เติมชีวิตผิดพลาดอาจเพียงครู่ คนยืนอยู่ย่อมมองยามหมองหมาง ไม่อยากให้ใจหม่นบนหนทาง จึงเป็นผู้ถากถางสร้างกำลัง เป็นโปรยฝนหล่นซ้ำกระหน่ำพื้น เพื่อแผ่นผืนชุ่มชื่นคืนความหวัง พอกระทบกลบแล้งแห้งชิงชัง น้ำก็ขังเพียงครู่อยู่ไม่นาน เป็นเปลวไฟไสวสว่างพร่างคืนค่ำ เพื่อสาดส่องมืดดำให้เลยผ่าน ชำระร้าวคราวหม่นอนธกาล ฟ้าเบิกบานคลายท้อ ... ขอดับตน เป็นสะพานผ่านทางถางชีวิต เพียงเธอคิดสานฝันวันสับสน เห็นจุดหมายสายใยในตัวคน เพียงผ่านพ้นเมื่อถึงฝั่งอย่างปลอดภัย เป็นปรารถนายามล้าอ่อนช่วงตอนหนึ่ง เธอซาบซึ้งซ่านนักยามหวั่นไหว เพียงพบสุขสร่างเศร้าคลายเหงาใจ จึงเป็นได้แค่คนผ่านกาลเวลา แม้วันไหนใจเธอเผลอเพ้อสุข เชิดหน้าลุกทระนงสูงส่งค่า ฉัน .. จึงเป็นแค่คนเก่าเคล้าน้ำตา เธอส่ายหน้าไม่รับกับฝันใด เติมโปรยฝนบนดินให้สิ้นแล้ง เติมความแห้งเหือดฝัน ณ วันใหม่ เติมความกร้านผ่านสว่างกลางเปลวไฟ เหมือนเติมใจคนคุ้นเคยไม่เคยเต็ม.
แดดเช้า 15 ก.พ. 2549 22:57 น. - ID 86608 
1784
5
0
16 กุมภาพันธ์ 2549 00:10 น. - comment id 561211
16 กุมภาพันธ์ 2549 07:10 น. - comment id 561246
ดีค่ะแต่เศร้า แสดงว่าเก่ง
16 กุมภาพันธ์ 2549 12:18 น. - comment id 561328
ถมเท่าไรไม่รู้จักเต้มสักที่
16 กุมภาพันธ์ 2549 12:57 น. - comment id 561347
แวะมาเยี่ยมค่ะ..ภาพสวยจังเลยค่ะ..กลอนก็เพราะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 21:39 น. - comment id 561459
ด้วยหัวใจไร้แรงเกินแข่งขัน ปีกแห่งฝันเคยเหิมจึงเริ่มล้า ยากโผผินบินผ่านกาลเวลา ปีกแกร่งกล้าลู่หลุบใกล้หุบลง... มาเยี่ยมครับ..
17 กุมภาพันธ์ 2549 10:03 น. - comment id 561531
นึกถึงเพลงของ กบ ทรงสิทธิ์ ชุดเก่าๆ เลยฮะ เหตุใด เติมใจเธอไม่เคยเต็ม เต็มใจเธอไม่เคยพอ รอเธอจนฉันแทบทนไม่ได้... เหตุใด เติมใจเธอไม่เคยเต็ม เอาใจเธอไม่เคยพอ ถึงฉันท้อ ฉันจะรอต่อไป...
17 กุมภาพันธ์ 2549 23:25 น. - comment id 561732
สวัสดีค่ะน้องรุ่ง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
