(1) มุมมอง... วันดีคืนดี... ปีกความฝันที่ฉันมีอยากตีโบก อยากทะยานผ่านลูกไฟไปสุดโลก สุดแนวโตรกถนนฟ้าพระอาทิตย์ มันเบื่อแล้วโลกเก่าที่เศร้าสร้อย เหนื่อยต้องคอยสำออยและดัดจริต หน่ายต้องอยู่อย่างอ่อนไหวไร้หัวคิด ติดแต่ตรอกซอกอิฐที่ปิดตาย อยากออกจากกากกะลาดูฟ้าบ้าง อยากย่ำเท้าเข้าสู่ทางที่ห่างหาย ใช่แหละโลก มีเสี้ยวซีกอีกมากมาย รอมือตีนไปปีนป่ายตะกายพบ ใช่แหละโลกกะโหลกกะลา มันน่าเบื่อ ส่องแสงเพียงไฟมอดเชื้อจากหัวศพ และเยียบชืดอึดอัดอย่างบัดซบ รอเพียงการฝังกลบของเม็ดดิน แล้วดูสิ! โลกท้องฟ้าช่างน่ารัก มีเพื่อนใหม่ให้ทายทักไม่หมดสิ้น เมฆกลม-กลม ลมโชย-โชย นกโบยบิน ประสานเสียงให้ได้ยินอย่างสุขซึ้ง (2) ห้อง... ........... (3) เส้นรอบวง... โอพระเจ้า... ฉันยังมีความเหน็บหนาวจากก้นบึ้ง ฉันเกรงว่าโลกเบื้องหน้าที่ตราตรึง เป็นกะลาอีกใบหนึ่งเท่านั้นเอง (4) รอยต่อ... !?!?!
ตะวัน 1 ก.พ. 2548 13:54 น. - ID 70389 
2733
5
0
1 กุมภาพันธ์ 2548 14:12 น. - comment id 418325
อืม อิ อิ.. แวะมาอ่านค่ะ อิ อิ...
1 กุมภาพันธ์ 2548 20:54 น. - comment id 418484
รอยต่อระหว่างช่วง เหมือนดั่งดวงเธอและฉัน ที่ทำให้ได้พบกัน และผูกพันฉันท์มิตรกลอน *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
1 กุมภาพันธ์ 2548 23:23 น. - comment id 418609
บทแรก กล่าวเสียดสีความเป็นจริงของชีวิต ตรงใจดีค่ะ ชอบ
2 กุมภาพันธ์ 2548 00:24 น. - comment id 418692
รอยต่อก่อเกิด บรรเจิดทางเห็น ทุกอย่างที่เป็น ละเว้นกินกบ อิอิ
20 กรกฎาคม 2549 01:27 น. - comment id 591413
มาอ่านค่ะ แล้วก็ทำความเข้าใจ
12 พฤศจิกายน 2549 19:44 น. - comment id 626017
มาอ่านมุมมองของ ตะวัน คนเราก็คงไม่ต่างจาก กบ เท่าไหร่ ที่อาจจะมีกะลาครอบไว้มากกว่าหนึ่ง
24 กันยายน 2552 05:13 น. - comment id 974953
ติดแต่ตรอกซอกอิฐที่ปิดตาย วรรคนี้ โดนๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
