ถ้อยคำในกาลเวลา 3 (ดอกสร้อยที่ฉันคิดถึง)

แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า

7.
กลิ่นความหลัง
ฝนเอ๋ยฝนตก
เมฆดำปรกท้องฟ้านภามืด
ปลุกยอดหญ้าอ่อนหล้าให้ฟื้นตื่น
รินแผ่นพื้นผืนดินปรุงกลิ่นไอ
กลิ่นไม้ชื่นโรยบางจางแผ่วแผ่ว
เจือดอกแก้วแก้มกลิ่นหอมของท้องไร่
กลิ่นความหลังในวิถีซึ่งเป็นไป
ระริกไหวอยู่นะเจ้าความหลังเอยฯ
กลิ่นความหลัง : ตอกย่ำได้เป็นอย่างดีสำหรับสิ่งที่เราโหยหา
ยามจากมันมา เชื่อว่าหลายคนคงชอบกลิ่นของไอดิน ไอหญ้า
กลิ่นชื่น ๆ ของฝาบ้านยามเมื่อได้สัมผัสกับสายฝนที่เย็นใช่ไหม..
8.
วันใหม่
แสงเอ๋ยแสงตะวัน
สวยเฉิดฉันยามรับเช้าวันใหม่
สานแสงทองทาบทอทิวฟ้าไกล
งามสดใสหัวใจพลันชื่นบาน
ทุกเช้าดังทุกย่างก้าวทางชีวิต
มีถูกผิดเรียนรู้มุ่งสืบหา
ชีพชนย่อมพลาดบ้างธรรมดา
หากอ่อนล้าหยุดพักก่อนค่อยก้าวเอยฯ
วันใหม่ : บางครั้งเหนื่อยล้าต่อสิ่งที่ทำ อยากจะหยุดพักไว้ 
ณ นาทีนั้นเวลานั้น บ่อยครั้งที่ทำได้ และอีกหลายครั้งที่ทำ
ไม่ได้ การก้าวเข้าสู่วันใหม่ ปัญหาใหม่ ก็คือกานก้าวเรียน
รู้ชีวิต และรู้จักตัวเองมากขึ้น
9.
ลมหนาว - คนเล่าฝัน
ลมเอ่ยลมหนาว
ราตรีนี้ช่างยาวราวทางฝัน
ก่อนทิวาจะขับแสงไล่พระจันทร์
ขอกล่อมขวัญน้องเจ้าเคียงคู่กาย
จะขับพิณให้แววผ่านกลางใจป่า
เคล้าเสียงโหยใบไม้ลาพาใจหาย
เกี่ยวรัดร่างเจ้าล่องไปในจิตนิยาย
ก่อนแดดสายสลายหมอกต้องจากลาเอยฯ
ลมหนาว - คนเล่าฝัน : นอนเล่าความฝันต่าง ๆ แลกเปลี่ยน
กันฟัง รู้สึกสนุกแลดื่มด่ำกับฝันของคนอื้นและตัวเอง ทั้ง ๆ ที่
ใจก็ปวดร้าวกับวัยวานที่ผ่านมาก่อนจะเคลิ้มหลับไปกับภาพฝัน
ต่าง ๆ เหล่านั้น ท่ามกลางสายลมเย็นของเมืองสุโขทัย..