หน้าส่วนตัว
ดั่งนกน้อย ลิ่วล่องลอย แรงลมโบก
สุดแต่โชค จะสาดซัด พัดไปไหน
บางครั้งหลง เวียนวก ตกไปไกล
หลงอยู่กลาง ทะเลใจ อันน่ากลัว
กองกิเลส มายา ตัณหาโหย
พัดให้อ่อน แรงโรย จนขามหัว
สัพยอก หยอกเย้า ให้เมามัว
จนหลงตัว ลืมตน ถึงจนใจ
หากค้นใจ จนเจอะเจอ ก็เป็นสุข
จะปราศทุกข์ จนยิ้มย่อง ได้ผ่องใส
บนเส้นทาง เหยียดยาว ที่ก้าวไป
จะก้าวได้ ก้าวไกล... ไม่หลงทาง
ยุทธภูมิ สุวรรณเวช 25 ม.ค. 2545 06:57 น. - ID 9352 
639
4
0
25 มกราคม 2545 09:08 น. - comment id 32032
ทะเลฝันทะเลโลกย์สุดหยั่งถึง ทะเลซึ้งพาเศร้าเคล้าหวั่นไหว ทะเลโศกทะเลสวยช่วยปลอบใจ ทะเลไหนใครเล่ารักเท่าพรานทะเล ทะเลใจใครหนอรอวันจะรับรัก ทะเลจักกล่อมขวัญ(ฝัน)ว่าอย่าว้าเหว่ ทะเลมีพายุพัดพาใจจนหักเห ทะเลหลงเล่ห์เสน่หา..น่าสงสาร..นะทะเล!
25 มกราคม 2545 09:11 น. - comment id 32034
อืมกลอนดีนะ แต่ทุกๆคนก็ยังหลงอยู่ในทะเลใจนะ
25 มกราคม 2545 22:28 น. - comment id 32134
กลอนเพราะดีค่ะ มาให้กำลังใจอีกคนค่ะ
25 มกราคม 2545 23:29 น. - comment id 32145
รู้จักหัวใจตัวเอง และเอาชนะมันให้ได้ ชีวิตก็คงมีความสุข อย่างที่คุณยุทธภูมิบอก อ้อ! นี่เพลงโปรดของเจทท์นะ ^-^
26 มกราคม 2545 04:04 น. - comment id 32193
อื่ม.... ทะเลใจเนี่ย... ยากนักจะหยั่งถึงนะ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
