อหังการ ลูกหลานเทวดา

วิจิตรวาทะลักษณ์

          เมื่อลูกหลานเทวาดาลงมาเกิด
จึงพร้อมเพริศบารมีที่คุ้มหัว
จะอวดเก่งเบ่งดีไม่มีกลัว
จะทำชั่วมั่วกรรมก็ตามใจ
	          ส่งลูกเข้าโรงเรียนเพื่อเขียนอ่าน
ไม่ต้องสอบก็ผ่านสู่ชั้นใหม่
เพราะเครื่องคอมฯพร้อมทุนหนุนส่งไป
ที่แม่พ่อเคยให้ในโรงเรียน
	          ปากก็ฝากลูกฉันท่านดูหน่อย
อย่าให้พลอยดื้อด้านฝึกอ่านเขียน
หากทำผิดคิดโทษโปรดติเตียน
ไม้เรียวเฆี่ยนก็เชิญถ้าเกินทน
	          บารมีแม่พ่อก่อความกล้า
ลูกเทวดาจึงแผลงฤทธิ์คิดอกุศล
เบ่งบารมีเดินกร่างอ้างพ่อตน
ว่าเป็นคนให้ทุนหนุนที่นี่
  
	          เริ่มหนีเรียนเขียนอ่านฉันไม่สน
ครูจะบ่นก็เชิญฉันเดินหนี
การโรงเรียนการบ้านฉันไม่มี
ใครกล้าตีเชิญสิถ้าอยากตาย
	          ทนไมไหวครูใหญ่เหลือใจกลั้น
จึงฟาดฟันความโอหังด้วยหลังหวาย
ควรสำนึกกลับร้องด่าว่ามึงตาย
กูจะย้ายมึงออกนอกโรงเรียน
	          วันต่อมาคำสั่งดั่งว่าไว้
ก็มาถึงครูใหญ่ใกล้เกษียณ
ว่าเชิญท่านเปลี่ยนสลับกลับโรงเรียน
ไปอยู่จนท่านเกษียณอย่าเปลี่ยนมา
	          อหังการลูกเทวาลงมาเกิด
จึงพร้อมเพริศความโอหังช่างงามหน้า
อีกไม่นานเหล่าลูกหลานเทวดา
คงบอกว่า พ่อแม่ รังแกฉัน  เพราะมันเอง