หน้าส่วนตัว
เมื่อพายุโหมกระหน่ำเข้าซ้ำใส่
จนหัวใจเคยเข้มแข็งไร้แรงต้าน
ลมโหมหักทนทุกข์จนคลุกคลาน
ต้องซมซานโศกเศร้าอยู่เนานม
เมื่อน้ำตาเอ่อล้นจนท้นท่วม
แล้วไหลรวมเป็นสายธารสานสะสม
พัดเอาใจที่ล้มลุกทุกข์ระทม
ไปลอยลมกลางห้วงเห่ทะเลน้ำตา
ตะเกียกตะกายหมายหลุดพ้นวังวนน้ำ
แต่ความช้ำกลับฉุดดึงจึ่งจมหล้า
จมภวังค์วังวนปนน้ำตา
จนอ่อนหล้าร้องระโหยลงโรยแรง
หากไม่ได้น้ำใจในน้องพี่
มอบไมตรีโดยมิคิดระอิดแหนง
ยื่นมือช่วยโดยมิขังตั้งกำแพง
ยังแสดงน้ำใจส่งให้มา
ฉุดเอาร่างกลางวังวนที่ทนทุกข์
ให้ลองลุกลองชนอย่างคนกล้า
เมื่อกล้าทำต้องกล้าอยู่สู้ชะตา
ใครจะว่าจะเย้ยย่างช่างปะไร
ขอขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณ
ความการุณย์จากน้องพี่ที่มีให้
นับจากนี้ขอสัญญามาจากใจ
จะสู้ไปแม้จะท้อก็ขอทน
วิจิตรวาทะลักษณ์ 2 ก.พ. 2550 21:41 น. - ID 98007 
1097
6
0
2 กุมภาพันธ์ 2550 21:47 น. - comment id 652118
มาเป็นแรงใจ..ให้สู้ต่อค่ะ..
2 กุมภาพันธ์ 2550 21:52 น. - comment id 652120
ขอให้เธอสู้ต่ออย่างเข้มแข็ง อย่าสิ้นแรงอ่อนล้านะเธอจ๋า ลุกยืนขึ้นแหงนหน้าสู้ชะตา ให้รู้ว่าตัวเธอไม่คิดเกรง ให้รู้ว่าแรงใจไม่มีหมด ยังคงทดให้เธอไม่ต้องเคว้ง รอบข้างนี้พี่น้องคนกันเอง เป็นคนเก่งต้องกล้าสู้นะเธอ
2 กุมภาพันธ์ 2550 22:52 น. - comment id 652149
มอบมาลัยอักษรสุนทรถึง ยังคำนึงคนนี้ที่โศกศัลย์ ได้รับทราบข่าวความอันสำคัญ ต้องชอกช้ำดวงใจอาลัยอาวรณ์ แม้รสรักหักสลายมลายแล้ว ใจคงแผ่วนั่งทอดฤทัยถอน เหลือเพียงความโศกสลดทุกบทตอน เราอาทร ห่วงใย มอบให้กัน กาลเวลาจะช่วยซับน้ำตาเจ้า ให้หายเศร้าโศกานะจอมขวัญ หากทุกข์โศกโศกาหรือจาบัลย์ ให้จอมขวัญหายเศร้า หายร้าวราน ร้อยดวงใจพี่น้องกรองอักษร สื่อเป็นกลอนมอบให้ ใจสมาน มาเยียวยา ท่านวิจิตรฯ ให้ชื่นบาน อย่าทนเศร้า ซมซาน อยู่นานเลย ถึงทุกข์ทับที่ท้อก็อย่าถอย เราร่วมร้อยมาลัยให้ใจเฉลย ทุกทุกอย่างมีห่างมีร้างเลย เราขอ เอ่ย จากทรวง ว่า "ห่วงใย" ขอมอบกลอน บทนี้ แด่ตัวเจ้ า ทุกข์โศกเศร้า โศกา จงจางหาย ให้กลับฟื้น แรงใจ ทุกข์โศกคลาย และรับไว้ แรงใ จ จากพวกเรา
2 กุมภาพันธ์ 2550 23:49 น. - comment id 652160
เมื่อยังมี ลมหายใจ ใยยอมแพ้ แม้ปรวนแปร ล้มลุก มีทุกข์บ้าง กำลังใจ ที่มีอยู่ อย่ารู้จาง จับมาวาง ไว้ข้างหน้า อย่ารอรี มาให้กำลังใจค่ะ........
3 กุมภาพันธ์ 2550 01:40 น. - comment id 652203
แม้ได้เป็นเพียงมิตรที่ใกล้ชิดสายสัมพันธ์สนิทแน่นมากกว่าคนรัก เป็นเพื่อนเลิกคบกันยากเป็นแฟนเลิกคบกันง่าย แม้วันนี้ลมรักจะผ่านไป ไม่อาจคว้าสมดังหวัง แต่ชีวิตนั้นก็ยัง มีความหวังสู้ต่อไป ขอโทษอีกครั้ง
3 กุมภาพันธ์ 2550 07:36 น. - comment id 652213
ความทุกข์...แท้จริงอยู่ที่ใจ... ถ้าสลัดทิ้งไป...ไม่คิดถึง..ความทุกข์ก็หาย.. เพื่อน...กำลังใจ...อยู่คู่ตัวเราเสมอมา... แม้ยามสุข...ยามทุกข์...นี่จริงแท้... ******************************************** ขอเป็นกำลังใจให้...เพื่อนคนหนึ่ง..
3 กุมภาพันธ์ 2550 09:21 น. - comment id 652258
3 กุมภาพันธ์ 2550 11:26 น. - comment id 652321
ให้สองยิ้มเลยค่ะ ... สู้สู้นะคะ ..... ท้อเมื่อไหร่ ...... มาเก็บกำลังใจไปกักตุนได้เสมอ ... ก็บ้านเราหลังใหญ่ พี่ห่วงใยน้อง น้องห่วงใยพี่เสมอค่ะ
4 กุมภาพันธ์ 2550 09:38 น. - comment id 652570
สู้ ต่อไปค่ะ :)
5 กุมภาพันธ์ 2550 12:35 น. - comment id 652930
ลุกขึ้นสู้ต่อไปในวันนี้ ในวันที่ฟ้าหม่นจนร้องไห้ ฟ้าหลังฝนท้องฟ้าอ่าอำไพ ขอส่งใจถึงน้อง ต้องอดทน.. ..ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอนะคะ และความจริง..ก็คือความยิ่งใหญ่ของชีวิต.
10 มีนาคม 2550 18:52 น. - comment id 668506
เมื่อชอกช้ำช้ำชอกต้องอกตรม เศร้าสะสมจมในห้วงแห่งหุบเหว ร้อนลุ่มร้อนดังต้องแสงพระเพลิงเปลว เมื่อแตะต้องสิ่งเลวให้เสียใจ เหมือนมีน้ำคอยชะโลมที่ตรงหน้า เมื่อนำพาน้ำใจเอามาให้ เย็นชุ่มฉ่ำทั้งตัวและหัวใจ เพียงสิ่งเดียวตอบแทนให้คือขอบคุณ
11 กรกฎาคม 2550 12:10 น. - comment id 722851
เมฆทะมึน ฝนมา ฟ้ามืดมิด เช่นชีวิต คนเรา ยามเศร้าหมอง อุปสรรค ดาหน้า น้ำตานอง ต้องประคอง อดทน ให้พ้นภัย เมื่อฝนหยุด รวีส่อง ทั่วท้องฟ้า ตระการตา สีสัน อันสดใส ฟ้าสีคราม ยามฝน ผ่านพ้นไป เมื่อผ่านได้ จึงปรากฏ ความงดงาม ธรรมประเสริฐ เลิศล้น ต้องทนได้ เป็นหลักใจ หาญกล้า น่าเกรงขาม บากบั่น มานะ พยายาม จักถึงความ สงบสุข เมื่อทุกข์จาง ฝึกอดทน ฝึกจิตตน ให้ทนได้ ทุกข์น้อยใหญ่ ตรองคิด ด้วยจิตว่าง ฟ้าหลังฝน กระจ่างแจ้ง แห่งหนทาง ภัยทุกอย่าง ผ่านพ้น ด้วยตนเอง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
