หน้าส่วนตัว
๏ ทะ เล่อทะล่าร้าย เลวทราม
ลุ่ม ราบลุกไฟสยาม แยกพื้น
ปุ่ม ปมเงื่อนสงคราม คนขมวด
ปู สู่เส้นทางสะอื้น สะอึกสะอื้นไผทไท
๏ ทุ จริตประดิษฐ์ใช้ หลอกชน
สุ จริตเกราะเล่นกล เกลื่อนแกล้ง
มุ มานะฉ้อฉล ชำเราชาติ
ดุ เดือดสันดานแร้ง ร่านทึ้งทุรนทุราย
๏ อุ โฆษคำปดป้าย สีปลอม
สา รเลวยินยอม ยั่วให้
นา นาทัศนะมอม เมาหมด
รี เหลี่ยมกลมกลิ้งใช้ ต่างใช้ต่างชัง
๏ โก ลาหลทั่วทั้ง ถิ่นไท
วา ทะสมานฉันท์ไช ชอกช้ำ
ปา ระเบิดใส่ไฟ ไฟท่วม
เปิด แผ่นดินกระทืบซ้ำ ศพซ้องสรรเสริญ
๏ จก ชาติเชิญเถอะทึ้ง ทำรัก
จี้ จับขึงพืดประจักษ์ ขยักขยี้
รี้ ริกยิกให้หนัก เนาเสื่อม
ไร เหลือบแผ่นดินชี้ ชั่วสิ้นแผ่นดินฯ
...................................................
ผู้งมงายในรัก 7 ก.ย. 2552 15:41 น. - ID 128972 
1357
2
0
7 กันยายน 2552 16:04 น. - comment id 1010047
ทะลุ่มปุ่มจกจี้ .............. แผ่นดิน ปูทุมุเขมือบกิน ........... ชาติช้ำ สุดอุโฆษคำยิน ........... เยือกอก ดุเดือดเลือดเหลือบซ้ำ . ชั่วสิ้นนรกยอมฯ
7 กันยายน 2552 16:37 น. - comment id 1035931
เยี่ยมมากครับ...เหลือบไรมีทั้งบนตัวสัตว์และแผ่นดินครับ
7 กันยายน 2552 16:44 น. - comment id 1035939
7 กันยายน 2552 17:05 น. - comment id 1035946
7 กันยายน 2552 17:36 น. - comment id 1035962
แต่งได้เยี่ยมแท้ๆๆๆ คิดได้จะได๋ นี่
7 กันยายน 2552 22:33 น. - comment id 1036098
สวัสดีครับ มาร่วมแต่งโคลงกระทู้คำด้วยคนครับ หากเห็นว่าไม่เหมาะสมขอความกรุณาลบให้ด้วยได้เลย ขอบคุณครับ ทะ เลาะบ้างเบาะแว้ง โวยกัน ลุ่ม ลุ่มดอนดอนดัน เด็กเส้น ปุ่ม กดอย่าได้หัน หาเหตุ ปู สื่อเอาไว้เต้น ตอดแต้มฝ่ายเดียว ทุ จริตชาติรุ่งเรื้อง เร็วไว สุ จริตจนข้าไหว หวั่นแล้ว มุ ตำแหน่งแยงไข ขุนศึก ดุ ด่าว่าแต่แม้ว เมื่อนี้เป็นไง อุ ตุเศรษฐกิจล้า หลังเขา สา หัสหวัดกลับเบา แบ่งสู้ นา ยกก็แต่เอา โอษฐ์กอบ กู้เวย รี่ เอ่ยเป็นกลมรู้ เรื่องล้วนเห็นเห็น โก หกเป็นเอกบ้าง บิดเบือน วา ตะผายแผ่เหมือน หมดน้ำ ปา หี่เล่นรายเดือน ดูตลก มาร์กนา เปิด กฏกู้ซากซ้ำ โศกหนี้ชาวเรา จก เอาจกออกค้น คงคลัง จี้ สูบภาษียัง ยวบอ้าง รี้ เรื่อยเฉื่อยแฉะดัง เด็กโข่ง ไร เล่าทำเป็นบ้าง บอกด้วยผลงาน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
