หน้าส่วนตัว
สิ้นเสียงเรียกสำเนียง เสียงสวาท บาดใจ
แม่ล้มกลิ้งดิ้นทุลาย แทบบ้า
ยมทูตพรากลูกไป ไกลจาก นิรันดร์กาล
สถิตเหลือไว้แต่ร่าง ฝังไว้ กับดิน
ทุกชีวิตมันช่างดู แสนสั้น
ทุกชีวันนั้นไม่ช้า ก็สิ้น
เป็นบ่วงกรรมที่ย้ำ เตือนจิต คิดจริง
ไม่ประมาทก็สุขยิ่ง ทบทวน ชีวา
เจรนัย 6 ก.พ. 2546 17:35 น. - ID 29044 
1006
3
0
6 กุมภาพันธ์ 2546 17:37 น. - comment id 107811
สัมผัสค่อนข้างจะแปลกๆหน่อยนะครับ(เหมือนเอาโคลงมาผสมกับกลอน) คือไม่ค่อยได้แต่งโครงบ่อยน่ะครับเลยเพี้ยงนิดนิด อย่าว่ากันนะ
6 กุมภาพันธ์ 2546 19:54 น. - comment id 107821
ไม่ตายวันนี้ มันก็ไปซี้วันข้างหน้า เป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต ....
6 กุมภาพันธ์ 2546 22:46 น. - comment id 107874
ความเป็นกับความตาย ห่างกันนิดเดียวเอง
8 กุมภาพันธ์ 2546 17:49 น. - comment id 108117
ทุกชีวิต..มีคุณค่า.. เมื่อเกิดมา...อย่าประมาท ไม่มีใคร..จะแคล้วคลาด ความพินาศ..ได้สักราย ขอจง...ตั้งใจมั่น มิหวาดหวั่น..แม้วางวาย สตินิ่ง..อยู่แนบกาย ตราบวันตาย..ไม่คลายคลอน... ขอให้มีสติมั่นกับตัวเราตลอดไปค่ะ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด