หยิบเคียวรุ้งเกี่ยวรักมาถักฝัน ทอผูกพันอบอุ่นเติมคุณค่า แต่งแต้มแววหวามหวานเต็มม่านตา ให้เหมือนฟ้าพร่างพราวแสงดาวพราย อยากบอกให้รับรู้อยู่เสมอ เพียงมีเธอทุกนาทีมีความหมาย หอมแห่งรักอบร่ำกรุ่นกำจาย หัวใจคล้ายคับพองเต็มห้องทรวง รักที่สุด..สุดที่รัก..ปักใจมั่น เธอคือขวัญชีวีที่แสนหวง ส่องแสงแก้วแววฟ้าสุดาดวง มาโชติช่วงฉานฉายเป็นสายใจ สิ่งที่เธอปรารถนา คือหน้าที่ เคยหรือมีการอิดเอื้อนสร้างเงื่อนไข ฝากสัญญายืนยันนิรันดร์ไป รักเพื่อให้ วางแนบแทบเท้าเธอ
ทัดหทัย 14 ก.พ. 2549 07:53 น. - ID 86509 
3674
6
0
14 กุมภาพันธ์ 2549 11:49 น. - comment id 560714
เคยฟังเพลง อะไรก็จำไม่ได้แล้ว ที่มีตอนท้ายว่า ฉันเลยโอเค.... ดีเหมือนกันนะ โอเค ทุกเรื่องไม่มีเงื่อนไขดีจัง อิอิ
14 กุมภาพันธ์ 2549 14:21 น. - comment id 560774
แวะเข้ามาทักทาย
14 กุมภาพันธ์ 2549 18:35 น. - comment id 560848
มาเยี่ยมเยือน เรือนกวิน ในถิ่นนี้ แสนสุขขี เมื่อได้ยล กลอักษร รักไม่มี เงื่อนไข ด้วยใจวอน ถ้วนสุทร ทัดหทัย แต่งไว้งาม มาเยี่ยมครับ
14 กุมภาพันธ์ 2549 19:28 น. - comment id 560872
เพราะพริ้งครับ
14 กุมภาพันธ์ 2549 19:53 น. - comment id 560884
ปากพร่ำไปแม้ทำได้...ดั่งใจคิด ไม่ยึดติดนั้นยาก...ดั่งคำหวาน มอบทุกอย่างไม่หวัง...ให้รำคาญ รู้ประมาณคิดง่าย...แต่ไม่จริง...
15 กุมภาพันธ์ 2549 04:25 น. - comment id 560940
รักของพ่อแม่ค่ะ ไม่มีเงื่อนไข มีแต่หัวใจ หวานลึกๆ อยู่ข้างใน อยากกอดแม่จัง
15 กุมภาพันธ์ 2549 08:18 น. - comment id 560950
คนอย่างเธอรู้จักความรักหรือ เคยไหมซื่อบริสุทธิ์หยุดเคลือบแฝง ถอดหน้ากากปิดม่านการแสดง เลิกเสแสร้งสร้างภาพละบาปกรรม คนอย่างเธอเคยไหมใช้ใจรัก หรือรู้จักจริงใจไม่เพ้อพร่ำ แพร่ลมปากปนเปื้อนซ่อนเงื่อนงำ พูดกับทำแตกต่างสิ้นยางอาย แท้เธอไม่รู้จักความรักแท้ หมายมั่นแต่ตักตวงล่วงจุดหมาย รายเล่ห์ลวงบ่วงวางหลุมพรางราย เพทุบายตื้นตื้นตามพื้นเพ คิดกะเก็งกำไรไว้ล่วงหน้า การตีค่าความรักจึงหักเห การหว่านพืชหวังผลเข้าปนเป ทุกทุ่มเทเนื้อแท้แค่ลงทุน เกิดมุมมองมืดดำใจต่ำช้า ตีราคาผู้คนจนหมกมุ่น แยกชนชั้นกั้นกำแพงแบ่งสกุล วันวันวุ่นจำแนกวงศ์หงส์หรือกา เธอจะเห็นอะไรในความรัก ตราบจมปลักยึดมั่นกับตัณหา ใจคับแคบกรอบขังบาปบังตา หลงลืมว่าคนเราเท่าเทียมกัน จนกว่าเธอจะรู้จักรักเพื่อให้ มีหัวใจเปิดกว้างคิดสร้างสรรค์ เปลี่ยนความคิดแก่งแย่งเป็นแบ่งปัน แต่แบบนั้นคงไม่ใช่นิสัยเธอ .................................................... ประสบการณ์ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่บางคนชอบเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐาน
15 กุมภาพันธ์ 2549 09:51 น. - comment id 560986
ขอสดุดีทฤษฎีความรักท่าน น้ำคำหวานว่ารักคือการให้ ไม่มุ่งหวังตัวเธอฤาสิ่งใด ทุกสิ่งไซร้ทำให้ด้วยใจจริง อยากชื่นชมในความรักนี้ ท่านโชคดีที่รู้ได้ในทุกสิ่ง ช่างเข้าใจความรักไม่ประวิง อย่าทอดทิ้งทฤษฎีนี้ตลอดไป ว่าด้วยเรื่องประสบการณ์ของต่างคน คำฉ้อฉลเล่ห์กลที่ขานไข แน่นอนต่างคนก็ต่างใจ เหตุไฉนพร่ำว่าที่ต่างกัน เรื่องของใจอะไรบรรทัดฐาน ตามแต่กาลเวลาที่แปรผัน จะคิดได้หรือไม่แม้ทางตัน อย่าขบขันนั่นคือใจที่ใฝ่เอง ใครก็รู้ความรักคือการให้ เขียนเอาไว้มากมายนั้นถูกเผง โอ้ความรักให้ทุกสิ่งไม่หวั่นเกรง พร่ำบรรเลงบทเพลงรักอยู่ข้างเดียว แต่จำไว้อีกอย่างว่ารักนั้น แค่ถือมั่นว่ารักแท้ไม่เฉลียว สักวันหนึ่งเข้าตาจนอยู่คนเดียว อย่าไปเที่ยวบ่นว่าเรื่องของใคร ขอสดุดีความรักของทุกผู้ รู้รักอยู่กับใจที่ฝันใฝ่ แม้ต่างกันรูปแบบของใครใคร หากรู้ไว้ที่ต่างกันก็ต่างคน ดังนั้นอย่าเหยียบย่ำหัวใจของใครอื่น ด้วยจุดยืนต่างกันอย่าสับสน คนล้านคนก็ล้านใจใยกังวล สิ่งแยบยลคือหัวใจไม่เหมือนกัน ...แต่ละคนอาจมีบรรทัดฐานของตัวเอง ...เอาไว้ใช้กับตัวเอง เมื่อหัวใจต่างกัน ...ใยเล่าต้องเดียดฉันท์หัวใจดวงที่คิดต่างเล่า
15 กุมภาพันธ์ 2549 17:33 น. - comment id 561144
ค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2549 02:54 น. - comment id 561226
รักไม่มีเงื่อนไข รัก....ให้ครอบครัวค่ะ รักท่านเสมอค่ะ...
16 กุมภาพันธ์ 2549 20:20 น. - comment id 561448
Very Good ครับ
11 ตุลาคม 2549 06:21 น. - comment id 613581
อยากอ่านกวีนิพนธ์รัก..ที่ไม่มีเงื่อนไขของแท้ไหม นิราศแม่เมาะ แต่งโดย ก้องภพ รื่นศิริ ร้องไห้ตั้งแต่ต้นจนจบ ซาบซึ้งกับรักแท้ รักที่ไม่มีเงื่อนไขไง เพราะจริงๆ ชอบมากกว่ากวีที่มีชื่อเสียงเขียนอีก ดูจริงใจ ยาวมากนะ มีอธิบายพวกกลบทด้วย
29 พฤศจิกายน 2549 05:33 น. - comment id 631061
ผมอ่านจบแล้วนะ รักที่ไม่มีเงื่อนไขในโคลงนิราศแม่เมาะ วรรกรรมร่วมสมัยที่โดนใจที่สุด คุณก้องภพ รื่นศิริ คุณเป็นกวีที่ยอดเยี่ยม ขอปรบมือให้ดังๆนะครับ ใครไม่ได้อ่านเสียดายตายเลย
17 ธันวาคม 2549 06:59 น. - comment id 637191
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
