หน้าส่วนตัว
. ถวิลหวังยังสุมระรุมเร้า
ระอุเผาเร่าร้อนนอนสะอื้น
เสน่าหาพาระกำทุกค่ำคืน
ความขมขื่นเข่นซ้ำกระหน่ำเติม
ทุกราตรีมีแต่โศกวิโยคสุด
ต้องร้างนุชแนบชิดสนิทเสริม
โอ้ชีวาตม์ปราศไปไม่เหมือนเดิม
หนาวสะเทิ้มทอดทดสลดทรวง
โอ้ที่นอนก่อนเก่าเคยเคล้าคู่
ต้องขาดชู้เชยโลมประโคมสรวง
ให้เหือดแห้งโหยหาสุดาดวง
ระเหิดห้วงหทัยเหี่ยวเปลี่ยวชีวี
ถึงคราหนาวหนาวหนักสักแค่ไหน
หนาวเท่าไรหรือจะเท่าหนาวใจนี้
แม้หนาวเนื้อเสื้อผ้ายังพอมี
หนาวฤดีนี้สุดไม่หยุดเลย
โอ้เมื่อไหร่เล่าหนอเฝ้ารอหา
จะคืนมาเหมือนเก่าเล่าอกเอ๋ย
นับวันเดือนเคลื่อนคล้อยคอยทรามเชย
ไยเมินเฉยเช่นนั้นแสนบั่นทอน
ความเหว่ว้าว่างเปล่าเหงาชีวิต
ตำตอกจิตเจ็บยากลำบากถอน
แม้นเหงาไหนไม่หนักเหมือนสักตอน
เท่าขาดสมรสุดเหงาเหมือนเฉาตาย
โฉบเฉี่ยว 5 มิ.ย. 2549 15:57 น. - ID 89941 
1079
0
0
5 มิถุนายน 2549 16:43 น. - comment id 582007
ปล่อยใจเพริศเตลิดไปให้ที่สุด คิดจะหยุดความหลงคงจะสาย รักหวานวนปนหดหู่อยู่มิวาย แม้นเสียดายอย่างไรรักไม่คืน ถึงเขาหลอกแต่เต็มใจให้หลอก ถึงช้ำชอกเพียงใดใคร่จะฝืน ถึงสาหัสทุกข์หนักจักกล้ำกลืน ยอมสะอื้นร่ำไห้แต่ใกล้คุณ
5 มิถุนายน 2549 16:58 น. - comment id 582014
เห็นโศกใหญ่ใกล้น้ำระกำแฝง ทั้งรักแซงแซมสวาทประหลาดเหลือ เหมือนโศกพี่ที่ระกำก็ช้ำเจือ เพราะรักเรื้อแรมสวาทมาคลาดคลาย ความรักในเมื่อชอกช้ำนักอย่ามีรักดีกว่าเนอะ
7 มิถุนายน 2549 10:00 น. - comment id 582206
:) ต้องหมั่นรดน้ำให้ความชุ่มฉ่ำบ้างจะได้ไม่เหงา เอ๊ย เฉาน่ะ.. ..
7 มิถุนายน 2549 14:31 น. - comment id 582427
คุณเพียงพลิ้ว
คิดยับยั้งรั้งรักไม่ยักไหว
ตามแต่ใจไหลเรื่อยแสนเหนือ่ยหนอ
เขาเลิกเราแล้วสหายเสียดายรอ
คนตามง้อท้อแท้แพ้พ่ายพัง
ก็รักหลงส่งใจให้จนหมด
ถึงเลี้ยวลดลวงเอาแต่เราหวัง
ถึงจะเจ็บเหน็บหนาวเราก็ยัง
ฝันสักครั้งคืนคล้อยลอยกลับมา
คุณดอกบัว
โศกสลดรันทดแห้งแล้งสวาท
ใจจะขาดอนาถคิดจิตสลาย
ทรมานผลาญรนกระวนกระวาย
เหมือนจะวายมลายร่างเพราะร้างเธอ
คุณกุ้งหนามแดง
น้ำแห้งแล้วแล้งผากยากเยียวยา
เหลือน้ำตาตกหลั่งที่ยังไหล
เฉาสุดเฉาเหงาหงอยเศร้าสร้อยใจ
นานเท่าไหร่ไม่รู้อยู่ระทม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
