เสรีที่ป่าช้า

ตะวัน

เสรีที่ป่าช้า..ชานเมือง
หลังฉากความรุ่งเรือง.ระอุร้อน
ปลดแอกจากทุกเรื่อง.ราวอื่น
เริงรื่นใต้เสียงสะท้อน.ยอกย้อนยั่วเย้า
    เสรีที่ป่าช้า                  เพียงหลับตาให้หลับฝัน
ขณะหนึ่งคงนิรันดร์           อย่างฝันหามาแสนนาน
    หนึ่งคนหนึ่งความคิด         หนึ่งชีวิตที่สืบสาน
หนึ่งสมองหนึ่งวิญญาณ   อุดมการณ์เพียงขายกิน
    อุดมการณ์ใต้ลิ้นชัก      ป่วยการทักให้เมื่อยลิ้น
ใช่มันเลี้ยงชีวิน                    อุดมกินยังไม่มี
    ปล่อยปล่อยเถิดความฝัน   จะดื้อรั้นก็ใช่ที่
จารีตประเพณี                 ตีกรอบแล้วทุกความคิด
    ลาตายเถิดเพื่อนรัก           มาหยุดพักทุกถูกผิด
ปลดแอกช่วงชีวิต                 จากอาทิตย์สู่จันทรา
    แว่วไหมลำนำนี้                ใช่แหละนี่คือป่าช้า
อิสระแห่งวิญญาณ์                อิสราอุดมการณ์
    ปล่อยร่างไว้บนนั้น       หอบแต่ฝันมาสืบสาน
ปล่อยเขาเฝ้าไขลาน        ผ่านร่างไร้ความคิดนึก
    เถิดระบำเพลงป่าช้า          ร่ายอำลาความรู้สึก
ฆาตกรรมจิตสำนึก                หนีอยู่ลึกในป่าลับ