028
สิ่งดีดีบนโลกนี้ยังมีอีกมาก เราต้องร่วมกันถ่ายทอดค่ะ
13 มกราคม 2549 13:42 น. - comment id 553037
หลังจากต้องคร่ำเคร่งกับการงานมาทั้งวัน.. ยังได้ผ่อนคลาย ด้วยการเขียน-อ่าน กลอนสักบทสองบทค่ะ สำหรับเรา..มันไม่ใช่ทางผ่านเลย แต่เป็นเส้นทางที่ต้องเดินมาพบกันเสมอ.. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า.. กุ้งหนามแดง
13 มกราคม 2549 13:52 น. - comment id 553041
เพราะเป็นเพียงดอกไม้ในทางผ่าน แม้สีสันแสนหวานขนาดไหน แม้กลิ่นหอมชวนซึ้งฤๅตรึงใจ ก็หาไม่ยื้อยุดฉุดไว้เลย ถูกเด็ดดมดอแล้วมิแคล้วว่า หมดราคาเชื้อเชิญถูกเมินเฉย เพียงฝากความขื่นขมกับลมเอย จงไปเผยบอกว่าข้ายังคอย คงเป็นลมโชยระบัดพัดผ่าน ได้ความหวานดมดอมก็พร้อมถอย แล้วพัดไปหนไหนผู้ใดคอย น้ำเศร้าสร้อยโศกาไปตราบาป
13 มกราคม 2549 14:56 น. - comment id 553047
กินยาผิดซองหรอลิง....หือ?????
13 มกราคม 2549 15:07 น. - comment id 553051
ถ้าโลกนี้มีแต่สิ่งดีๆ และสวยงาม อยากรู้จังว่าคนเราจะคิดยังไง และ จะบ่นว่าอะไรอีก
13 มกราคม 2549 17:26 น. - comment id 553101
ถึงเป็นแค่ทางผ่าน อย่างน้อยเรากะได้ทำหน้าที่จะเป็นหนทาง ให้เขาไปสู่ความเร็จได้อย่างนึงหล่ะค่ะ หงิ ....
เกี่ยวกันม่ะเนี๊ย ม่ายรุหมือนกัน แวะเข้ามาทักทายพี่อัลค่ะ
13 มกราคม 2549 17:29 น. - comment id 553103
:]
13 มกราคม 2549 22:19 น. - comment id 553123
จะแต่งแต้มแพรวพรรณวันโศกเศร้า หรือจะเกลาแต่งทุกข์วันสุขสันต์ โอ้..อารมณ์มากมายหลายร้อยพัน แค่เพียงฝันแล้วฉวยจับขยับกลอน เดาอังคัน วันฉุกฉิบฉาม
13 มกราคม 2549 23:11 น. - comment id 553148
คุณหงส์ระบำ .. ความสุขที่ได้จากการระลึกยังคงมี ทว่าทุกข์นั้นก็ยากจะลบเลือนเช่นกันค่ะ คุณผู้หญิงช่างฝัน .. จิตวิญญาณอันเปี่ยมสุข ย่อมสุขสงัดในหัวใจ ระลึกถึงยิ่งนักค่ะ คุณลมรำเพย .. ใช่ค่ะ อีกมากมาย สิ่งสวยงามที่อยู่รอบตัวเรา คุณกุ้งหนามแดง .. ถูกต้องที่สุดแล้ว วันที่ตรากตรำต่อภาระหน้าที่ทางการงาน อย่างไรเสีย อัลมิตราก็หยิบหนังสือขึ้นอ่าน สักย่อหน้าก็ยังดี .. เพื่อผ่อนคลาย และจมดิ่งกับความรู้สึกส่วนตัว คุณเรไร .. เป็นเพียงดอกไม้ในดงดอย ได้แต่คอยเวลาจะเหี่ยวเฉา แม้นว่าดอกไม้เปรียบเช่นตัวเรา ความหม่นเศร้าก็คงสมควรแก่กาลเวลา คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. อืมม .. ซองที่ว่านั้น มันเป็นยาชุดเดียวกันค่ะ คุณกุ้งก้ามกราม .. คงมีเสียงบ่นต่อไปอีกว่า .. แล้วจะหาอะไรเปรียบเทียบได้เล่า เพื่อที่จะรู้ว่า สิ่งที่เห็นนั้นเป็นสิ่งที่ดีๆและงดงาม คุณสาวดำ-รำพันรัก .. สวัสดีจ๊ะ .. เป็นเพียงทางผ่าน นานไปเขาก็ลืม ความจริงแล้ว เราต่างผ่านกาลเวลามาพบกันในช่วงระยะหนึ่ง ต่างหาก ค่ะ คุณลักษมณ์ .. ขอบคุณค่ะ คุณdark side of mind .. กามเทพคงเบื่อหน่าย ศรรักจึงคลายมนตร์ กระมังคะ :) คุณแดนไกล ไลบีเรีย .. ช่วงนี้ใกล้สอบไล่ การเรียนคงเริ่มเข้มข้น และยิ่งเข้มข้นเรื่อยๆ ในตอนที่พี่อัลฯยังอยู่ในวัยเรียนนั้น วันที่สอบ เป็นวันที่ชอบจัง กระเป๋าเบา ไม่ต้องแบกหนัก ความรู้สึกสบาย ๆ ผ่อนคลาย เพราะว่าในแต่ละวัน ก็ทบทวนการเรียนมาแล้ว จึงไม่เครียดนัก แต่ตอนนี้ สถานการณ์อาจไม่เหมือนเดิม การแข่งขันมีมากขึ้น ทำให้ต้องเข้มงวดกับตัวเองในการทบทวนบทเรียน พี่อัลฯคงได้แต่เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่างไรก็ตาม ขอให้คุณเลือกการเรียนเป็นลำดับสำคัญที่ ๑ ส่วนเรื่องการเขียนกลอนในบ้านกลอนฯ เมื่อใดที่คุณว่าง มีเวลาที่พอเหมาะ ที่นี่ ..ยินดีต้อนรับคุณเสมอค่ะ คุณดาวอังคาร .. แต่เขาว่า ศุกร์สิบสาม .. ผีจะลุกขึ้นมาบีบคอน๊า มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
14 มกราคม 2549 07:40 น. - comment id 553167
อิอิ...มาฟังเล็กเชอร์ขอรับ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..กัลปาวสาร รักขอทน หาญทาน เขียนขานไข รสสุคน อบอุ่น ละมุมละไม ความอำไพ เผยแผ่ แต่สิ่งงาม อิอิ....ชอบกลอนพี่อัลมาก
15 มกราคม 2549 23:15 น. - comment id 553172
คุณน้ำ .. ขอบคุณมากค่ะ เพียงหัวใจแผ่วอ่อนอยากย้อนถาม ก่อนทุกข์ลามก่อนสิ้นชีวินเอ๋ย คำว่ารักคราวนั้นเคยหมั่นเปรย ดูเหมือนเขาละเลยทำเชยชา คุณเจ้าพานทองหมายเลข ๔ .. แปลกที่เห็นบางใครฉุนเฉียว เมื่อมิได้ยินคำเรียกร้อง เพรียกหา แปลกที่เห็นบางใครฟุ้งซาน ยามเมื่อมิได้ดั่งใจ แต่มิแปลกที่เราจะมีพฤติกรรมเปลี่ยนไป ยามหัวใจสิ้นศรัทธา แม้นมีบ้างบางคราวราวสาหัส ให้อึดอัดทุกข์เทวษเหตุจากเขา แต่ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายนัยของเรา จะเลิกเศร้าเสียที..ที่เคยเป็น คุณน.นิรัติศัย .. ไม่เลย อัลมิตรายังมีความสุขสม่ำเสมอค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
14 มกราคม 2549 12:33 น. - comment id 553184
14 มกราคม 2549 19:55 น. - comment id 553240
ภาพสวยจัง แต่งเก่งเหมือนเดิมเลยนะพี่ ว่าแต่ ไงก็อย่าเครียดให้มากหละ ไม่ดีๆๆ
16 มกราคม 2549 23:09 น. - comment id 553597
เค้าคงไม่ลืมมั้งครับ ขนาดได้จุมพิตรับขวัญแล้วเนี่ย
17 มกราคม 2549 07:21 น. - comment id 553617
คุณพฤหัส ..จมูกของเขายื่นยาวจัง ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
