ปราณรวี

28 เมษายน 2550 00:20 น. - comment id 688581

ใช่แล้วค่ะ ยิ่งเดินยิ่งเก่ง ยิ่งเดินยิ่งมีความสุข
ไม่มีทางเบื่อ แม้จะเหนื่อยนิดๆ ..อิอิ

กวีปกรณ์

28 เมษายน 2550 02:10 น. - comment id 688603

มาอ่านกลอนบทนี้ของเพื่อนรักแล้วสะดุ้ง 
เพื่อนเพิ่งแต่งกลอนไม่ได้เรื่องลงไป เอ้ย ต้องเรียกใหม่ เพื่อนแต่งบ้าอะไรก็ไม่รู้ลงไปเมื่อกี๊ 
แต่สายไปแล้วหละ ยังไงก็อนุโลมนะ อ่านเอาความ เพื่อนจะให้กำลังใจนะ

ปล. หมี ต่อง ต้อง หมี ต่อง ต้อง เก่งนะ
(กรุณาร้องอย่างหมีแพนด้า)

เพียงแพรว

28 เมษายน 2550 13:43 น. - comment id 688688

ภัคสิตาพิชญ์

28 เมษายน 2550 14:42 น. - comment id 688731

อัสสุ

28 เมษายน 2550 16:24 น. - comment id 688840

ไปตามเวลานั่นแหล่ว

บินเดี่ยวหมื่นลี้

28 เมษายน 2550 17:04 น. - comment id 688870

..๏ เพียรถักถ้อยร้อยคำลำนำกลอน
เราช่างอ่อนภาษาน่าอดสู
บางคราผิดมาตราตำราครู
หวนอ่านดูแสนอนาถขาดวิญญาณ์

กลอนคนอื่นลำนำเลิศล้ำถ้อย
เขาเรียงร้อยพจมานหวานนักหนา
ช่างพลิ้วไหวในศิลป์จินตนา
งามลีลาหยดย้อยคล้อยอารมณ์

อีกกี่นานงานเขียนเราเพียรสร้าง
จักถูกทางไพเราะดูเหมาะสม
เขียนกลอนรัก-โศกเศร้า-ร้าวระทม
ไร้คำคม..ถ้อยกระด้างเหมือนอย่างเดิม

เพียรถักถ้อยร้อยคำลำนำกลอน
สุดแสนอ่อนอุราเช่นคราเริ่ม
เขียนร้อยกรองพร่องแหล่งศัพท์แต่งเติม
ดุจดั่งเพิ่ม..ร้อยกอง..งานของเรา๚ะ๛

มาเยี่ยมครับ.....