**..จากวันนั้น  เปลี่ยนผัน       จนวันนี้
       จากนาที      ก็ย่างกราย    มาหลายค่ำ
       จากคนรัก    ยังคิดถึง       ความทรงจำ
       จากด้วยคำ   อำลา            และอาลัย
    **..พี่พี่  น้องน้อง  ไม่ต้องห่วง
      เพื่อนทั้งปวง  อย่าคิด      ติดสงสัย
      ฉันก้าวมา     ก็พร้อมที่   จะก้าวไป
      ฉันหมดไฟ  หมดแรงฝัน  มั่นคงพอ
   **..บทกลอน  เขียนมา  เพียงจารึก
      บทบาท  ความรู้สึก  ที่นึกท้อ
      บทนิยาม  ชีวิตมัน  รันทดพอ
      บทนี้ขอ  เป็นบทกลอน  ตอนสุดท้าย
  **..ฉันจากลา  นานเท่าไหร่      ไม่รู้แน่
       รู้เพียงแต่       พอมีหวัง       ยังมิสาย
        จะรัก ..เพื่อน  ทุกคน         จนวันตาย
       แม้ผู้ชาย         คนนี้ไป      ไม่กลับมา
   กลอนเรื่องนี้ผมเขียนไว้ล่วงหน้าตั้งแต่กลับไป  บ้านที่ระยองแล้วครับ
เพราะรู้ว่าจะถึงเวลาอันใกล้ที่เราจะจากกันแล้ว  
ขอให้ทุกคนโชคดี..เป็นนักกลอนที่ดี มีผลงานที่ดี  
และทำเพื่อสังคมให้มากไว้ครับ...ถ้ามีโอกาสพอจะกลับมาครับ
                       ด้วยความหวังดี              
                      ก.นพดลฯ				
				
			 
							
						
						26 ตุลาคม 2545 12:13 น. - comment id 91312
เส้นทางที่ไประยองต้องผ่านอำเภอแกลงหรือเปล่าครับ...ผมผ่านเส้นทางนั้นจนคุ้นเคย..

 
							
						
						26 ตุลาคม 2545 12:26 น. - comment id 91319
แน่นอนครับผม..บ้านที่ผมอยู่เป็นส่วนหนึ่งของอำเภอแกลงครับ..แต่เพียงไม่ได้อยู่ที่ตัวอำเภอครับ

 
							
						
						26 ตุลาคม 2545 15:58 น. - comment id 91358
ถ้าพี่ต่องกับมาแล้วนะคะ ลงหลอนเยอะๆนะ ปลา 2 จาตามไปปอ่านคะ ...^---^ แต่งกลอนได้ไพเราะมากๆคะ เศร้าบ้าง ..แต่ ..ถ่ายทอดความรู้สึกให้ผู้อ่าน รู้ เข้าใจ เพราะจริงๆคะ ..

 
							
						
						26 ตุลาคม 2545 18:05 น. - comment id 91366
...มาขออ่านด้วยคนค่ะ..*^-^*

 
							
						
						26 ตุลาคม 2545 18:29 น. - comment id 91374
จะไปแล้วจริงๆเหรอครับ ว้า.............. ยังไงก็กลับมาบ้างนะครับ แล้วอย่าลืม เอากลอนเพราะๆมาให้อ่านอีกนะครับ ขอให้พี่ก้องโชคดี สวัสดีครับ

 
							
						
						26 ตุลาคม 2545 21:56 น. - comment id 91437
อย่าลืมมาเยี่ยมกันบ้างเน้อ

 
							
						
						26 ตุลาคม 2545 23:47 น. - comment id 91472
คิดว่ายังไงที่นี่ก๋ยังอบอุ่นนะ จะรอคอยผลงานจ้ะ

 
							
						
						27 ตุลาคม 2545 14:34 น. - comment id 91569
    เรน...ม่ายอยากให้ไป....
							
							
 
							
						
						27 ตุลาคม 2545 20:54 น. - comment id 91668
แค่อยากจะรั้งให้เธออยู่ ได้แต่มองดูก็รู้ว่ามันไม่มีทาง.... ไม่ไปไม่ได้เหรอคะ

 
							
						
						28 ตุลาคม 2545 00:44 น. - comment id 91741
จารีบปายหนายๆ...พักเด๋วหนึ่งจิ...(ขอยืมคำพูดในการ์ตูนเรื่อง อิคคิวซังมาใช่หน่อยนะ อิอิ)

 
							
						
						28 ตุลาคม 2545 11:36 น. - comment id 91841
เข้ามาอ่านครับ

 
							
						
						29 ตุลาคม 2545 00:18 น. - comment id 92047
กลับมาเร็วๆนะคะ รออ่านกลอนค่ะ

 
							
						
						15 พฤศจิกายน 2545 10:28 น. - comment id 95749
อย่าไปนานนะครับ กลับมาเขียนกลอนอีกจะได้ใหม


