ก็มีบ้าง..บางทีที่ชีวิต ปล่อยความคิดลอยลมไปไร้แก่นสาร ในบางวันมันสมองมันต้องการ มองสสารแค่ผ่านไปโดยไม่คิด ก็มีบ้าง..บางวันฝันมันด้าน อุดมการณ์ที่มีมันบี้บิด เกิดคำถามว่าแค่นี้หรือชีวิต มันวิเศษวิศิษฏ์ที่ตรงไหน ก็มีบ้าง..บางทีดีมันแตก อยากเหลวแหลกแหกกฏกรอบที่ครอบไว้ อยากทะยานผ่านตะแกรงสู่แสงไฟ ถาไถลไปกับชั่วที่ยั่วเย้า ก็มีบ้าง..บางเวลาล้าจนท้อ เส้นรอยหยักจึงเริ่มฝ่อก่อความเขลา ถ้อยคุณค่าปัญญาชนโดนชำเรา ในรากเหง้าสมองมีแต่ขี้เลื่อย ก็มีบ้าง..บางวันมันมีบ้าง เกิดอาการต่างๆไปเรื่อยเปื่อย แต่สุดท้ายก็ปล่อยวางอย่างเนือยๆ แม้แสนเหนื่อยแต่พรุ่งนี้..ก็มีชีวิต
ตะวัน 20 เม.ย. 2551 04:20 น. - ID 114369 
1479
3
0
20 เมษายน 2551 09:26 น. - comment id 840885
ไม่มีอะไรเป็นวิบัติภัยมากไปกว่าความโลภ อีกแล้ว เล่าจื้อ
21 เมษายน 2551 01:33 น. - comment id 841114
สิ่งที่กว้างใหญ่ไร้ขอบเขตมากที่สุดนั้น ก็คือจิตใจของมนุษย์ค่ะ
21 เมษายน 2551 21:55 น. - comment id 841495
อืมม รู้สึกรับรู้ด้วยนะ
16 มิถุนายน 2551 18:51 น. - comment id 862752
พี่ตะวัน... เสี้ยวชอบกลอนบทนี้ เคยบอกไปแล้วเมื่อหลายปีก่อน วันนี้ได้อ่านอีกครั้ง เข้าใจมันมากขึ้นค่ะ ...แล้วสบายดีมั้ยเอ่ย
12 กรกฎาคม 2551 01:30 น. - comment id 872202
24 กันยายน 2552 04:51 น. - comment id 975422
อ่านแล้ว รู้สึกถึงอารมณ์ สะใจ ชอบ ชอบ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
