บ้านเราแปลกไปเหมือนไม่คุ้น ไออุ่นลางเลือนเหมือนแปลกหน้า รอยยิ้มความหวังครั้งผ่านมา ก็เปลี่ยนเป็นน้ำตาแล้วครานี้. 'สายน้ำความรัก' เคยถักสาย น้ำร้ายไหลซึมจึงเปลี่ยนสี ความเชื่อเมื่อครั้งยังเคยมี ก็ผิดแผกจากที่เคยมีกัน. การเข่นฆ่า ฆ่าความเป็นมนุษย์ การตอบโต้มิเคยหยุดความโศกศัลย์ ความรุนแรงทุกข์ทวีทุกวี่วัน ตาต่อตาฟันต่อฟันยิ่งบั่นทอน. ก่อฟืนสุมไฟไล่ความหนาว แต่เจ็บปวดรวดร้าวยังหลอกหลอน รินน้ำใจเมตตาเอื้ออาทร ดับไฟร้อนผ่อนไฟรบสงบไฟ. ไม้ไผ่ซี่หนึ่ง นำมาหัก เพียงหนึ่งมือ ไม่นานนัก ก็หักได้ แต่ไม้ไผ่ทั้งกอ หักเท่าไร ไม่อาจทำกำไผ่ให้แตกลาญ. สามัคคีสรรค์สร้างทางชนะ ศรัทธาจะ สร้างรัก สมัครสมาน หลอมจิต รวมใจ ให้ยืนนาน ประสานรักแน่น เพื่อแผ่นดิน. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
มือ ไหม้พาย 6 ก.พ. 2549 16:14 น. - ID 86184 
1803
3
0
6 กุมภาพันธ์ 2549 17:15 น. - comment id 558710
ยุคแห่งการค้าขายครับ.. ขายโทรศัพท์ ขายสัญญาณ ขายไฟฟ้า ขายสัมปทาน... ขายค่านิยม ขายภูมิปัญญา ขายคุณธรรม และขาย........(เติมคำในช่องว่างได้ตามอัธยาศัย)
7 กุมภาพันธ์ 2549 14:39 น. - comment id 558959
งานดีมีคุณค่าน่าชื่นชม ได้สุขสมเลือกใหม่ทางชัยชนะ สังคมไทยคนยุคใหญ่ของใครละ ถ้าไม่ช่วยกันลดละทางชนะของใคร! เขียนได้น่าอ่าน.....
7 กุมภาพันธ์ 2549 20:47 น. - comment id 559050
กลอนดีครับ
17 กุมภาพันธ์ 2549 22:41 น. - comment id 561720
กลอนดีเยี่ยมเลยค่ะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
