วันคืนล่วงเคลื่อนขับเลื่อนลับผ่าน
ฤดูกาลสับเปลี่ยนเวียนหน้าใหม่
ช่วงชีวิตลดสั้นทุกวันไป
ลมหายใจเข้าออกบอกความเป็น
     ตราบใดยังมีปราณผ่านเข้าออก
จะช้ำชอกแสนทุกข์ต้องขุกเข็ญ
จะสู้สุดชีวาดั่งปลาเป็น
แม้ลำเค็ญดิ้นไปไม่กลัวตาย
     จะแหวกว่ายผ่านวันและผ่านคืน
ที่ขมขื่นใจแทบแตกแหลกสลาย
อุปสรรคแสนยากอาจมากมาย
อย่าได้หมายว่าฉันจะพรั่นพรึง
     จะไปได้แค่ไหนฉันไม่สน
แต่จะสู้สักหนจนไปถึง
เพราะเกิดมาเป็นคนแค่หนนึง
ทั้งโศกซึ้งทุกข์สุขรู้รุกรับ
    วันคืนล่วงเคลื่อนขับเลื่อนลับผ่าน
ถึงเวลาปิดม่านการสลับ
ก็เพียงแค่ชีวิตปลิดย่อยยับ
สิ้นวิญญาณปราณดับก็แค่นั้นฯ				
				
			12 มกราคม 2545 21:02 น. - comment id 30096
รู้มั๊ยว่าชอบอ่านกลอนภีมจังเลยนะเพราะมันสัมผัสไหลรื่นโดยตลอด และคำไม่ค่อยซ้ำกันเท่าไหร่ เก่งนะ หาคำได้เกี่ยวโยงกันดีค่ะ

13 มกราคม 2545 03:51 น. - comment id 30143
เห็นด้วยกับคุณคะน้านะ ภีมแต่งกลอนดีอ่ะนะ สักวันจะสู้ภีมให้ได้เลยล่ะนะ

13 มกราคม 2545 08:17 น. - comment id 30173
ชอบมากจ้ะ

13 มกราคม 2545 09:28 น. - comment id 30179
ภีมเคยได้ยินมั้ยปลาผิดน้ำ หลงลอยข้ามจากทะเลมาหวั่นไหว อยู่ในบึงเล็กเล็กกักขังใจ ให้หัวใจรานแยกแหลกยับกับใจคน(เมือง!) รอเวลาปลาอย่างขวัญจะคืนถิ่น เลิกถวิลเลิกรักใครใจสับสน จะคืนกลับสู่ทะเลกว้างไม่อ้างว้างกมล จะว่ายวน..กับอิสระ..นี้..กว้างไกล!

13 มกราคม 2545 10:24 น. - comment id 30190
เขียนได้ดีมากครับ ... ชอบจังที่เปรียบการแหวกว่ายชีวิต เหมือนปลาแหวกว่ายน้ำ

13 มกราคม 2545 12:20 น. - comment id 30215
เก่งจังเลยค่ะ

3 มีนาคม 2545 23:25 น. - comment id 38434
ดีจังเลยค่ะ ทำให้เห็นถึงการดิ้นรนต่อสู้ของคนเรา------->เพราะเกิดมาเป็นคนแค่หนนึง ชอบมากเลย

27 กรกฎาคม 2545 01:09 น. - comment id 63002
เก่งมาก บุษนับถือ ฝีมือกลอน และ การเปรียบเทียบของภีม นะคะ แต่งกลอนได้พริ้ว ไพเราะมากค่ะ
