มหรสพ ของชาวบ้าน ในลานทุ่ง ที่ผดุง ปรุงวิถี ที่เคยเห็น คือจอหนัง ตั้งกลางแปลง แหล่งเคยเป็น ดั่งเฉกเช่น ลานชุมชน ให้คนดิน ก่อนหนังฉาย ในตอนค่ำ รถตามวิ่ง ประกาศกริ่ง ให้คนรู้ ทุกผู้สิ้น ฮัลโหลเทส หนึ่งสองสาม ยามได้ยิน เด็กโดดดิ้น แล้วเริงร่า หนังมาลง แม่หุงข้าว เข้าครัว แต่หัวค่ำ แล้วรีบจ้ำ จองที่ไหว้ ไม่ลืมหลง หอบเสื่อผืน หมอนใบ ไปวางลง นังล้อมวง ซื้อลูกชิ้น มากินกัน หนังเริ่มฉาย พากันดู อยู่เป็นกลุ่ม เสียงประชุม วิพากษ์หนัง ดังน่าขัน ถ้าหนังผี ซุกผ้าห่ม ก้มบังกัน ถ้าหนังขัน ก็หัวเราะ เพราะชอบใจ แต่เด๊ยวนี้ หนังกลางแปลง เริ่มแปลงร่าง ไปอยู่ห้าง มีค่าบัตร คนจัดให้ ติดแอร์เย็น มีที่นั่ง อย่างสุขใจ ไม่มีแล้ว แววอุ่นไอ ในชาวดิน มหรสพ ของชาวบ้าน ในชานทุ่ง หนังกลางแปลง เคยเรื่องรุ่ง กับสูญสิ้น ลานชุมชน หน้าจอหนัง ต้องร้างริน ไปสู่ถิ่น ห้างสุดหรู อยู่ในเมือง
วิจิตรวาทะลักษณ์ 1 มิ.ย. 2548 00:42 น. - ID 76727 
2501
8
0
1 มิถุนายน 2548 07:34 น. - comment id 473554
ตอนเด็กๆ แม่เคยพาไปดูหนังกลางแปลงที่วัดใกล้ๆ บ้าน เราก็หลับ แม่ก๋องใส่หลังเพื่อพากลับบ้าน ระหว่างทางได้ยินชาวบ้านถามแม่ว่า ทำไมไม่ปลุกเราให้เดิน หากเป็นเขา เขาไม่ยอมหรอกเพราะเราโตแล้ว แม่บอกว่าไม่เป็นไร เราได้ยิน แต่เราก็ไม่ตื่น เรารู้แต่ว่าน้ำตาเราไหลหยดรดไหล่ของแม่ เราจำความนั้นได้ดี มิรู้ลืม เพราะหนังกลางแปลงคืนนั้น ที่ทำให้สัมผัสได้ถึงอีกช่วงหนึ่งของความรักของแม่ที่มีต่อเรา ขอบใจแป๋ม ที่ทำให้เราระลึกถึงช่วงหนึ่งแห่งความรักนั้น เรารักแม่และคิดถึงแม่จังเลย.. สวัสดีค่ะ
1 มิถุนายน 2548 09:13 น. - comment id 473588
ขอคารวะผลงานสะท้อนภาพวิถีไทย น่าใจหายเนอะ หนังกลางแปลงตอนนี้มีแต่วัยรุ่นขับรถมอเตอร์ไซค์เข้าไปจอดดูข้างใน หัวดำหัวแดงบังจอกันซะ ไม่ค่อยมีใครหอบเสื่อหอบหมอน ไปนั่งนอนดูหนัง กุ๊กกิ๊กๆแบบสมัยก่อนแล้ว (หนุ่มสาวจีบกันก็จับคู่ดูวีซีดี...นอนดูบนเตียงเลย) หนังลกางแปลงก็เป็นศูนย์รวมอันธพาล
ดูได้สองฉาก .............. มันก็ตีกัน
1 มิถุนายน 2548 09:49 น. - comment id 473602
การดูหนังกลางแปลงในอดีตเป็นความทรงจำที่ประทับใจและติดอยู่ในวิถีจิต ติดอยู่ในภวังค์อดีตหลายคราว ในยามที่เดินไปตามเส้นทางสายชนบท สู่ทุ่งกว้างลานจันทร์ ลัดเลาะแมกไม้ สายธาร เพื่อมุ่งไปสู่ลานวัด ลานหนัง และในยามที่บ้านเมืองยังดี ความสุขและปิติที่ได้จากการสัมผัสหนังกลางแปลงนั้น ยังอบอวลอยู่ในความรู้สึกทุกครั้งที่เห็นลานรงค์..... บทกวีงดงามมากครับ
1 มิถุนายน 2548 10:43 น. - comment id 473635
ชอบมากเลยครับ ตอนเป็นเด็กดีใจมากหากวันไหนมีหนังกลางแปลง..อาบน้ำแต่หัววันกินข้าวเสร็จหอบเสื่อไปจองที่..เห่อซะไม่มี..ก็นานๆมีทีทำไงได้หละ...
1 มิถุนายน 2548 14:32 น. - comment id 473745
บูญกฐินปีนั้น เรานั่งดูหนังกลางแปลงใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน ยังจำได้ไม่ลืมเลือน แต่ดูเรื่องอะไรนั้น จำไม่ได้ ......เพราะดูไม่รู้เรื่องนั่นแน่ รู้นะคิดอะไรอยู่ ไม่ได้เป็นดังที่คุณคิดหรอก....
1 มิถุนายน 2548 15:33 น. - comment id 473781
เคยไปดูนะแต่ไปเพราะว่ามีหนุ่มนัดพี่สาวเราเดทอ่ะ ประทับใจมั้ย ตอบว่าประทับใจแต่ไม่รู้เรื่องหรอก เพราะว่า....หนุ่มคนนั้นเขาตีกับหนุ่มคนอื่นอ่ะดิ
1 มิถุนายน 2548 16:35 น. - comment id 473805
1 มิถุนายน 2548 18:23 น. - comment id 473824
ขอบคุณที่คุณช่วยรำลึกสิ่งที่ดี กลอนของคุณเป็นความจริง และมีบางอย่างกลืนหายไปตามกาลเวลา เขาบอกว่า ความเจริญ มันอิ่ม ขอบคุณที่เขียนกลอนดีๆให้อ่าน
1 มิถุนายน 2548 20:55 น. - comment id 473858
เฉียบ คมในความคิด โปรดติดตาม สาวหมอลำ (ของครูใหญ่) ในวันต่อ ๆ ไป
21 มิถุนายน 2549 20:29 น. - comment id 585243
บทกลอนนี้แจ่มใสชัดเจนเหลือเกินต้องขอยืมไปใช้หน่อยนะครับที่ web : http://www.udonpeopleradio.com
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
