ลำนำทะเลทราย

ตะวัน

ร้องเพลงสิ! เพื่อนนักรบ ทุกศพที่รัก
ค่ำคืนนี้เราจะพักทุกหนักเหนื่อย
มาร่ายรำตามลมไหวที่ไหลเรื่อย
และเปล่าเปลือยทายท้าฟ้าดาราจันทร์
้เราจะทิ้งสมรภูมิที่ชุ่มเลือด
ทิ้งไฟเดือดแห่งสงครามความดื้อรั้น
ทิ้งความเชื่อทิ้งศรัทธาสารพัน
สลัดคบพลบตะวันสู่จันทรา
แน่ะ!แว่วจันทร์ บรรเลงบทเพลงแล้ว
หมู่ดาวแพรวแววไหวไปทั้งฟ้า
บทเพลงจันทร์ที่กลั่นกรองจากท้องนภา
จะสวดส่งดวงวิญญาณ์ที่ล้าละลาย
เมื่อหมู่ดาววาดเสียงเรียงลำนำ
จะไม่มีความเหลื่อมล้ำมาทำร้าย
เมื่อจันทร์ไกวเปล กล่อมเห่ทะเลทราย
ทุกความหมายจะหายไปพร้อมสายเพลง
ร้องเพลงสิ! เพื่อนรักเหล่านักรบ
สานเสียงศพกลบช่องว่างที่คว้างเคว้ง
เผื่อสันติจะผลิก้าน ผ่านจันทร์บรรเลง
เผื่อเสียงเพลงจะเร่งเร้าเหง้าความรัก
เมื่อดอกฝันผลิบานประสานเสียง
เรียบและเรียงผ่านขอบฟ้าอาณาจักร
เราจะร้องพร้อมทุกเสียงที่ทายทัก
ก่อนการพักชั่วนิรันดร์จะมาเยือน
เราจะร้อง..เพื่อพวกเขาเหล่าเพื่อนมนุษย์
กลบถ้อยคำชำรุดที่เชือดเฉือน
กลบความเชื่อ ความคิด ที่บิดเบือน
หลอมวิวัฒน์ที่หลั่นเลื่อนเป็นเนื้อเดียว
ให้เสียงเพลงโหยหวนผ่านมวลสาร
ผ่านห้วงกาลธารศึกที่ลึกเชี่ยว
ผสานลม ผสานทราย ทุกสายเกลียว
ผสานฝันบางเสี้ยวเป็นถ้อยคำ
ร้องเพลงสิ! เพื่อนรัก..เถิดเพื่อนรัก
จากต่างรบมาร่วมพักสักคืนค่ำ 
จะไม่มีวีรเวร (หรือวีรกรรม)
เหลือแต่เพียงลำนำเปื้อนน้ำตา
นี่เรารบกันไปเพื่อใครหรือ?
ใครสุมไฟโหมกระพือให้เราฆ่า
ใครยัดเยียดศัสตรา ในศรัทธา
เขาจะสั่งให้รบราถึงเมื่อไร
เถิดเพื่อนรัก..หน้าที่เราใกล้จบแล้ว
นิทรารมณ์เริ่มพรมแผ่วเข้ามาใกล้
แสงนิรันดร์เริ่มพรมพรำมารำไร
เถิดเพื่อนรัก มาโหยไห้ ให้บริบูรณ์