สิบมือที่ทำลาย ขอเพียงหนึ่งใจที่คิดทดแทน

วิจิตรวาทะลักษณ์

          เมื่อสิบมือ  ล่วงล้ำ  ธรรมชาติ
วางอำนาจ  ถือสิทธิ์  คิดล้างผลาญ
ต่างตักตวง  ช่วงชิง  สิ่งต้องการ
จนป่าไม้  กลายเป็นลาน  สะท้านใจ
	          จากสิบมือ  สิบต้น  ที่ตนตัด
แพร่สะพัด  เป็นร้อยพัน  ฉันตัดได้
จากสิบต้น  ตัดตอ  มิก่อใบ
เป็นพันต้น  ล้านใบ  ในทันที
	          ภูเขาเขียว  พืชพันธ์  เคยหว่านล้อม
วันนี้ยอม  โล่งเตียน  ดั่งเขียนสี
อันทิวทัศน์  ยอดเรียว  เขียวขจี
ถูกใส่สี  น้ำตาลแดง  แสลงใจ
	          เมื่อสิบมือ  ล่วงล้ำ  ธรรมชาติ
ขอหนึ่งมือ  ใสสะอาด  วาดทางใหม่
ที่ร่วมปลูก  ไม้ต้น  คืนบนไพร
เขาตัดไป  เราลุก  ปลูกคืนดิน
	          แม้หนึ่งมือ  หรือจะสู้  ผู้ล้มล้าง
แต่ดีกว่า  ปล่อยว่าง  แล้วห่างสิ้น
ตัดสิบต้น  ปลูกหนึ่งต้น    บนแผ่นดิน
ก็ย่อมดี  กว่าลืมถิ่น  ไม่ปลูกเลย
	          จากหนึ่งมือ  ผู้ทดแทน  แดนป่าไม้
เป็นร้อยพัน  หมื่นไป  อย่าได้เฉย
ย่อมดีกว่า  เห็นเขาตัด  เราปัดเลย
ไฉนเลย  ป่าจะยัง  เป็นบังใบ
	          จะเป็นหนึ่ง  ในสิบมือ  ถือเลื่อยสับ
หรือหนึ่งมือ  ปลูกกลับ  จับแก้ไข
จะเป็นผู้  ทำลายล้าง  หรือสร้างใส่
จงเลือกให้  สมค่า  ปัญญาชน