หากเรายังรักกันอยู่ หากบางครั้งฉันและเธอ...เผลออารมณ์ อ่านบทกวีนี้สิ... เหลวไหล ทะเลาะกันทำไมก็ไม่รู้ ทั้งที่อยู่กับรักไม่พรากได้ เอาคำพิษแทนคำเพราะกร่อนเซาะใจ ช่างเหลวไหลพอกันฉันและเธอ ศิวกานท์ ปทุมสูติ
ธมกร 18 มิ.ย. 2551 21:49 น. - ID 116180 
1288
6
0
18 มิถุนายน 2551 22:40 น. - comment id 863634
แรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน พอไม่นานหวานหายกลายเป็นขม รักคือมายาพาตรอมตรม จิตระทมเพราะขาดธรรม คอยนำทาง... ................. ด้วยชื่นชมศรัทธาค่ะ
18 มิถุนายน 2551 23:50 น. - comment id 863653
คือสงสัยว่า คนที่โพสต์คืออาจารย์ศิวกานท์ หรือว่าเป็นลูกศิษย์ท่านคับ --**ส่วนกลอนบทนี้ ไม่เหมือนอาจารย์เขียนเลย มันเชยมาก ๆ
19 มิถุนายน 2551 09:17 น. - comment id 863732
การที่ อ.ศิวกานท์ เขียนกลอนเชยๆ ก็ได้ (ตามที่โจ้ว่า...) ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดานะโจ้ - ฮา
19 มิถุนายน 2551 10:33 น. - comment id 863758
เพราะคนเราชอบเอาพิษมาเจือจุน และค้ำชุนด้วยคำพิษแก้ไม่หาย แม้สุดท้ายจักต้องอยู่เพียงเดียวดาย ก็ยังคายคำพิษอยู่ทุกคืนวัน
19 มิถุนายน 2551 12:47 น. - comment id 863789
อ่านแล้วรู้สึกสบายใจดีจังครับ
19 มิถุนายน 2551 13:48 น. - comment id 863803
เข้าใจกันแล้วก้จับมือกันไว้นะครับ.... จะหาคนที่รักเราแท้จริงนั้นแสนยาก เจอแล้วก็ถนอมน้ำใจกันไว้ให้ดีๆ จะได้รักกันไปนานๆ... แวะมาแจมครับ..
19 มิถุนายน 2551 14:27 น. - comment id 863815
19 มิถุนายน 2551 14:54 น. - comment id 863818
รักเข้าใจในรักย่อมศักดิ์สิทธิ์ คิดเข้าใจในคิดย่อมเห็นค่า กวีเข้าใจกวีย่อมปรีดา เข้าใจช้าก็ดีกว่ามิเข้าใจ อายุบวร
19 มิถุนายน 2551 21:59 น. - comment id 863928
หวิวหวิวลมลิ่วละล่องไล้ ไหวไหวจนหวั่นสั่นผวา แว่วแว่วคลื่นเพรียกเรียกร่ำมา เหว่หว้าวังเวงเกรงทุกข์ตรม
19 มิถุนายน 2551 22:19 น. - comment id 863933
ชักสนุกล่ะ จงลู่เอนเช่นไผ่อันไหวอ่อน ลมยอกย้อนผ่อนปรนจนห่างหาย ประคองตนพ้นผ่านภยันตราย พายุคลายคงเด่นงามเช่นเคย
24 มิถุนายน 2551 08:55 น. - comment id 865115
ทะเลาะกันมันส์ดีพี่ก็รู้ เมื่อเราอยู่ด้วยกันมันชาเฉย ต้องศอกหมัดซัดมั่งเหมือนหยั่งเคย สนุกเหวยเรานั้นหนอพอพอกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
